W Polsce nowotwory mózgowia stanowią 2% wszystkich nowotworów złośliwych, a istotną rolę w ich leczeniu odgrywa radioterapia. Obszar mózgowia jest szczególnie istotny ze względu na bliskość sąsiadujących znaczących dla życia narządów. W procesie przygotowania leczenia jednym z najistotniejszych kroków jest wyznaczenie konturów narządów krytycznych. W pracy zbadano różnice pomiędzy objętościami narządów krytycznych wyznaczonych manualnie w systemie planowania leczenia Eclipse (Varian) oraz z wykorzystaniem zaimplementowanych narzędzi do automatycznego wyznaczania struktur w systemach planowania leczenia iPlan (BrainLab) oraz MultiPlan (Accuray). Wykazano, iż objętości struktur wyznaczanych manualnie są większe od tych wyznaczanych automatycznie, jednak różnice te nie wpływają znacząco na proces leczenia i bezpieczeństwo pacjentów.

Nowotwór piersi jest to nowotwór złośliwy powstający z komórek gruczołu piersiowego, który rozwija się miejscowo w piersi oraz daje przerzuty do węzłów chłonnych i narządów wewnętrznych (płuc, wątroby, kości i mózgu). Ponad 23% zachorowań na nowotwory kobiet w Polsce, jak i na świecie stanowią nowotwory piersi. Na przestrzeni ostatnich lat techniki napromieniania nowotworów piersi ulegają ciągłemu rozwojowi. Celem pracy było poglądowe przedstawienie technik radioterapeutycznych stosowanych w napromienianiu nowotworów piersi, od dwuwymiarowej 2D techniki statycznej poprzez techniki dynamiczne (IMRT technika z modulacją intensywnością dawki (ang. intensity modulated radiation therapy), VMAT technika obrotowa z modulacją intensywności dawki (ang. volumetric modulated arc therapy), aż do techniki DIBH techniki napromieniania na głębokim wstrzymanym wdechu (ang. deep inspiration breath hold). W pracy skupiono się na przedstawieniu realizacji omawianych technik i opisie jak dana technika wpływa na rozkład dawki w planowanej objętości do napromieniania PTV (ang. Planning Target Volume) oraz na dawki w narządach krytycznych w radioterapii nowotworów piersi.

Ponad 20% zachorowań na nowotwory w grupie kobiet w Polsce, jak i na świecie stanowią nowotwory piersi. Celem pracy była ocena wpływu anatomii i kształtu piersi w grupie pacjentek z nowotworem piersi lewej poddanych teleradioterapii, na dawki promieniowania jonizującego dostarczane do tkanek zdrowych. Analizą zostało objętych 50 pacjentek, które były poddane leczeniu, z powodu nowotworu lewej piersi, metodą trójwymiarowej radioterapii konformalnej. Do oceny wpływu anatomii pacjentek na dawki dostarczane do tkanek zdrowych: płuc i serca wykorzystano analizę histogramów dawka-objętość. Po przeprowadzaniu szczegółowej analizy stwierdzono, że na dawki w płucach i w sercu największy wpływ ma kształt piersi oraz wielkość CTV. Nie odnotowano wpływu kształtu oraz wielkości klatki piersiowej na dawki w narządach krytycznych. Dla pacjentek posiadających duże piersi opadające, korzystne jest stosowanie innych niż standardowe unieruchomienia np. pozycja na brzuchu.