Amaçlar: Gelişmekte olan ülkelerde, özellikle kırsal kesimdeki çiftçiler arasında artan gıda güvensizliği ve yoksulluğu, bunu engellemek için daha fazla çaba ve önlem gerektirmektedir. Kırsal çiftçilerin sebze üretimine katılması, yoksulluğun azaltılmasında, beslenme durumlarının ve geçim kaynaklarının iyileştirilmesinde önemli bir rol oynayabilir. Bu nedenle bu çalışma, sebze üretiminin kırsal çiftçilerin geliri ve hanelerin geçim kaynakları üzerindeki etkisini araştırmıştır. Yöntemler ve Sonuçlar: Sebze yetiştiren 400 haneden toplanan veriler, tanımlayıcı istatistikler ve çoklu regresyon kullanılarak analiz edildi. Sonuçlar, sebze yetiştiriciliğinin kadın egemen bir girişim olduğunu ortaya koydu. Ayrıca, sebze üretiminin kırsal hanelerin geliri üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkisi olmuştur. Çiftçilerin gelirini etkileyen diğer faktörler hane büyüklüğü, krediye erişim ve çiftlik büyüklüğü idi. Ayrıca sebze üretimi, istihdam, gelir, temel ihtiyaçlar, gıda, okul ücretlerinin ödenmesi, beslenme durumlarını ve yaşam standartlarını iyileştirerek kırsal kesimdeki hanelerin geçim kaynakları üzerinde olumlu etkiler yarattı. Zararlılar ve hastalıklar, yetersiz depolama tesisleri, hasat sonrası kayıplar, yetersiz kredi olanakları, yüksek girdi maliyetleri, yetersiz sulama bilgisi, yetersiz ulaşım ve yetersiz yayım hizmetleri, sebze üretiminde karşılaşılan en ciddi kısıtlamalardır. Sonuç: Sebze üretiminin kırsal hanelerin ekonomik durumuna, geçimine ve refahına büyük katkı sağladığı söylenebilir. Bununla birlikte, girişim bazı zorluklarla karşı karşıya kaldı. Bu nedenle, çiftçilere bankalar, devlet ve sivil toplum kuruluşları tarafından erişilebilir ve uygun fiyatlı kredi imkanları sağlanması, çiftçileri teşvik edeceği, kısıtlamaların çoğunu azaltacağı ve gelirlerini artıracağı için önemlidir. Araştırmanın Önemi ve Etkileri: Sebze üretiminin kırsal kesimde yaşayanların gelir ve geçim kaynakları üzerindeki etkilerini anlamak daha fazla katılımı artıracaktır. Bu nedenle, bu çalışmanın sonucu, politika yapıcıların yoksulluğu ve yetersiz beslenmeyi azaltmak ve kırsal kesimdeki hanelerin refahını iyileştirmek için üretime müdahale etmesine izin verecektir.
Most rural areas in developing nations were faced with the problem of a high poverty rate. A better understanding of drivers of rural household income is a powerful guide for proper intervention towards poverty alleviation and better wellbeing. This study, therefore, investigates the drivers of rural households' income in Nigeria. Data sourced from the National Bureau of Statistics were analysed using descriptive statistics and multiple regression. The results revealed that the majority of rural households' heads were males who were married with an average household size of 6 persons and a high dependency ratio (0.94). The majority had a low level of education, depends on agricultural activities and earned a monthly income of N42,142.70. Gender of household's head, household size and years of education were the significant factors enhancing rural households' income while dependency ratio was the factor inhibiting rural households' income. Thus, rural education and women empowerment is needed to boost rural income.
Food insecurity is a challenge in developing countries, especially in the rural areas of Nigeria. It remains a global challenge and continues to be a major public policy in Nigeria and other developing nations. Despite these, COVID-19 set in and posed a serious threat to food system and security globally. This study, therefore, assessed the level of food security among the rural farming households and how they cope with the situation during the COVID-19 pandemic. Data for the study were collected primarily from 200 farming households with the use of questionnaires and analysed using descriptive statistics, food security index and Likert scale. The findings showed that the level of food insecurity was very high during the pandemic as 69.5% were food insecure with a high concentration among those with large household size. The widely adopted coping strategies during COVID-19 pandemic among the rural farming households were eating less expensive food (=2.7), reducing rational consumption (=2.68), allowing children to eat first (=2.56), engaging in additional small scale productivity activities (=2.27), skipping meal within a day (=2.26), buying food on credit (=2.05) and borrowing money to buy food (=2.01). The study recommends effective and urgent policy measures which will support rural households’ food availability to boost their food security status. Also, enlightenment of the rural households on the important of modern family planning on their food security status is needed.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
customersupport@researchsolutions.com
10624 S. Eastern Ave., Ste. A-614
Henderson, NV 89052, USA
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.
Copyright © 2024 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.