Cel pracyCelem badań była ocena nasilenia objawów z dolnego odcinka układu moczowego (LUTS) w zależności od nasilenia objawów psychopatologicznych u pacjentów leczonych z powodu zaburzeń depresyjnych.MetodaZbadano 102 pacjentów (43 mężczyzn, 59 kobiet) w wieku 20-67 lat (M = 46,1) leczonych z powodu depresji. Objawy depresyjne oceniano za pomocą Skali Oceny Depresji Hamiltona (HDRS) oraz Inwentarza Samooceny (QIDS-SR). LUTS zbadano za pomocą Międzynarodowej Skali Punktowej Objawów Towarzyszących Chorobom Prostaty (IPSS). W celu analizy wpływu prezentowanych objawów, zarówno urologicznych, jak i psychiatrycznych, na jakość życia badanych osób badanych wykorzystano 30-itemowy Kwestionariusz Ogólnego Zdrowia (GHQ-30).WynikiŚredni wynik IPSS u kobiet był istotnie wyższy niż u mężczyzn (9,59 vs 6; p = 0,04). Pacjenci cierpiący na depresję ocenianą za pomocą QIDS-SR mieli istotnie wyższe wyniki w IPSS (9,76 vs 4,1; p = 0,002). Nasilenie wszystkich LUTS ocenianych za pomocą IPSS korelowało z wynikiem QIDS-SR u badanych mężczyzn (p <0,05). U kobiet całkowity wynik IPSS korelował z wynikiem QIDS-SR (p <0,05) i globalnym wynikiem GHQ-30 (p <0,05). Zaobserwowano wiele innych znaczących (p <0,05) korelacji między IPSS a wartością niektórych pozycji GHQ-30 zarówno u mężczyzn jak i kobiet.WnioskiLUTS występują powszechnie wśród pacjentów z depresją. Istnieje korelacja między nasileniem objawów depresyjnych a LUTS. LUTS wpływa na jakość życia i dobrostan oraz powoduje znaczne cierpienie u pacjentów z depresją. Współwystępowanie LUTS i depresji powinno zwrócić uwagę zarówno psychiatrów, jak i urologów, skłaniając do wzmocnienia interdyscyplinarnego podejścia do leczenia. Dalsze badania prospektywne i kohortowe są niezbędne, aby poszerzyć wiedzę na temat zależności między LUTS a depresją.

Cel pracyZwiązek pomiędzy nykturią, depresją i zaburzeniami snu w populacji ogólnej został szeroko udokumentowany. Dotychczasowe badania nie przeanalizowały jednak wpływu nykturii na nasilenie choroby u pacjentów chorujących na depresję, a także związku pomiędzy nykturią a zaburzeniami snu wśród omawianych pacjentów. W tym celu zbadaliśmy wpływ nykturii na nasilenie depresji oraz jakość snu u pacjentów cierpiących na depresję.MetodaPrzeprowadziliśmy badanie przekrojowe wśród pacjentów depresyjnych leczonych w oddziale oraz poradni przyklinicznej Kliniki Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Wszyscy pacjenci spełnili kryteria DSM-5 oraz ICD-10 dla depresji. Nykturia została oceniona za pomocą skali International Prostate Symptom Score (IPSS), nasilenie depresji za pomocą 17-punktowego kwestionariusza Hamilton Rating Scale for Depression (HRSD), a jakość snu za pomocą Holland Sleep Disorders Questionnaire (HSDQ). Analiza statystyczna została przeprowadzona za pomocą testu ANOVA (post-hoc Tukey test).WynikiDo badania zostało włączonych 98 pacjentów. Nykturia została stwierdzona u 68 z nich. Większość pacjentów (35) wykazała łagodne nasilenie depresji. Średni wynik z kwestionariusza HSDQ wyniósł 78.8 (zakres 32-146). Wykonana przez nas analiza statystyczna wykazała brak wpływu nykturii na nasilenie depresji (p=0.625) przy jednak istotnie statystycznej korelacji pomiędzy nykturią a jakością snu (p=0.037). Test post-hoc analizujący korelację pomiędzy stopniem nasilenia nykturii a zaburzeniami snu pokazał, że większa liczba nocnych mikcji (co najmniej 3 epizody) prowadzi do istotnie wyższych wyników punktowych w kwestionariuszu HSDQ.WnioskiNasze badanie wykazało brak wpływu nykturii na nasilenie depresji u pacjentów ze zdiagnozowaną depresją. Niemniej, wskazaliśmy istotnie statystycznie związek pomiędzy nykturią a jakością snu u omawianych chorych. Dalsze badania z większą liczbą pacjentów są niezbędne do potwierdzenia omawianych wyników.

Purpose: An established link exists between overactive bladder (OAB) syndrome and impaired sleep. However, earlier research on this subject only focused on the general population, and certain patient subgroups have not been examined adequately. Depressed patients constitute a unique population because of a possible bidirectional relationship between OAB and depression. Thus, we investigated the association between OAB symptoms and sleep quality in patients with depression.Methods: In this prospective, cross-sectional study, we analyzed data on depression, sleep quality, and OAB symptoms from depressed patients treated at our department of adult psychiatry. Data were collected with the Hamilton Rating Scale for Depression, the Holland Sleep Disorders Questionnaire, the Athens Insomnia Scale, and the OAB Module of the International Consultation on Incontinence Questionnaire.Results: In total, 102 patients treated for depression were enrolled. Thirteen patients (12.7%) met the diagnostic threshold of OAB with the International Consultation on Incontinence Questionnaire OAB Module. Patients with depression and concomitant OAB had significantly higher scores on the Holland Sleep Disorders Questionnaire than patients classified as nonOAB (P<0.01). OAB patients also had a higher risk of insomnia relative to non-OAB individuals (P<0.05). In addition, the relationship between OAB symptoms and sleep quality in patients with depression was independent from age and sex.Conclusions: In our cohort composed exclusively of individuals treated for depression, OAB symptoms were present in a significant proportion of patients, and OAB negatively affected sleep quality. Therefore, we recommend that OAB symptoms should be assessed collectively in patients with depression.

Short-term intensive comprehensive group psychotherapy with elements of individual psychotherapy leads to desirable changes in personality functioning.

The Neurotic Personality Inventory KON-2006 appears to be an adequate tool to assess the results of intensive, comprehensive psychotherapy, conducted in the day hospital for neurotic and behavioral disorders.