During the late nineteenth century, geopolitical, military, political as well as economic considerations combined to induce the Tsarist government to pursue a policy of mass colonization of the Far East. This process led to the appearance of numerous Slavic enclaves in Northeastern China from the late 1890s onwards. As a consequence, northern Manchuria became the final major meeting point between European settlers and Asian inhabitants of the borderland encompassing Tsarist Russia as well as Imperial China. The European settlement in Manchuria was to leave profound imprints on the region’s changing landscape for the next half-century. At the beginning of the twentieth century, numerous Poles migrated to the Far East in pursuit of better economic conditions. They found work building the Chinese Eastern Railway and remained behind to help operate the line. Others were employed as physicians, engineers, bankers and lawyers. In this way, unlike other Polish diaspora communities, this grup largely comprised wealthy and educated individuals.

<p>Daleki Wschód, w tym Mongolia Wewnętrzna i Mandżuria, przez ponad półtora wieku był miejscem niekończącej się tułaczki i długoletniej zsyłki Polaków, których rosyjska tyrania wygnała na nieznane odludzia. Jednocześnie wielu z nich przyczyniło się do rozwoju gospodarczego tej części Azji. W miarę upływu czasu znacząca ilość Polaków – częściowo zesłańców politycznych, a częściowo dobrowolnych emigrantów obdarzonych duchem przedsiębiorczości – dorobiła się fortuny i zarazem przyczyniła się do budowy dużych manufaktur, zarówno na terenie słabo zaludnionych stepów Mongolii Wewnętrznej, jak i rozległych lasów północno-wschodnich Chin. Przykładem tego mogą być losy przedsiębiorcy Władysława Kowalskiego (1870-1940) i inżyniera Kazimierza Grochowskiego (1873-1937), którzy byli wybitnymi przedstawicielami polskiej diaspory w Mandżurii i Mongolii Wewnętrznej.</p>

Historia Polaków wywodzących się z Mandżurii, którzy brali udział w kampanii wrześniowej, a także w walkach Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, jak i innych jednostek Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, to nie tylko niezwykle chlubna karta dziejów Polonii mandżurskiej, lecz również oręża polskiego oraz narodu polskiego walczącego o swoje przetrwanie w szczególnie ciężkich warunkach II wojny światowej. Bohaterska postawa wielu Polaków z Mandżurii walczących w Wojsku Polskim jest tym bardziej godna uwagi, że część z nich znała Polskę wyłącznie z opowiadań swoich rodziców bądź nauczycieli, mimo to po jej upadku w 1939 r. byli oni gotowi do walki o jej wyzwolenie.

Historia Polaków wywodzących się z Mandżurii, którzy brali udział w kampanii wrześniowej, a także w walkach Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, jak i innych jednostek Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, to nie tylko niezwykle chlubna karta dziejów Polonii mandżurskiej, lecz również oręża polskiego oraz narodu polskiego walczącego o swoje przetrwanie w szczególnie ciężkich warunkach II wojny światowej. Bohaterska postawa wielu Polaków z Mandżurii walczących w Wojsku Polskim jest tym bardziej godna uwagi, że część z nich znała Polskę wyłącznie z opowiadań swoich rodziców bądź nauczycieli, mimo to po jej upadku w 1939 r. byli oni gotowi do walki o jej wyzwolenie.