Uluslararası kamu hukukunun dayanağını açıklamakta kullanılan biososyolojik kuramın Avrupa Birliği (AB) hukukunun yapısının, görevlerinin ve yetkilerinin açıklanmasında işlevsel olup olmadığı hususu bu çalışmanın konusunu oluşturmuştur. Bu anlamda çalışma, uygulamadan ziyade teorik bilgileri, değerlendirmeleri veya analizleri içermektedir. Her ne kadar AB kendine özgü hukuk yapısına sahip olsa da uluslararası kamu hukuku ile ilişki içerisinde olması kaçınılmazdır. Çalışmada, AB hukukunun bio-sosyolojik kuramdaki unsurlarla benzerlik oluşturup oluşturmadığı hususu inceleme konusu yapılmıştır.

Coğrafyadan bağımsız olarak olağanüstü koşullarda normal zamanlarda olmazsa olmaz özellik atfedilen kaideler dahi askıya alınabilmektedir. Bu sebeple, olağanüstü durumlarda toplumların özellikle insan haklarını koruma mekanizmalarının etkinliği test edilir. Yeni koronavirüs salgını (COVID-19) tüm dünyada insanların günlük yaşamına emsali görülmemiş olumsuz bir etki bırakmış, Avrupa devletleri de bu süreçte çeşitli tedbirlere başvurarak bazı temel kişisel hürriyetlere kısıtlamalar getirmiştir. Salgının hızla yayılıp kayıpların ciddi boyutlara ulaştığı İngiltere, Fransa, İtalya ve İspanya gibi Avrupa ülkelerinde sağlık altyapıları yetersiz kalmış ve kısıtlı sağlık imkânlarının tahsisinde yaşama şansı yüksek olan hastalara öncelik tanıyan "önceliklendirme" uygulamasına gidilmiştir. Lakin bu uygulama, sağlık hizmetlerinden mahrum bırakılan hastaların yaşama hakkının ihlal edildiğine dair tartışmaları da beraberinde getirmiştir. Mevcut çalışma, "önceliklendirme" uygulamasını Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin (AİHS) ilgili düzenlemeleri ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) içtihadı açısından ele alarak, bu uygulamadan dolayı sağlık hizmetlerinde yaşanan mahrumiyetin yaşama hakkını ihlal edip etmediğini ve bu sebeple ilgili Avrupa devletlerine sorumluluk isnat edilip edilmeyeceğini incelemiştir..

International conventions affect the national laws of states and encourage them to make necessary regulations in line with international standards. Turkey, as a member of the Council of Europe, and as a State Party to, is obliged to make compliant its domestic law with the European Convention on Human Rights (ECHR). The right to be brought before a judge is guaranteed under the ECHR. This right is a guarantee against the arbitrary deprivation of liberty. The current study scrutinizes the regulations and practices regarding "the right to be brought before a judge" in Turkish law including the article 5 of the ECHR. After questioning whether Turkish municipal law complies with the ECHR, the study argues that the regulations regarding 'the right to be brought before a judge' and related practices in Turkey are substantially in line with the case law and thus with the ECHR.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile Birleşik Krallık arasında akdedilen ve 2021 yılında yürürlüğe giren Serbest Ticaret Anlaşması, taraflar arasında karşılıklı ticaret yapılmasında birçok düzenleme içermektedir. Bu düzenlemeler açısından taraflar haklar edindikleri gibi sorumluluklar da üstlenmektedir. Bahsi geçen Serbest Ticaret Anlaşması’nda, taraflar haklar edinirken ve/veya sorumluluklar üstlenirken meydana gelebilecek uyuşmazlıkların çözümü için de bir yöntem kabul edilmiştir. Bu yöntem, uluslararası kamu hukukunda da klasik olarak bilinen yargı dışı kategoride yer alan görüşme ve yargı alanında bulunan hakemlik/tahkim olmaktadır. Böylece Serbest Ticaret Anlaşması’nın uygulanmasından kaynaklanan uyuşmazlıkların çözümünde taraflar karma bir yöntem kabul etmişlerdir. Serbest Ticaret Anlaşması’nda uyuşmazlıkların çözümüne ilişkin kabul edilen bazı düzenlemeler belirsizlikler içermesine rağmen genel anlamda bu düzenlemelerin açık olduklarını belirtmek gerekir. Bu çalışmada, Serbest Ticaret Anlaşması’nda bahsettiğimiz çözüm yönteminin açık ve işlevsel olduğu görüşü savunulmaya çalışılacaktır.