Selfi es at Horror Sites: Dark Tourism, Ghoulish Souvenirs and Digital NarcissismTaking self-portraits at horror sites, like concentration camps, Ground Zero or disaster stricken areas, has become a growing trend on social networking sites. The paper aims to discuss the cultural phenomenon of macabre selfi es in the light of dark tourism and digital narcissism. Horror covered in the media becomes an attractive background for the ultimate selfi es which are a teenagers' way of celebrating life in places of death. These sometimes humorous self-portraits are ghoulish souvenirs providing emotional detachment, and at the same time a link to a greater media narrative. The interdisciplinary study is rooted in photography research, cultural and memory studies, and digital media research. The paper discusses the relationships of dark tourism and the media, kitschy souvenirs and digital memorialization of traumatic events.

No abstract

In 2015 almost 3000 refugees died trying to cross the Sea to Europe. 3-year-old Alan Kurdi was one of them. Together with his mother and brother, the boy drowned when a boat carrying migrants sank at dawn of September 2, 2015. His body was found on a Turkish beach, where Nilüfer Demir took memorable pictures of the boy and a policeman cradling Alan in his arms. The photos appeared on front pages around the world, in news and social media. The toddler has become a tragic human face of the humanitarian crisis, a symbol, an icon, an emblem, and emotional vehicle allowing thousands of Internet users to express their grief and outrage and manifest their compassion through sharing the dramatic images of Alan and creating their own stories about the boy's afterlife. Visual metaphors generated in this unprecedented way provide us with insight into the sentiments of media consumers, who watch the evening news and create their own narratives refl ecting their feelings about Europe's refugee crisis. Extremely strong emotional response of social media users who shared and disseminated the images of Alan, hash tagged #Humanity Washed Ashore, is the focus of my paper which demonstrates how Internet users manifest their views and express what words cannot express, resorting to metaphorical representations that can be discussed in terms of storytelling. My study investigates how the stories created by media audiences go beyond the narratives prevalent in traditional media and what it tells us about Compassion 2.0, fear, grief, anger and other emotions in the digital age.

Craig Silverman (ed.): Verification Handbook: For Disinformation and Media Manipulation, European Journalism Centre 2020, 151 pages.

W 2021 roku w prestiżowym wydawnictwie Routledge ukazała się anglojęzyczna monografi a zbiorowa dotycząca humoru w internecie, a dwa ważne rozdziały opublikowali w niej polscy autorzy: Danuta Kępa-Figura z Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie oraz Bogumił Gasek z Instytutu Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Polscy badacze zaprezentowali swój wkład w analizy etycznych wymiarów humoru w słowiańskiej przestrzeni internetowej.Książka zatytułowana The Ethics of Humour in Online Slavic Media Communication powstała pod redakcją profesor Lilii Duskaevej z Katedry Lingwistyki Mediów na Państwowym Uniwersytecie w Petersburgu. Profesor Duskaeva jest wieloletnią redaktor naczelną czasopisma naukowego "Media Linguistics". Jej ostatni projekt badawczy zwieńczony został recenzowaną tu monografi ą, która przygotowana została przez międzynarodowy zespół językoznawców i medioznawców z Rosji, Białorusi, Litwy, Słowacji i Polski. Materiałem badawczym w analizach prezentowanych w kolejnych rozdziałach są teksty zaczerpnięte z internetowych publikacji w kilku językach słowiańskich, których różnorodność, a jednocześnie podobieństwo pozwala na wskazanie i opisanie problemów powtarzających się w komunikacji opartej na humorze, niezależnie od języka.Na pewno książka ta zainteresuje medioznawców i kulturoznawców, a przede wszystkim językoznawców, ze względu na lingwistyczny charakter zaprezentowanych w niej badań. Autorzy analizują różnorodne i multimodalne teksty zaczerpnięte z internetu: posty w social mediach, artykuły publikowane online, komentarze internautów, materiały wideo, memy, vlogi, blogi, karykatury, zdjęcia, fotoreportaże etc. Humor w nich zawarty analizowany jest jako sposób oceny pewnych zjawisk, zarazem poddawany jest ocenie etycznej.Teoretyczne ramy analizy etyki humoru w internetowym dyskursie wyznacza Lilia Duskaeva w pierwszym rozdziale oraz Danuta Kępa-Figura w tekście o multimodalności zachowań komu-Recenzje