MLV II. Jardunaldietan Refranes y Sentencias liburuaren bigarren mailako lekukotasun bat aurkeztu genuen, Girolamo da Sommaia humanista italiarrak Salamancan zela egin zuen erdal zatiaren kopia. Lan honen lehenengo zatian eskuizkribua aurkeztuko dugu, eta kopia berri honek orain arte liburuaz genekienaz gainerako datu berririk erakusten ote digun aztertuko. Lanaren bigarren zatian, Darmstadten gordetzen zen alearen argazkietara hurbilduko gara eta galduriko ale hura berrikusiko dugu bibliografia materialaren ikerketa moldeaz baliaturik, bereziki alean genituen eskuzko oharrak bilduz eta aztertuz. Modu horretan, saiatuko gara erakusten nolako jabea izan zuen ale hark eta zein giro kulturaletan mugitu zen liburua.

Lan honetan Francisco Mendieta (ca. 1550 - ca. 1620) aiararrak Bizkaiko historiari buruz egin zuen lanetan —Annales de Vizcaya eta Aerario de la Hidalguía— txertatu zituen leku-izenen eta bestelako hitzen interpretazio etimologikoen katalogoa egingo dugu. Gure helburua Mendietaren euskararen ezaugarriak nabarmentzea da, beste lekukotasunik ez duen aldaki arkaiko bat baita, izan ere. Bidenabar, XV eta XVIII. mendeetako etimologia guztien katalogoaren beharra aldarrikatu nahi genuke.

No abstract

Artikulu honetan Julian Gaiarre (1844-1890) tenor nafarrak bere izebari euskaraz idatziriko gutun famatua editatuko dugu. Gutun hau normalean erronkariarra euskalduna zela frogatzeko besterik ez da aipatu, baina lan honek ikuspegi mugatu honetatik atera eta oraindik egiteke zegoen testuaren alderdi linguistikoa lantzea du helburu, xix. mendeko Erronkariko euskarari buruz hitz egiten digun lekukotasun garrantzitsua baita. Egindako transkribapenak konparatu, irakurketa berriak proposatu eta eskutitzaren hizkuntz ezaugarri garrantzitsuenak komentatuko ditugu, erronkarieraren gainontzeko lekukotasunen testuinguruan jarriz. Era berean, gutxitan aipaturiko erronkarierazko lekukotasunekin jarraituz, artikulu honen eranskin moduan, XVIII. mende erdialdean J. A. Arakistain fraideak Erronkari hiribilduan jaso zuen hitz zerrenda ekarriko dugu.

In this work, we aim to understand the construction of the standard variety of the Biscayan dialect developed in the 19th century. After a sort overview of Basque literature and of the peninsular Holy Oratory, we will defend the hypothesis that in this literary variety the aptitude of the 17th century preachers was one of the main conditions that yielded the grammatization of the language. In order to prove this hypothesis, we provide historical data as well as the linguistic features of the sermon collection known as Dotrinazko Sermoitegia, the work of a modest preacher immerse in a period that was crucial in the grammatization of the Biscayan dialect.