This data demonstrate low sensivity of fine needle aspiration for identification of lymphoma as well as clinical picture is non characteristic.

One of the most serious consequences of eye globe injury is loss of vision. Direct trauma to the eyeball is extremely rare, in comparison to the incidence of orbital fractures. The aim of the study was to determine the frequency and characteristics of post-traumatic amaurosis in patients subject to midfacial injuries. material and methods. Retrospective analysis comprised 6677 records of patients admitted to the Department of Cranio-Maxillofacial and Oncological Surgery, Medical University in Łódź during the period between 2004 and 2009. Results. Post-traumatic amaurosis was diagnosed in seven patients. The most common cause of posttraumatic blindness was attributed to fighting and road traffic accidents. All patients with midface fractures were thoroughly examined by an ophthalmologist. Six patients were subject to pharmacological therapy, while two were qualified towards surgical treatment (optic nerve decompression). conclusions. It is necessary to conduct an accurate examination of the visual organ in all patients after midfacial trauma, in order to confirm or exclude organ of vision injuries. Pharmacological and surgical treatment should be immediately initiated, as a consequence of optic nerve neuropathy.

No abstract

Rak płaskonabłonkowy obejmuje 90% wszystkich nowotworów złośliwych jamy ustnej, a częstość rozpoznawania oraz zgonów z jego powodu rośnie w ciągu ostatnich dekad. Większość decyzji terapeutycznych podejmuje się na podstawie obecności czynników prognostycznych. Autorzy przedstawiają przegląd piśmiennictwa dotyczący wartości oceny ekspresji białka MCM2 w komórkach nowotworowych oraz możliwości jej wykorzystania w procesie diagnostycznym i leczeniu chorych z rakiem jamy ustnej.Słowa kluczowe: rak płaskonabłonko-wy jamy ustnej, czynnik prognostyczny, MCM 2.Współczesna Onkologia (2010) vol. 14; 3 (196-199) Ocena potencjalnej przydatności prognostycznej ekspresji białka MCM2 w raku płaskonabłonkowym jamy ustnej Rak jamy ustnej znajduje się w grupie 10 najczęściej rozpoznawanych nowotworów złośliwych pochodzenia nabłonkowego u człowieka. Stanowi on 3-6% wszystkich nowotworów złośliwych, a w ciągu ostatnich dekad znamiennie wzrósł współczynnik zachorowań i śmiertelności spowodowanej rakiem płaskonabłonkowym (squamous cell carcinoma -SCC), szczególnie wśród młodych mężczyzn, zwłaszcza w niektórych krajach Europy Środkowej i Wschodniej [1][2][3]. Obecnie rok po rozpoznaniu raka jamy ustnej przeżywa 81% chorych, ale 5 lat już jedynie 48-56% pacjentów, niezależnie od tego, w jakim stopniu zaawansowania podjęli oni leczenie [3]. Chorzy we wczesnych stadiach zaawansowania (I i II stopień) z dość dobrymi wynikami leczeni są chirurgicznie lub za pomocą radioterapii, a wybór metody uzależnia się od względów estetycznych, funkcjonalnych oraz od doświadczenia zarówno chirurga, jak i radioterapeuty. Pacjenci prezentujący wyższe stadia zaawansowania poddawani są leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającym napromienianiem. Kluczowe decyzje w procesie terapeutycznym podejmuje się na podstawie zakwalifikowania zaawansowania nowotworu wg systemu TNM oraz konwencjonalnej oceny mikroskopowej stopnia złośliwości (G1, 2, 3) [3]. Ze względu na niesatysfakcjonujące wyniki leczenia wydaje się to jednak niewystarczające i widoczna jest potrzeba znalezienia czynników prognostycznych mogących określić biologiczną agresywność guzów, co przekładałoby się na określone postępowanie lecznicze [1,2,4]. Na stan kliniczny pacjentów z rakiem jamy ustnej wpływa głównie dynamika wzrostu masy guza oraz skłonność do dawania przerzutów. Zwiększenie masy guza wynika z utraty równowagi pomiędzy namnażaniem się komó-rek a apoptozą, podczas gdy zdolność do dawania przerzutów uwarunkowana jest interakcjami między komórkami oraz między komórkami a macierzą międzykomórkową [2]. W związku z tym obiecującym narzędziem jest ocena ekspresji białek komórek guza odpowiadających za agresywność biologiczną nowotworu, zwana ITFG (invasive tumour front grading). Stworzony przez Bryne'a system IFG opierał się na ocenie 5 parametrów: stopnia keratynizacji, polimorfizmu jąder komórkowych (ocena procentowa liczby dojrzałych komórek), liczby mitoz w polu widzenia, typu naciekania i odpowiedzi tkanek otaczających [1,[5][6][7][8][9][10]. Poszukuje się jednak nowych markerów o dużej c...

the aim of the study was to identify a group of patients at high risk of methicillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) infection following surgical procedures involving oral cavity, head and neck. material and methods. A retrospective analysis of demographic, clinical and laboratory data was performed. A manual search of laboratory records for a five years period (2005)(2006)(2007)(2008)(2009)) was performed for specimens submitted to the diagnostic microbiology laboratory from patients admitted to the Cranio-Maxillofacial and Oncologic Surgery Department. Results. Methicillin resistant Staphylococcus aureus was identified in 26 cases. Most commonly it was isolated from tongue swabs in patients following extensive oncological surgical procedures involving oral cavity. Most common risk factors were: age above 65 years, neoplasms, multisite trauma with loss of consciousness, cigarette smoking, alcohol abuse, tobacco addiction, antibiotic therapy immediately before hospitalization. More than half of patients with MRSA infection required surgical treatment except for pharmacological treatment. conclusions. Monitoring of postoperative wounds is of great importance with regard to he risk of MRSA infection.