Treatment of adolescents with cerebral palsy often presents clinical problems that differ from those encountered when treating younger children with cerebral palsy. Muscle contractures, which may not yield to traditional therapeutic exercise, may be a problem. The purpose of this case report is to describe the use of serial casting in the treatment of knee joint flexion contractures in an adolescent with cerebral palsy.

Keywords adolescenten Á cerebrale parese Á contractuur knie Á gips bij cerebrale parese Á hamstrings Á ingipsen als therapie Á contractuur knie Á musculus quadriceps femoris Á cerebrale parese De behandeling van tieners met een cerebrale parese (CP) confronteert ons vaak met problemen die afwijken van die welke we tegenkomen bij de behandeling van jongere kinderent met cerebrale paresen. Spiercontracturen die soms niet reageren op de traditionele oefentherapie kunnen ook een probleem vormen.Dit behandelverslag beschrijft het gebruik van herhaald ingipsen bij de behandeling van flexiecontracturen van de kniegewrichten bij tieners met een cerebrale parese.De klinische problemen van tieners met een cerebrale parese zijn anders dan die van kinderen in de lagereschoolleeftijd of jonger die lijden aan een cerebrale parese. Alleen al het feit dat tieners groter zijn stelt bepaalde eisen aan het therapeutisch handelen waardoor vaak aanvullende apparatuur of hulp vereist is. Vaste deformiteiten zoals gewrichtscontracturen kunnen soms niet worden verbeterd met de traditionele oefentherapie.Men dient rekening te houden met de gevolgen van eerder chirurgisch ingrijpen. Zo heeft bijvoorbeeld een tiener die een drievoudige artrodese heeft ondergaan natuurlijk geen beweeglijke enkel meer.Lang bestaande verstoorde patronen van interactie kunnen het vermogen van de patie¨nt en het gezin om een voorgeschreven oefenprogramma thuis uit te voeren beı¨nvloeden. Bij meer ingewikkelde behandelprotocollen kan de cognitieve vaardigheid van de patie¨nt eveneens een rol spelen bij de medewerking. Behandeldoelen dienen gericht te zijn op een verbetering van de functie en het voorkomen van deformiteiten.Het herhaald ingipsen wordt al gebruikt als hulpmiddel in de fysiotherapeutische behandeling van kinderen met een cerebrale parese op de basisschoolleeftijd of jonger. Bij het herhaald ingipsen wordt de hyperactieve spiergroep tot haar maximale lengte gerekt, dan geı¨m-mobiliseerd in een verlengde stand en de antagonistische spiergroep wordt geı¨mmobiliseerd in een verkorte stand. De gipsverbanden worden om de paar dagen tot een paar weken verwijderd. Dan tracht men weer de hyperactieve spiergroepen te verlengen en wordt opnieuw gipsverband aangebracht om de nieuwe, verlengde stand te handhaven.Er wordt wel een verband verondersteld tussen het gebruik van herhaald ingipsen en een vermindering in de reflexactiviteit. Welk mechanisme feitelijk verantwoordelijk is voor het verminderen van de reflexactiviteit, is niet vastgesteld. Pollack stelde overcorrectie van de spierlengte in gipsverband voor, zodat de hyperactieve spiergroep door rek functioneler wordt, terwijl andere auteurs het gebruik van beugels propageren bij overactieve spieren om bewegingsuitslagen te doen toenemen of abnormale bewegingspatronen binnen de perken te houden. Nog weer andere onderzoekers hebben geopperd dat passieve rek de prikkelbaarheid van motoneuronen in een hyperactieve spiergroep kan beı¨nvloeden. Veranderingen in de rekbaarheid van spiervezels zijn ook wel gesugge...

No abstract

No abstract