This study examined the effectiveness of data-driven learning (DDL), explicit instruction and these two methods combined in teaching verb+noun (V+N) collocations to advanced Turkish learners of English. Recognition accuracy of V+N collocations was measured along with participants' judgment about the acceptability of these collocations. It also explored the opinions of learners about using corpus in learning V+N collocations. Quantitative data were analyzed via a one-way independent analysis of variance and descriptive statistics. Results revealed a statistically significant difference between the three groups in their recognition accuracy of V+N collocations. While the Explicit-Instruction (EI) Group and the Combined (C) Group scored significantly higher than the Data-Driven Learning (D) Group, the means of the EI-Group and C-Group did not significantly differ. With respect to the judgment about the acceptability of V+N collocations, the EI-Group significantly outperformed the D-Group; but the difference between the EI-Group and the C-Group; or between the C-Group and the D-Group was not statistically significant. The questionnaire data showed that the participants found the instruction with the use of corpus more useful and effective for learning V+N collocations than instruction without.

Öz Bu makalede, Fransa'da yaşayan birinci ve ikinci kuşak Türk göçmenlerin etnik ve dinsel kimlik algılarını, kültürel uyum kuramının iki boyutlu etnik kimlik modeli (Berry 1980) çerçevesinde inceleyen çalışmanın sonuçları sunulmaktadır. Fransa'da yaşayan göçmenlerin Fransız toplumuna uyumu ve kimlik sorunu, genel olarak sosyolojik ve dilsel açıdan önemli çalışmalara konu olmasına rağmen kimlik/din ilişkisi şimdiye kadar ele alınmamıştır. Bu amaçla, birinci kuşaktan 86, ikinci kuşaktan 180, toplam 266 katılımcının anketlerinden elde edilen ve Batı Avrupa ülkelerinde yaşayan Türkler üzerine daha önce yapılan çalışmalarla karşılaştırılan bulgular, Fransa Türklerinin etnik ve dinî algılarının öz kültüre dayandığını, köken veya hâkim grup kimliğiyle özdeşleşmenin kuşaklar için önem taşıdığını kanıtlamaktadır. Faktör analizleri ikinci kuşak Türk göçmenler arasında dinî kimlik algısının güçlü olduğunu, birinci kuşak arasında ise sembolik tanımlamalar ile dinî uygulamalar arasında farklılıklar olduğunu göstermektedir. Anahtar Kelimeler Fransa, Türk göçmenler, birinci ve ikinci kuşak, etnik kimlik, dinî kimlik, kültürel uyum 1. Giriş Aşağıda Fransa'daki birinci kuşak Türk göçmenleriyle onların soyundan gelen, Fransa'da doğup büyüyen ve eğitim gören ikinci kuşak gençlerde etnik ve dinî kimlik algılarını içeren bir çalışmanın sonuçları sunulmaktadır. 1 Göç, basit anlamda fiziksel bir yer değiştirme değil, insanın içine

Bu araştırmada Fransa’daki ilkokul çağı iki dilli Türk çocuklarının Türkçe konuşma, yazma, okuma ve dinleme becerileri incelenmiştir. Öğrencilerin dil becerilerini gözlemlemek amacıyla araştırmacılar tarafından gözlem formu hazırlanmıştır. Gözlem formu; temel dil becerileri, beceri alanı ve dil göstergesi olarak yapılandırılmıştır. Yetmiş dört öğrenciden toplanan gözlem verileri, SPSS 25 programı vasıtasıyla çözümlenmiştir. Öğrencilerin Türkçe yeterlilik düzeyleri, ana dili üzerinde etkili olduğu varsayılan bağımsız değişkenlerin etkisi ve dil becerilerinin birbiriyle olan ilişkisi belirlenmiştir. Analizler sonucunda dört becerideki toplam ortalama değerlerin farklılaştığı görülmüştür. Yapılan fark testlerinde bağımsız değişkenlerin öğrencilerin okuma, yazma, konuşma ve dinleme becerileri üzerinde farklı anlamlı sonuçlar oluşturduğu belirlenmiştir. Yapılan ilişki analizinde ise dört temel dil becerisinin birbiriyle ilişkili olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak Fransa’da Türkçe eğitiminin birleştirilmiş sınıf ve iki dillilerin öğrenme özelliklerine göre düzenlenmesi gerektiği tespit edilmiştir. Bu iki hususa göre Fransa’daki Türk çocuklarına uygun öğretim materyallerinin (öğretim programı ve çevrim içi öğretim modülleri, ders kitabı) hazırlanması gerektiği önerilmiştir.

This study aims to characterize the influence of lexical proximities between cognate and non-cognate words on conceptual access in Turkish and French of bilingual children from Turkish immigrant families in France. In order to do this, 16 French-Turkish bilingual, 16 French monolingual and 20 Turkish monolingual 5-year-old preschool children participated to a picturenaming test composed of (i) cognate and (ii) non-cognate nouns in both languages. Our results reveal a high level of performance in cognate word recognition for French-Turkish bilinguals. This proves that these bilingual children implicitly knew these common words. On the one hand, this result questions the idea according to which a bilingual would not use words resulting from their L1 when they produce the word in their L2; and, on the other hand, it supports arguments in favor of the theory according to which both languages are activated for bilinguals even when using only one language.