No abstract

No abstract

No abstract

Tereny miast i strefy podmiejskie charakteryzują się dużą dynamiką zmian użytkowania ziemi. Kosztem użytków rolnych, niekiedy również lasów, zwiększa się udział terenów zabudowanych na cele mieszkaniowe, przemysłowe, usługowe i komunikacyjne. Lublin jest miastem, w którym proces ten w ostatnich latach przybiera znacząco na sile. Efektem jest wyraźna zmiana sposobu użytkowania gruntów, a co za tym idzie przemiana krajobrazów terenów wiejskich położonych w sąsiedztwie Lublina. Celem pracy jest uchwycenie przemian użytkowania ziemi na terenie miasta i strefy podmiejskiej w ostatnim czterdziestoleciu w ujęciu przestrzennym (kartograficznym) i statystycznym. Podstawą analiz były mapy topograficzne w skali 1:10 000 z lat 70. i 90. ubiegłego wieku oraz zdjęcia lotnicze w skali 1:13 000 z 2009 r., w odniesieniu do których określono wielkość i dynamikę przemian. Największe zmiany w strukturze użytkowania stwierdzono w odniesieniu do gruntów ornych (ubytek ponad 8,6%), zabudowy zwartej (wzrost o 2,4%) i zabudowy rozproszonej (wzrost o 5,0%). Obszarami największych przemian były gminy Jastków, Konopnica, Wólka i Głusk. Zbadano również charakter jakościowy zmian.