Staphylococcus pettenkoferi is a coagulase-negative staphylococcus, first described in 2002. Using medical databases, i.e., Scopus, Web of Science, Pubmed, and Embase, we identified and analysed research, reports, and opinions dealing with S. pettenkoferi. Published data allow us to conclude that S. pettenkoferi is a human commensal, opportunistic bacterium and may be isolated from the environment and animals. The involvement of S. pettenkoferi in bloodstream infection and osteomyelitis has been described, but its clinical relevance is not fully understood, so far. This work summarizes knowledge about S. pettenkoferi and reveals the difficulties and rules for interpreting the results of microbiological tests, when S. pettenkoferi has been identified in the blood sample. Clinical and laboratory criteria, recommended by Centers for Disease Control and Prevention (CDC) and the third international consensus definitions of sepsis and septic shock (Sepsis-3), are important to determine whether the presence of bacteria in the sample is a consequence of an infection, contamination from the environment, or translocation of the bacteria outside the place of its natural existence. The precise identification of bacteria from the blood sample and recognizing the true bacteraemia are critical to implement the appropriate procedures and make decisions concerning the patient’s medical care.

Wprowadzenie i cel pracy. Badania dotyczące ekspozycji zawodowej na niekorzystne czynniki obejmują najczęściej takie grupy zawodowe jak lekarze, pielęgniarki i pracownicy laboratoriów. Badacze zwrócili także uwagę na niebezpieczeństwa podczas wykonywania czynności służbowych przez ratowników medycznych. Celem pracy jest analiza ekspozycji zawodowej ratowników medycznych na wirusy zapalenia wątroby typu B i C, wskazanie czynności, podczas których najczęściej dochodzi do narażenia na wirusy w pracy, oraz analiza możliwości ochrony ratownika medycznego przed zakażeniem. Metody przeglądu. Publikacja została przygotowana na podstawie przeglądu literatury w dostępnych bazach informacji naukowej oraz na stronach internetowych organizacji funkcjonujących w obszarze zdrowia publicznego. Opis stanu wiedzy. W Polsce w 2018 roku zarejestrowano 3 196 przypadków zakażenia HBV i 3 442 przypadków zakażenia HCV. Obecnie wirusowe zapalenia wątroby są istotne epidemiologicznie w kontekście zakażeń związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych przez ratowników medycznych. Oszacowano, że u pracowników ochrony zdrowia infekcje HBV i HCV nabyte podczas wykonywania czynności zawodowych stanowią odpowiednio 37,6% i 39% wszystkich zakażeń. Z obserwacji polskich badaczy wynika, że 24,1% ratowników medycznych doświadczyło zranienia ostrym narzędziem w pracy w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Badanie wiedzy na temat postępowania po kontakcie z materiałem biologicznym ujawniło, że 32% ankietowanych ratowników nie potrafiło wymienić więcej niż jednego etapu działań przeciwdziałających zakażeniom krwiopochodnym. Podsumowanie. Opublikowane wyniki i wnioski wskazują na brak odpowiedniej wiedzy ratowników medycznych na temat wirusów przenoszonych drogą krwi. Zidentyfikowane lokalne potrzeby w placówkach ochrony zdrowia mogą być podstawą do odpowiednich działań systemowych w zakresie profilaktyki zakażeń HBV i HCV. Słowa kluczoweratownik medyczny, choroba zawodowa, wirusowe zapalenie wątroby typu C, zakażenia krwiopochodne, wirusowe zapalenie wątroby typu B