Hepatobilijarna oboljenja u trudnoći Sažetak: Procenjuje se da je učestalost neakušerskih operacija tokom trudnoće 0,3-2,2%. Laparoskopija zbog ginekoloških indikacija je najčešći postupak u prvom tromesečju trudnoće (34%), dok je apendektomija najčešći postupak tokom drugog i trećeg tromesečja. Akutni holecistitis je po učestalosti drugi najveći uzrok akutnih abdominalnih stanja u trudnoći sa incidencom od 1/1600-3000. Holelitijaza je uzrok holecistitisa u 90% slučajeva. Diferencijalna dijagnoza uključuje: infarkt miokarda, akutnu bolest jetre u trudnoći, HELLP sindrom, itd. Hepatobilijarni ultrazvuk je dijagnostička metoda izbora. Dva dijagnostička i terapijska postupka u trudnoći još uvek nisu u potpunosti definisana: ERCP i perioperativna holangiografija. Broj neakušerskih operacija tokom trudnoće relativno je visok, a hirurški zahvati mogu biti potrebni u bilo kojoj fazi trudnoće.

Faktori rizika za krvarenje iz akutne mukozne lezije kod politraumatizovanih i kritično obolelih SAŽETAK: Krvareća mukozna lezija izazvana stresom je lezija sluzokože koja se razvija kao posledica sloma barijere želudačne sluznice kod kritično obolelih i politraumatizovanih pacijenata i predstavlja potencijalno smrtonosnu komplikaciju. Profilaktički tretman kod pacijenata sa faktorima rizika značajno smanjuje učestalost krvarenja. Profilaksa smanjuje krvarenje iz akutne mukozne lezije za više od 90% u odnosu na procenjeni rizik. U grupi pacijenata kojima je potrebna operacija ukupna stopa smrtnosti je još uvijek oko 34%. Pacijenti sa sepsom i oni na dugotrajnoj arteficijelnoj ventilaciji su najrizičnija grupa. Izbor profilaktičkog sredstva u ovoj oblasti, posebno za grupu sa anamnestičkom istorijom ulceracija ili gastrointestinalnog krvarenja, još uvek ostaje dilema.

Hirurški bolesnici sa psiHičkim tegobama Sažetak: Kod pacijenata sa psihijatrijskim bolestima češće se javljaju određena internistička/hirurška oboljenja, a perioperativni period ima svoje specifičnosti usled mogućeg kognitivnog deficita, izmenjenog psihičkog statusa i upotrebe psihofarmaka/psihoaktivnih supstanci. Važnost preoperativne dijagnoze psihičkih tegoba i njihov uticaj na postoperativne rezultate dokumentovani su u brojnim studijama. Psihijatrijski komorbiditet može značajno uticati na dijagnostiku hirurškog oboljenja i preoperativnu pripremu bolesnika, tok operacije i anesteziju, postoperativni oporavak i svakodnevnu negu ovih pacijenata. Određena psihijatrijska stanja su pod povećanim rizikom za relaps/pogoršanje simptoma u perioperativnom periodu.