The study estimates and compares the spatial distribution of ecological stability within administrative units in Poland. Its method permitted the value of the coefficient of ecological importance parameter to be determined, and enabled the design of a spatial unit typology. The units originally analyzed were municipalities (Pol. gminy). In this variant, areas with low and average ecological stability were evidently dominant. Verifying the results obtained involved extending the study, and using of a square with sides of 1 km as the basic unit of assessment. This approach yielded dominance of areas extreme in terms of ecological stability. The spatial analyses also allowed for the spatial dependence of the phenomenon to be identified and illustrated spatially.

The paper presents an attempt of determination of changes in the level of socio-economic development of communes in the Lubelskie Voivodship. The variability of socio-economic development for 2005 and 2015 was determined based on the measure of development proposed by Hellwig. The research covered 193 communes, including 166 rural communes and 27 urban-rural communes. The source material was data for the local level (i.e., communes) obtained from the Local Data Bank of the Central Statistical Office. The research showed that the Lubelskie Voivodship is characterized by relatively high internal socio-economic variability. High level of development was usually obtained for urban-rural communes and communes neighboring on urban communes. The lowest level was determined for communes characterized by peripheral location. The large majority of communes represented a moderate level of socio-economic development. An increase in the general level of socio-economic development was observed in 2015 in comparison to 2005 in the majority of communes of the Lubelskie Voivodship.

Celem artykułu było prześledzenie zmian w turystyce, jakie zaszły w ostatnich latach na obszarach wiejskich w Polsce. Ze względu na znaczny odsetek gruntów rolnych (ok. 60%) i lasów (ok. 30%) w strukturze użytkowania ziemi szczególną uwagę zwrócono na agroturystykę i sylwanoturystykę. Dodatkowo poruszono problem kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej. W pracy wykorzystano dane Głównego Urzędu Statystycznego dla lat 2010 i 2016 oraz dane zamieszczone na portalach prowadzonych przez Polską Federację Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne” oraz Lasy Państwowe. Niniejszy artykuł opiera się na analizie danych zastanych (tzw. desk research). Przeprowadzone badanie pokazało, że najwięcej kwater agroturystycznych zlokalizowanych było w małych gospodarstwach rolnych, jednakże usługi agroturystyczne częściej oferowały gospodarstwa większe i silniejsze pod względem ekonomicznym. Ze względu na małą skalę świadczenia usług agroturystycznych nie powinno się zakładać istotnego jej wpływu na rozwój terenów wiejskich. Ciągle rosnąca liczba osób korzystających z różnych form edukacji leśnej oraz stale wzrastająca liczba leśnych obiektów turystycznych świadczy o zwiększonym zainteresowaniu przez społeczeństwo tą formą turystyki wiejskiej oraz o pozytywnych korzyściach, jakie niesie za sobą przebywanie na terenach zalesionych.

The aim of the study is to compare activities undertaken within the framework of shaping the main public spaces of the towns of Lubelskie Voivodeship and to verify the hypothesis of unifi cation of the physiognomy of public town squares. In addition, the authors try to defi ne other trends in the formation of urban public spaces, paying particular attention to the changes that have been made in the development of town squares. The study includes 48 projects assuming a change of spatial development or the creation of town squares in 39 towns of the Lubelskie Voivodeship in the years 2000-2020 (total of 40 town squares). Revitalization activities undertaken as part of the arrangement of town squares are typical for this kind of investments. They include equipping with elements of small architecture, building or modernizing a fountain, modernizing the square's surface, organizing greenery and locating car parks. For the negative tendencies can be considered the physiognomy unifi cation of town squares, excessive curing of the surface and the departure from the region's culture, tradition and history.

Criteria for identifying cities/towns in the world Despite the fact that urban areas have existed for millennia, no single, universal, supranational, and fully accepted definition of a city/town has been developed to date. The aim of this article is to review the criteria for identifying cities/towns in the world and their spatial differentiation. 233 territorial entities that are sovereign states or territories belonging to other states were surveyed. The analysis was based on a query from a list provided by the Department of Economic and Social Affairs of the United Nations Population Division, which contains the definitions of cities/towns adopted by individual countries or territories when collecting data in censuses. The research carried out shows that singleor multicriteria definitions, referring to quantitative or (and) qualitative elements from the group of legal-administrative, demographic, infrastructural-spatial, and functional criteria, are most often used to distinguish cities/towns from villages. More than half of the surveyed territorial entities use only one criterion mentioned, and this is usually a legal-administrative criterion or a demographic criterion. In the process of identifying cities/towns, just over two-fifths of the surveyed entities apply a minimum population threshold (as the only or one of many criteria), set most often at 2,000 or 5,000 inhabitants. East Africa is the most diverse region in the world in terms of the criteria adopted, while Central Asia, Australia, and New Zealand are the least. Zarys treści: Pomimo tego, że skupiska miejskie istnieją od tysiącleci, do dziś nie udało się wypracować jednej, powszechnej, uniwersalnej, ponadnarodowej i w pełni akceptowanej definicji miasta. Celem artykułu jest przegląd kryteriów identyfikacji miast na świecie i ich przestrzennego zróżnicowania. Badaniu poddano 233 jednostki będące suwerennymi państwami lub terytoriami przynależącymi do innych państw. Analiza została oparta na kwerendzie listy udostępnionej przez Wydział Ludności Departamentu Spraw Gospodarczych i Społecznych Organizacji Narodów Zjednoczonych, zawierającej definicje miast przyjmowane przez poszczególne państwa lub terytoria przy zbieraniu danych w spisach powszechnych. Z przeprowadzonych badań wynika, że do odróżnienia miasta od wsi najczęściej wykorzystuje się jednokryterialne lub złożone definicje, odwołujące się do ilościowych lub (i) jakościowych elementów z grupy kryteriów prawno-administracyjnych, demograficznych, infrastrukturalno- -przestrzennych i funkcjonalnych. Ponad połowa badanych jednostek wykorzystuje tylko jedno wymienione kryterium, przy czym jest to zwykle kryterium prawno-administracyjne lub kryterium demograficzne. W procesie identyfikacji skupisk miejskich nieco ponad dwie piąte badanych jednostek stosuje minimalny próg ludnościowy (jako jedyne lub jedno z wielu kryteriów), ustalony najczęściej na poziomie 2000 lub 5000 mieszkańców. Najbardziej zróżnicowanym regionem na świecie pod względem przyjmowanych kryteriów jest Afryka Wschodnia, najmniej zaś Azja Środkowa oraz Australia i Nowa Zelandia.