Türkiye' de 1960'larda üniversite düzeyinde iletişim eğitimi verilmeye başlanmış, alanın ilk doktoralı akademisyenleri de bu dönemde belirmiştir. Bu ilk kuşak iletişimciler arasında yer alan Ünsal Oskay, Türkiye' de iletişim bilimleri alanında verdiği dersler, çevirileri ve özgün eserleriyle önemli bir yer kazanmıştır. Oskay'a bu önemi atfeden, sadece bazı konularda adının önüne iliştirilen "ilk" sıfatı değildir. Onu öne çıkartan esas unsur, derslerindeki ve çalışmalarındaki bakış açısının tutarlılığı ve bu tutarlılığın ele aldığı konuları seçme biçimine de yansımasıdır. Bu yansıma bütünselik ve eleştirellik şeklinde tezahür etmektedir.Bu çalışmada, üniversitenin piyasa tahakkümü altındaki yapısal dönüşümünün, hem iletişim bilimleri alanında yapılan araştırmalardaki genel yönelim ve hem de iletişim fakültelerindeki eğitim üzerindeki etkileri özetlenecektir. Bu çerçevede de Ünsal Oskay'ın çalışmalarından, "dar uzmanlaşmanın" tuzağına düşmeyen, düşün ve bilimin kompartmanlaşmasına ve izole edilmesine karşı duran bir akademisyen ve entelektüel olarak yararlanılacak, betimsel bir çalışma ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Media has been the sole instrument of construing, representation and discussion of the economic and political issues. That is why it has a critical role in constituting the social and cultural order. In this context, this study starts from the premise that media has also a role in framing poverty and its social perception. While social problems are framed in the media within the confines of the dominant ideology, handling of the poverty issue cannot be taken out of the portrayal. Poverty finds itself a place in the media mostly through stereotyping, and there exist a view that poverty stems from the poor themselves. Personalizing poverty in the framework of individual stories, makes the whole that the poverty is embedded invisible and eliminates the context. To further investigate this role, firstly, election bulletins prepared by the political parties which participated in the June 2015 elections in Turkey are reviewed in terms of the parties' policy suggestions to solve the problems of the poor and/or poverty. Then the review is expanded by screening of Hurriyet, Sabah and Cumhuriyet dailies.