Amaç: İnme sonrası meydana gelen fonksiyonel yetersizlikler bireylerin başkalarına bağımlı hale gelmelerine neden olmaktadır. Fonksiyonel düzeyi düşük inmeli bireylere bakım veren kişilerin maruz kaldıkları fiziksel yüklenmeye bağlı olarak kas iskelet sistemi problemlerine açık hale geldiği bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı inmeli bireylerin fonksiyonel durumlarının bu bireylere bakım verenlerin kas iskelet sistemi ağrıları üzerine etkisini incelemektir. Yöntem: Çalışmaya en az 8 haftadır klinik durumu stabil olan 45 inmeli birey ve en az 8 haftadır bu bireylere bakım sağlayan 45 bakım veren katılımcı dahil edildi. Akut ağrısı olan ve ücretli bakım sağlayan kişiler çalışma dışında tutuldu. Hemiplejik/hemiparetik bireylerin fonksiyonel durumlarını belirlemek için Modifiye Rankin Skalası (MRS) uygulandı. Bakım veren bireylerin kas iskelet sistemi ağrısını değerlendirmek için Cornell Kas İskelet Sistemi Rahatsızlık Skalası kullanıldı. Ağrı şiddeti Görsel Analog Skalası (GAS) ile belirlendi. Değerlendirme sonucuna göre bakım verenler, bakım verdikleri inmeli bireylerin fonksiyonel seviyesine göre iki gruba ayrılarak gruplar arası kas iskelet sistemi ağrısı karşılaştırması yapıldı. Bulgular: Grupların sosyodemografik özellikleri bakımından benzer olduğu görüldü (p>0,05). Fonksiyonel seviyesi düşük olan grubun bakım verenlerinde bel ağrısı şiddet ve frekansının diğer vücut bölgelerinden daha yüksek olduğu tespit edildi (p<0,05). İstirahat ve aktivite sırasındaki bel ağrısı GAS değeri fonksiyonel düzeyi düşük olan grupta anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulundu (p<0,05). Sonuç: İnmeli bireylerin fonksiyonel durumları, bakıma duyulan ihtiyacı değiştirmektedir. Fonksiyonel düzeyin düşük olması bakım verenlerin kas iskelet sistemi yüklenmelerini artırmaktadır. Bu nedenle, fonksiyonel düzeyi düşük olan inmeli bireylere bakım verenlerin sahip olduğu özellikle omurgaya yönelik semptomların daha titiz bir şekilde ele alınması gerekmektedir.

Introduction: Physiotherapy and rehabilitation (PTR) approaches aim to support patients' earlier recovery as well as improvement of their independence and quality of life. The higher patient satisfaction level reflects the higher quality of the health care service. This study planned to determine the factors related to satisfaction levels of the patients treated in PTR units. Material and Methods:The study included 100 individuals who were consulted in PTR units. Following the recording of demographics and pain characteristics, Physical Therapy Patient Satisfaction Questionnaire (PTPSQ) and Beck Depression Scale (BDI) evaluated the satisfaction and depression levels, respectively. Results: Women had higher satisfaction levels. While groups differed significantly in terms of their occupational characteristics (p<0.05), there was not a significant difference in terms of other demographics (p>0.05). Increasing the positive effects of the treatment on pain had a significant effect on the increase in satisfaction level (p<0.001). Those with low BDI scores significantly had higher levels of satisfaction. BDI scores had a statistically significant relationship with education level, disease type, presence of other diseases and effectiveness of treatment on pain (p<0.05). Conclusion: Evaluation of gender, occupational status, the effectiveness of treatment on pain and depression to determine patient satisfaction in PTR services is of great importance. The lower level of education, the type of illness and the presence of other disorders should be handled as secondary effectors. The treatment should be continued with multidisciplinary teamwork to ensure patient satisfaction and increase recovery.