No abstract

One of the development indicators of a country is transportation infrastructure and investments in transportation. Especially in the last 20 years, Türkiye has made very significant investments in transportation infrastructure and supported these investments with domestic and national technologies. Our country, which has made very significant investments in highway, railway and airway transportation in the last 10 years, aims to develop this in seaway investments in the coming years. In this study, the investments made by the country in the 21st century in the fields of transportation in general and Intelligent Transportation Systems in particular and the domestic and national technologies used by Intelligent Transportation Systems have been examined. In other words, it is aimed to analyze Türkiye’s domestic and national transportation technology move in detail, based on the domestic and national transportation technology products developed by the domestic supplier companies working here, not by the model of the investments and by whom. In our country, which used imported technology more in Highways, Bridges, Tunnels, Urban Traffic Management and Control Systems, Rail Systems, Civil Aviation, Maritime Transportation, Micro Mobility, Web and Mobile and similar applications until the 2000s, after 2000s’ domestic and national technologies in these areas were used more. Türkiye tries to reach a level that can compete with the leading countries of the sector such as Korea, Japan, Germany and the USA. Our country, which has made considerably large investments in the field of transportation in the world, will be among the first 20 countries in international competition. In the coming years if it continues this momentum for its Intelligent Transportation Systems investments which is pointed by all investment data and international foresight reports. The national technology initiative made in the defense industry can be given as a positive example in this sense.

Havacılık operasyonları düzenlenirken, zaman içinde uçaklarda yaşanan yapısal değişikler özellikle motor yapısında kendini göstermiş ve jet motorlu uçaklar kullanıma girmiştir. Bu gelişimle birlikte Avrupa ve Amerika'da etkinliği artan bölgesel havacılık; turboprop veya jet motorlu nispeten daha küçük kapasiteli uçaklarla büyük havayollarının operasyon düzenlemediği küçük noktalar arasında veya büyük merkezler ile küçük bölgeler arasında düzenlenen havacılık operasyonudur. Bölgesel havacılık Türkiye'de, faaliyet gösteren tek havayolu şirketi olan Borajet'in operasyonlarını durdurması ile etkinliğini kaybetmiştir. Bu nedenle araştırmada, Türkiye'de kurulacak bölgesel havacılık operasyonlarında kullanılabilecek uçak modelleri arasında seçim yapmak amaçlanmaktadır. Borajet'in kullandığı turboprop motorlu uçakların yolcular tarafından emniyetsiz bulunması göz önüne alınarak sadece turbojet motorlu uçaklar çalışmaya dahil edilmiştir. Uçak seçiminde etkili olan maliyet, teknik özellikler ve emniyet ana kriterleri altında tanımlı 10 alt kriterin değerlendirilmesi ile 9 alternatif uçak modellerinin seçimi yapılmaktadır. Belirlenen uçak modelleri arasındaki sıralama, bulanık kümelere yeni bir bakış olan Küresel Bulanık Kümelerin karar verme yöntemlerine uygulanması ile sağlanmıştır. Bu kapsamda, Analitik Hiyerarşi Prosesi (AHP) metodunun küresel kümelere entegrasyonu ile uçak seçim kriterlerine dair ağırlıklar elde edilmiştir. Alternatiflere ait sıralama İdeal Çözüme Benzerlik Yoluyla Tercih Sıralaması (TOPSIS) metodunun küresel kümelere entegrasyonu ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, yöntemde tanımlanan iki ortalamanın sıralamasını karşılaştırılmak amacıyla Küresel Ağırlıklı Aritmetik Ortalama (SWAM) kullanılmış ve bu ortalama ile en iyi alternatif uçak Bombardier CRJ-100/200 olarak saptanmıştır. Küresel Ağırlıklı Geometrik Ortalama (SWGM) operatörü ile Embraer ERJ-135, bölgesel havacılık adına en uygun uçak modeli olarak belirlenmiştir.

Zaman yönetimi bireyin kendisini yönetmesi olarak tanımlanırken, özellikle yaşadığımız Covid-19 sürecinde bu yönetimin zor olması ve bireylerin etrafında çeldiricilerin çok fazla olması onları engellemektedir. Bu durumdan en çok etkilenen kişiler dijital çağda dünyaya gelen z kuşağı bireyleri olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada, Z-kuşağı olan üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerilerini belirlemek amaçlanmıştır. Tarama modelinde tasarlanan bu çalışmanın verileri, 1-31 ağustos 2020 tarihleri arasında online anket uygulanarak toplanmıştır. Araştırmanın evrenini Z-kuşağı üniversite öğrencileri ve örneklemi kolayda örnekleme yöntemine göre ulaşılan toplam 617 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Zaman Yönetimi Becerileri ölçeği kullanılmıştır. Verilerin istatistik analizlerinde frekans analizi ve parametrik olmayan Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. Z-kuşağı üniversite öğrencilerinin cinsiyet ile zaman yönetim becerileri ölçeği planlama boyutu arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır.