The purpose of this article is to assess the level of socio-economic development of the poviats of the Wielkopolskie voivodship. The time range covered two periods: 2005–2007 and 2015–2017, within which values of the adopted features were averaged. The research carried out with the help of a synthetic Hellwig development measure allowed for a comparative analysis of poviats and observation of changes that occurred in the examined periods. The extended scope of observations indicated their importance in terms of separate socio-economic aspects. In addition, the relationship between demographic, economic, infrastructural and environmental potential was observed. An example is the poviats of the eastern part of Wielkopolska. Adverse changes in the sphere of demographic potential have moved to the economic aspect and have determined the level of socio-economic development.

World Tourism Organisation estimates an 80% drop in tourist arrivals by the end of 2020. The Polish tourism industry is also dramatically affected by the ongoing pandemic, with a 30% drop in the number of tourists in July 2020 compared to July 2019. The global lockdown has limited the functioning of the tourism sector, therefore domestic tourism, including urban tourism, may rise in importance. Domestic urban tourism can become a useful response to the growing resilience of the tourism industry, for example in the context of reducing dependence between the tourism industry and mobility which favours the spread of coronavirus. The potential of urban tourism in Poland is clearly visible (in 2019, it was three times higher than rural tourism in terms of overnight stays provided). However, the COVID-19 pandemic is not conducive to urban tourism in Poland, for instance, because infections are much more frequent in cities than in rural areas. The aim of the research, in addition to checking destinations of Poles in the context of urban tourism in the era of the pandemic, was to learn about the behaviour of tourists during their holiday trips. To achieve the aim of the paper, the study was conducted from 16 to 31 August 2020, using CAWI survey method, among people who visited Polish cities starting from May 2020 through the end of August 2020 (following the partial lifting of restrictions). The research indicated, despite the threat, the popularity of the largest tourist destinations in Poland. It also indicated that the behaviour and decisions of tourists were not different from those before the pandemic.

Migracja jest jednym z istotnych procesów wpływających na sytuację demograficzną, nie tylko na wielkość populacji, ale także na jej strukturę. Celem artykułu jest pokazanie rozmiarów migracji w miastach oraz na obszarach wiejskich województwa wielkopolskiego. W analizie zastosowano metodę opisowo-porównawczą przy pomocy wybranych wskaźników migracji. Zakres czasowy obejmował lata 1995–2018, w jego ramach analizie poddano dane dla wybranych lat, tj. 1995, 2000, 2005, 2010, 2014 oraz 2018 roku. Badania pozwoliły wyodrębnić miasta, a przede wszystkim obszary wiejskie położone w sąsiedztwie Poznania, które stanowiły teren atrakcyjny migracyjnie. Napływ i odpływ ludności w miastach oraz na wsi w omawianych latach wykazał odwróconą tendencję, która rozpoczęła się przed rokiem 2000. Proces odpływu ludności nasilił się do tego stopnia, że w 2018 roku ponad 70% gmin miejskich sklasyfikowano jako obszary nieatrakcyjne migracyjnie.

Celem artykułu jest określenie skali zaawansowania procesu starzenia się ludności miast województwa wielkopolskiego. Wykorzystano do tego podział zaproponowany przez Prochownikową, w którym wyodrębniono siedem stopni starości. Zakres przestrzenny obejmował 108 miast województwa wielkopolskiego. W celu zaobserwowania zmian w czasie badania dotyczyły lat 1995, 2000, 2005, 2010, 2015 oraz 2018. Dynamiczne ujęcie pozwoliło zobrazować skalę i ewaluację problemu starości demograficznej Wielkopolskich miast. Na podstawie wyodrębnionych typów stwierdzono, że do 2010 r. w miastach obserwowano początkowy stan starości. Do 2018 r. odsetek osób starszych przekroczył we wszystkich ośrodkach miejskich 15% (zaawansowany stan starości), a w przypadku Kalisza i Konina 25%, czyli skalę anormalnie wysokiego poziomu starości mieszkańców.

Zasoby środowiskowe stanowią część bogactwa narodowego, są uwarunkowaniem rozwoju lokalnego i regionalnego, umiejscawianym na płaszczyźnie elementów wpływających na jakości życia mieszkańców oraz ożywienie regionu. W odpowiedzi na globalne wyzwania związane z zasobami środowiskowymi tworzone są odrębne polityki środowiskowe, wdrażane i powiązane z innymi politykami rozwojowymi. Celem artykułu jest identyfikacja zróżnicowania gospodarowania zasobami środowiskowymi w polskich województwach. Zakres czasowy badań obejmuje 2004 i 2019 r., a zakres przestrzenny 16 województw. W postępowaniu badawczym wyodrębniono cztery dziedziny ładu środowiskowego: (1) zasoby wody i gospodarka odpadami, (2) użytkowanie gruntów i bioróżnorodność, (3) energia oraz (4) ochrona powietrza i klimatu, w ramach których dokonano pomiaru ich zróżnicowania. Zaproponowana metoda TOPSIS umożliwiła liniowe uporządkowanie województw w każdej dziedzinie. W ogólnym założeniu można przyjąć, że nastąpił progres w poziomie gospodarowania zasobami środowiskowymi w obrębie każdej z dziedzin. Zaproponowana metoda badawcza w połączeniu z uporządkowaniem w ramach klas typologicznych ujawniła w wielu przypadkach stabilny poziom gospodarowania we wskazanych obszarach, który nie uległ wyraźnym zmianom w badanych latach. Realizacja założonego celu badawczego pozwoliła dostrzec zróżnicowane podejście w gospodarowaniu zasobami środowiskowymi w województwach, co można uznać za zjawisko korzystne. Świadczyć to może o zdywersyfikowanym podejściu do kwestii środowiskowych i równoważenia skali gospodarowania.