Viskon gibi selülozik esaslı kumaşlar, buruşma eğilimi gösterirler ve bu durum görünümlerinin bozulmasına neden olur. Bu konuda, birçok kimyasal ile çalışmalar yapılmış ve günümüzde en çok DMDHEU türevleri kullanılmaktadır. Bu çalışmada, viskon dokuma kumaşa iki farklı çapraz bağlayıcı ile buruşmazlık bitim işlemi uygulandıktan sonra kumaşların SEM ve FTIR analizleri yapılmış, renk, kopma ve yırtılma mukavemeti, yumuşaklık ve buruşmazlık açısı değerleri ölçülmüştür. SEM ve FTIR analizleri, her iki kimyasalın viskon yüzey üzerindeki varlığını desteklemektedir. İşlemleri sonrası formaldehit oluşumu limit değerlerin altında olup fiziksel özeliklerde kayıplar ve tutumda sertleşmeler kabul edilebilir seviyelerdedir. Kopma mukavemeti, modül ve yırtılma mukavemeti değerleri dikkate alındığında en iyi sonuç, modifiye edilmiş dihidroksietilenüre kimyasalı ile elde edilmiştir. Kimyasalların konsantrasyon artışı ile birlikte kumaşların eğilme rijitliği ve eğilme modülü artarken ve en yüksek konsantrasyon uygulamalarında en iyi buruşmazlık değerleri elde edilmiştir. Her iki kimyasal ile yapılan uygulamalarda kumaşlardaki renk farkının yüksek olduğu ve işlem sonrası ortaya çıkan diğer olumsuz etkiler ile karşılaştırıldığında, renk farkının büyük bir sorun olarak devam ettiği görülmektedir. Sonuçlar, her iki kimyasal ile yapılan uygulamanın viskon kumaşların buruşmazlık özellikleri üzerinde olumlu yönde etkili olduğunu, reçetelerde yumuşatıcı kullanımının ise özellikle tutum ve mekanik özelliklerde iyileşme sağladığını göstermiştir. Özet olarak dihidroksietilenüre türevlerinin buruşmazlık işlemlerinde etkili bir kimyasal grubu olduğu görülmektedir.

Öz: Kumaşların tutumunu, görünümünü ve kullanım özelliklerini geliştirmek için yumuşaklık bitim işlemleri uygulanır. Kullanılacak yumuşatıcının seçimi, lif ve kumaş yapısı dikkate alınarak yapılmalıdır. Tekstil uygulamalarında en çok kullanılan yumuşatıcı tipi, silikon yumuşatıcılardır. Bu çalışmada, makro ve mikro silikonlu yumuşatıcıların selüloz esaslı örme kumaşlar üzerindeki görünüm, fiziksel ve konfor etkileri incelenmiştir. Bu amaçla, süprem ve iki iplik örgü tiplerindeki pamuk ve viskon boyanmış kumaşlara emdirmekurutma yöntemi yardımıyla makro ve mikro silikon yumuşatıcılar uygulanmıştır. İşlemler sonrası kumaşların renk değişimi, patlama mukavemeti, hava geçirgenliği ve ısıl özellik değerleri test edilerek sonuçlar karşılaştırılmıştır. Araştırma sonucunda, makro ve mikro silikon yumuşatıcıların toplam renk farkı değerleri kabul edilebilir sınırlar içinde olduğu tespit edilmiştir. Her iki yumuşatıcı ile işlem sonrası patlama mukavemeti ve hava geçirgenliği değerleri azalmıştır. Patlama mukavemetindeki kayıp, özellikle pamuk kumaşlarda ve makro silikon uygulamalarında daha fazladır. Makro silikon yumuşatıcı, kumaşların uzama özelliklerine katkı sağlamasına karşın, hava geçirgenliği değerlerinde daha fazla azalmaya neden olmuştur. Boyama ve silikon uygulamaları sonrası kumaş sıklığının azalması ve bünyesinde daha az hava tutar hale gelmesinden dolayı ısıl iletkenlik değerlerinin arttığı görülmüştür. Makro silikon uygulamaları sonrası ısıl iletkenlik ve kalınlık değerleri, daha yüksek ölçülmüştür. Selülozik kumaş özellikleri göz önüne alındığında, mikro silikon yumuşatıcının kullanılması önerilmektedir.

Auxetic materials with a negative Poison's ratio (PR) have the potential to meet the demand for different materials, especially technical textiles. Universal Tensile Test (UTT) devices and various experimental setups developed by researchers have been used in PR measurements. This study aims to investigate the PR of knitted fabrics with UTT and extensometer devices comparatively by using the same measurement parameters according to ASTM E132. Knitted fabrics with zigzag and foldable patterns were produced in the study because of their auxetic behaviour. It has been determined that the extensometer device can be used as an alternative to the UTT device for PR measurements. While the PR of foldable fabrics cannot be measured with the UTT device because of the fabrics' folding on themselves, it has been observed that it can be easily measured with the extensometer device thanks to the horizontal axis principle.