Purpose The evaluation of glenohumeral joint volume in both unstable (with/without laxity) and stable shoulders (subacromial impingement) and volume reduction potential of arthroscopic techniques: (labral anchor repair vs. capsular shift). Methods Material was based on 133 patients: anterior shoulder instability without laxity (group I, n = 49), with laxity (group II, n = 22) and subacromial impingement (control group, n = 62) operated in 2010-2011. Group I received arthroscopic Bankart repair, group; II -arthroscopic anterior capsular plication, control group -subacromial decompression. Joint volume was measured by fluid aspiration into the syringe via arthroscope, before and after procedure. Then volume reduction potential was calculated. Results The following average values of initial joint volume were recorded: group I -26.8 ml group II -43.7 ml and the control group -25.6 ml with significant differences: impingement vs. instability + laxity (p < 0.00001), impingement vs. instability without laxity (p = 0.0001). There was no significant difference between groups I and II. Joint volume was significantly reduced after labral repair (by average of 37 %, 13.8 ml, p < 0.0001). Capsular shift led to an even greater and more significant volume decrease (61 %, 26.7 ml, p < 0.001). Joint volume in the control group was reduced only by 11 %, 3.8 ml (p = 0.046).Conclusions Patients with unstable shoulders have enlarged joint volume as compared to patients with subacromial impingement. Arthroscopic techniques lead to a significant joint volume reduction, with the most powerful effect for capsular shift. Level of Evidence -Level 2.

No abstract

WstępFormularze samooceny barku są szeroko stosowane w pracy klinicznej do oceny stanu pacjenta oraz oceny wyników leczenia. Większość z nich powstała w języku angielskim. Aby móc rzetelnie zastosować wybrane ankiety w innych, niż oryginalnie przypisanych do kwestionariusza, kręgach językowo-kulturowych, konieczne jest przeprowadzenie adaptacji kulturowej. Dotychczas żaden z formularzy oceny barku nie został zaadaptowany do kultury polskiej. CelCelem pracy jest przetłumaczenie oraz adaptacja kulturowa do kultury polskiej Formularza Oceny Barku Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgów Barku i łokcia (SSI-ASES), Skali Constant'a (CS), Prostego Testu Barku (SST) oraz Skali Oceny Barku University of California Los Angeles (UCLA). Materiał i metodyProces adaptacji do kultury polskiej został przeprowadzony według międzynarodowych

WstępNiestabilność barku jest specyficzną chorobą, której głównym objawem jest obawa pacjenta przed zwichnięciem stawu ramiennego, a nie ból barku jak w innych schorzeniach tej okolicy. W codziennej praktyce lekarza ortopedy oraz fizjoterapeuty często stosowane są ankiety samooceny pacjentów dedykowane niestabilności barku takie jak: 'Wskaźnik Niestabilności Barku Western Ontario' (WOSI), 'Skala Walch'a-Duplay'a dla niestabilności barku' (WD) oraz 'Oksfordzka Skala Niestabilności Barku' (OSIS). Żaden z powyższych formularzy nie został dotychczas przetłumaczony na język polski i zaadaptowany kulturowo do polskich obyczajów. CelCelem tej pracy jest przeprowadzenie polskiej adaptacji kulturowej wybranych kwestionariuszy.