Outcomes of COVID-19 in patients vaccinated and unvaccinated against SARS-CoV-2 and suffering from pulmonary arterial hypertension and chronic thromboembolic pulmonary hypertension

Idiopathic dilatation of the pulmonary artery (IDPA) is a rare congenital heart disease. It has been described for almost one hundred years, and numerous definitions have been proposed. The IDPA diagnostic criteria have not been updated for years. Secondary to primary disease, pulmonary artery aneurism was recognised as a lethal defect; however, long-term follow-up of patients with IDPA has not been well researched. Thus, indications to medical or surgical treatment are not evidence based. Here, we present a rare case of a 54-year-old patient with IDPA, who remained under observation for 36 years without surgical intervention.

Wprowadzenie i celKardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) to pierwotna choroba mięśnia serca będąca jedną z trzech głównych przyczyn niewydolności serca. Jest również najczęstszą przyczyną kwalifikacji do transplantacji. Kryteria rozpoznania dysfunkcji lewej komory w DCM są dość ściśle określone, ale brakuje jednoznacznych wytycznych dotyczących dysfunkcji prawej komory serca. Celem pracy było porównanie obrazu echokardiograficznego chorych z DCM, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji prawej i lewej komory serca, w zależności od funkcji prawej komory ocenionej metodą rezonansu magnetycznego (CMR).Materiał i metodyDo badania włączono 29 pacjentów z DCM hospitalizowanych w Klinice Kardiologii i Chorób Wewnętrznych WIM w latach 2018-2021, u których wykluczono inne przyczyny niewydolności serca, tj: zaawansowana choroba wieńcowa, istotne wady serca, zatorowość płucna, istotna patologia płuc. Jako wskaźnik referencyjny funkcji prawej komory przyjęto frakcję wyrzutową prawej komory (RVEF) ocenianą w CMR. Za pomocą echokardiografii określono między innymi: wymiar końcowo-rozkurczowy prawej komory (RVEDd), globalne odkształcenie podłużne prawej komory (RVGLS), zmianę pola powierzchni prawej komory (RVFAC), globalne odkształcenie podłużne lewej komory (LVGLS) oraz frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF).WynikiDysfunkcję prawej komory określoną jako RVEF < 45% w CMR stwierdzono u ponad 50% badanych. Wykazano istotne statystycznie korelacje miedzy obniżoną RVEF ocenioną w CMR a RVEDd (p=0,006), RVGLS (p=0,007), RVFAC (p=0,005) oraz różnice międzygrupowe w zależności od RVEF w zakresie LVGLS (p=0,034) i LVEF (p=0,056).WnioskiObniżona frakcja wyrzutowa prawej komory w ocenie rezonansu magnetycznego wykazuje związek z gorszą funkcją skurczową prawej komory i jej rozstrzenią w ocenie echokardiograficznej. Dysfunkcja prawej komory wiąże się również z upośledzoną funkcją skurczową lewej komory wyrażoną jako gorsze odkształcenie podłużne i niższa frakcja wyrzutowa.

Pulmonary arterial hypertension (PAH) and chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) patients have a more severe COVID‐19 course than the general population. Many patients report different persistent symptoms after SARS‐CoV‐2 infection. The aim of our study is to analyze the prevalence of long COVID‐19 symptoms and assess if COVID‐19 affects pulmonary hypertension (PH) prognosis. PAH/CTEPH patients who survived COVID‐19 for at least 3 months before visiting the PH centers were included in the study. The patients were assessed for symptoms in acute phase of SARS‐CoV‐2 infection and persisting in follow‐up visit, WHO functional class, 6‐min walk distance, NT‐proBNP concentration. The COMPERA 2.0 model was used to calculate 1‐year risk of death due to PH at baseline and at follow‐up. Sixty‐nine patients—54 (77.3%) with PAH and 15 (21.7%) with CTEPH, 68% women, with a median age of 47.5 years (IQR 37–68)—were enrolled in the study. About 17.1% of patients were hospitalized due to COVID‐19 but none in an ICU. At follow‐up (median: 155 days after onset of SARS‐CoV‐2 symptoms), 62% of patients reported at least 1 COVID‐19‐related symptom and 20% at least 5 symptoms. The most frequently reported symptoms were: fatigue (30%), joint pain (23%), muscle pain (17%), nasal congestion (17%), anosmia (13%), insomnia (13%), and dyspnea (12%). Seventy‐two percent of PH patients had a low or intermediate‐low risk of 1‐year death due to PH at baseline, and 68% after COVID‐19 at follow‐up. Over 60% of PAH/CTEPH patients who survived COVID‐19 suffered from long COVID‐19 syndrome, but the calculated 1‐year risk of death due to PH did not change significantly after surviving mild or moderate COVID‐19.