1 klinika endokrynologii, Diabetologii i leczenia izotopami katedry i kliniki endokrynologii, Diabetologii i leczenia izotopami Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu 2 studenci Wydziału lekarskiego Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu A -przygotowanie projektu badania, B -zbieranie danych, C -analiza statystyczna, D -interpretacja danych, E -przygotowanie maszynopisu, F -opracowanie piśmiennictwa, G -pozyskanie funduszy W niniejszej pracy przedstawiono zagadnienia dotyczące negatywnego i pozytywnego wpływu promieniowania jonizującego na organizm człowieka. Promieniowanie jonizujące we współczesnej medycynie wykorzystywane jest w leczeniu, diagnostyce i radiologii zabiegowej i z tego powodu stanowi ważny aspekt w praktyce klinicznej zarówno dla lekarza, jak i pacjenta. W związku z interdyscyplinarną i powszechną naturą zjawiska ważne wydaje się poznanie skutków promieniowania jonizującego. obowiązujące zasady i ograniczenia dotyczące stosowania promieniowania jonizującego w medycynie umożliwiają zoptymalizowanie dawki pochłanianej przez organizm i tym samym ograniczają nadmierną ekspozycję na promieniowanie, z jednoczesnym ograniczeniem negatywnych skutków. Wśród koncepcji dotyczących wpływu promieniowania jonizującego na organizm ludzki wyróżnia się powszechnie akceptowaną teorię liniową: progową i bezprogową, a także zupełnie jej przeciwstawną hormezę radiacyjną. Pomimo faktu, iż obowiązujące standardy ochrony radiologicznej oparte są na teorii liniowej, to hormeza radiacyjna wzbudza coraz większe zainteresowanie i podejmowane są liczne próby dowiedzenia jej prawdziwości. kolejne badania naukowe poszerzające wiedzę na temat hormezy radiacyjnej mogą zmienić oblicze przyszłości. Być może badania te otworzą nowe możliwości zastosowania promieniowania jonizującego, jak i umożliwią obliczenie optymalnej i spersonalizowanej dawki dla pacjenta, pozwalając nam na wyznaczenie nowego "złotego środka" dla promieniowania jonizującego. W związku z tym uważamy, że przed zastosowaniem tych metod jest duża przyszłość, niemniej powinno się mieć na uwadze głównie dobro pacjenta. Słowa kluczowe: promieniowanie jonizujące, radiologia zabiegowa, hormeza radiacyjna. this article describes positive and negative aspects of ionizing radiation and its effects on human body. Being a part of various medical procedures in medicine, ionising radiation has become an important aspect for both medical practitioners and patients. Commonly used in treatment, diagnostics and interventional radiology, its medical usage follows numerous rules, designed to reduce excessive exposure to ionizing radiation. its widespread use makes it extremely important to research and confirm effects of various doses of radiation on patients of all ages. two scientific theories, explaining radiation effects on human organism, stand in contrast: commonly accepted lNt-hypothesis and yet to be proven hormesis theory. Despite the fact that the current radiation protection standards are based on the linear theory (lNt-hypothesis), the hormesis theory arouses more and more ...

Burnout is a serious problem facing the majority of oncologists. Many medical students may regard oncology as depressive part of medicine. This false picture may discourage them from choosing oncology as their future specialization. To learn problems experienced by oncologists and to answer the students’ question: is it dangerous to choose oncology? We conducted an anonymous survey among 69 oncologists. Young doctors (up to 5 years of service) accounted for 31 %, specialists 69 %, with a median length of practice of 14 years. The most frequently reported symptoms included irritability (84 %) and tension (74 %). Forty-five percent reported headaches, 25 % sleep disorders, 51 % negative impact on their personal lives. Excessive bureaucratization, overwork, and haste, with the disparity between undertaken effort and compensation were the most common sources of stress. Stress reduction methods were as follows: their relationship with family and/or friends (69 %), reading books/watching movies (66 %), emotional distance from their problems (63 %), and contact with nature (62 %). Ninety-six percent of physicians were satisfied with their choice of pursuing work with cancer patients. However, as many as 49 % of oncologists experienced moments of doubt regarding their sense of vocation. Students and young doctors considering pursuing an oncological speciality should not be discouraged by the likely degree of sacrifice or burden, but rather aim to develop effective ways to reduce stress, along with remembering one’s own health needs. This could be valuable part of both pregradual and postgradual medical education, worth to become part of medical curricula.

The published article unfortunately contained a mistake. The presentation of Fig. 2 was incorrect. However, this error has been corrected in the referenced article.

No abstract

Background: Vestibular hypofunction is a debilitating condition managed by vestibular rehabilitation protocol. Growing evidence indicates use of a virtual reality head mounted display (VR-HMD) based vestibular rehabilitation protocol improves adaptation responses by the vestibulo-ocular reflex (VOR), and reduction of symptoms. Currently such protocols only employ habituation exercises, and not gaze stabilisation. Methods: A VR-HMD with integrated biofeedback system was designed to guide 8 participants (4 cases, 4 controls) through VR-based vestibular rehabilitation exercises, allowing the participants to self-correct for gaze stabilisation. VOR, angular VOR and patient discomfort were measured. Results: Ipsilesional VOR of patients with unilateral vestibular hypofunction increased by 23.17% (SD: ±18,87%, p=0.01). One patient achieved a statistically significant decrease in aVOR for the contralesional side. Patient discomfort increased with the duration of the protocol. Conclusions: This pilot VR-HMD protocol is a good alternative to classic gaze stabilisation exercises and allows for on the fly measurement of VOR. All patients with unilateral vestibular hypofunction demonstrated VOR gains. This is the first known study to employ biofeedback within the VR-HMD rehabilitation protocol that aids patients comply precisely to the exercises while also providing on-the-fly measurements for later examination and analysis. Further research is needed to optimise the technical considerations and tailor the rehabilitation protocol to patient needs and comfort.