Ilgaz Dağı, İç Anadolu steplerinden Karadeniz ormanlarına geçiş konumundadır. Bu alanlar topoğrafya ve iklimin etkisiyle birlikte hem çeşitli vejetasyon ve orman kuruluşlarını hem de faunayı içermektedir. Orman kuruluşlarının değişimine bağlı olarak yaban hayatı değişimlerinin ortaya konulması oldukça önemlidir. Bu çalışmanın amacı, farklı meşçere yapılarının yaban hayvanları ile olan ilişkisini ortaya koymaktır. Bu amaç için 9 farklı örnek alanda, 210 gün süreyle fotokapan kullanılarak izleme yapılmıştır. Çalışma sonucunda; 12 memeli yaban hayvanı türü tespit edilmiştir. Alanda en fazla görüntülenen türler yaban domuzu ve tavşan olmuştur. En az görüntülenen türler ise çakal, tilki, kirpi ve kaya sansarıdır. Tavşan, ayı ve kurt yerleşim yerlerine ve tarım alanlarına yakın meşcerelerde en sık rastlanan türler olarak belirlenmiştir. Geyik ve karaca ise yerleşim yerlerine en uzak, kapalılığı yüksek Sarıçam-Göknar meşçerelerini tercih etmiştir. Çalışma sonuçları tür çeşitliliği ve populasyon yoğunlukları göz önünde bulundurulduğunda Ilgaz ormanlarının sağlıklı bir orman yapısına sahip olduğunu göstermiştir.

Ağaç ıslahı, ormancılıkta üretimi artırmanın en etkili yollarından biridir. Yetiştirilen tohumların kullanılması, ağaçlandırma çalışmalarında birim alan verimliliğinin artırılmasına önemli katkı sağlamaktadır. Bu nedenle verim özellikleri önceden bilinen ve kaliteli olan uygun orijinli tohumların kullanılması önemlidir. Fenotipik seleksiyona dayalı tohum seçiminin yanı sıra kimyasal içeriğinin belirlenmesi de kaliteli tohum üretimine önemli katkı sağlamaktadır. Bu çalışmada, ülkemiz ormanlarının kapladığı alan açısından önemli bir paya sahip olan ve doğal yayılış gösteren meşe türlerinden Quercus petraea (Mattuschka) L.'nin tohumları üzerinde morfolojik ve kimyasal ölçümler yapılmıştır. Meşe tohumları Demirköy (Kırklareli) Orman İşletme Müdürlüğü Karacadağ Orman İşletme Müdürlüğü sınırları içerisinde yer alan saf sapsız meşe meşcerelerinden toplanmıştır. Bu tohumlar çimlenen tohumlar, çimlenmeyen tohumlar, bozuk tohumlar ve çürük tohumlar olarak dört gruba ayrıldı. Bu tohumlarda tohum kalite kriteri olarak prolin, glukoz, sakaroz, fenolik bileşikler, pirüvat ve oksidatif stres düzeyi belirlenmiştir. Çalışma sonucunda elde edilen verilerin istatistiksel analizi SPSS 20 programı sayesinde ANOVA ve Tukey testlerine göre %95 güven aralığında yapılmıştır. İstatistiksel analizde gruplar arasında anlamlı fark bulunmuştur (p

Türkiye’de verimli ormanlar kuran meşe ormanı taksonlarından biri sapsız meşedir (Quercus petraea (Matt.) Liebl.). Bu takson; Q. p. subsp. petraea, Q. p. subsp. iberica ve Q. p. subsp. pinnatiloba olmak üzere üç alt tür ile temsil edilmektedir. Subsp. petraea, yükseltisi 200 m’lerde, Bolu ve Kırklareli’de; Subsp. iberica, yükseltisi 0-1600 m’lerde, İstanbul, Kastamonu, Artvin, Balıkesir, Bursa, Eskişehir, Kırklareli, Kütahya, Sakarya, Sinop, Tokat, Trabzon’da; Subsp. pinnatiloba ise yükseltisi 1200-2200 m’lerde, Adana, Hakkâri, Bingöl, Elazığ, Hatay, İçel, Malatya, Kahramanmaraş, Muş, Tunceli, Van yörelerinde doğal yayılış göstermektedir. Türkiye’de sapsız meşe için OGM adına Orman Ağaçları Tohum Islah Araştırma Müdürlüğü Enstitüsünce dokuz adet tohum meşceresi tescil edilmiş ve Ulusal Kayıt (UK) nosu almış olup, bunlardan beşi daha sonra farklı gerekçelerle iptal edilmiş olup, aktüel olarak dört adet tescilli tohum meşceresi bulunmaktadır. Halen tohum meşceresi vasfını taşıyan meşcereler; Elazığ-Tunceli-Nazımiye (UK no:289), İstanbul-Demirköy-Karacadağ (UK no:294), Bursa-Mustafakemalpaşa-Gürgendağı (UK no:326) ve Bolu-Mengen-Kaynarca (UK no:400)’dır. Bu çalışmada hem tohum meşceresi vasfını taşıyan ıslah tesislerinin özellikleri ve seçim kriterleri değerlendirirken diğer taraftan tohum meşceresi listesinden çıkarılan (iptal edilen) tohum meşcerelerinin (Elazığ-Bingöl-Ilıca (UK no:290), Sakarya-Akyazı-Kremali (UK no:300), Bolu-Bolu-Ayıkaya (UK no:301), Bolu-Mudurnu-Sarıkaya (UK no:302) ve Zonguldak-Dirgine-Aksu (UK no: 297)) iptal gerekçesi ve özellikleri irdelenecektir.