Sovereign wealth funds represent unity of assets that are directly or indirectly under public control and whose investments are largely concentrated across borders. Strategic objectives of the sovereign wealth funds are accumulating income surpluses for future generations or restoring the economic order and stabilizing it over the years when volatility is intense. Turkey decided the establishment of sovereign wealth fund in 2016. In this study, firstly, information on the practices of sovereign wealth funds is given. Then, the differences between the Turkish Sovereign Wealth Fund and existing samples are revealed. As a result, criticisms have been brought about the establishment and the operation process of the Turkish Sovereign Wealth Fund. Recommendations regarding the structure of the audit system and the management organization have been presented. The Turkish Sovereign Wealth Fund is a strategic step for Turkey, if it is managed properly, transparent and reliable.

Borsa İstanbul pay piyasası açısından temel endeks niteliğinde olan Borsa İstanbul 100(BİST 100) Endeksi, piyasa değeri ve işlem hacmi en yüksek olan paylardan oluştuğundan, Borsa İstanbul'un durumunu en iyi yansıtan endeks olma özelliğini taşımaktadır. Bu endeksi etkileyen çeşitli makroekonomik değişkenler söz konusudur. Çalışmada, söz konusu makroekonomik değişkenlerden enflasyon ve dış ticaret açığının 2004:M1-2017:M12 dönemlerinde BİST 100 Endeksiyle olan ilişkisi, Johansen ve Gregory&Hansen eşbütünleşme testleri kullanılarak incelenmiştir. Eşbütünleşme testleri yapılmadan önce, birim kök içeren her değişkenin aynı seviyede durağan olmaları gerektiği varsayımı altında, hem geleneksel birim kök testi olan ADF (Augmented Dickey Fuller), hem de yapısal kırılmaları göz önüne alan LS (Lee &Strazicich) birim kök testleri yapılmıştır. Serinin durağan olmayan bazı değişkenleri de durağan hale getirildikten sonra VAR (Vector Autoregressive)modeli uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda, değişkenler arasında uzun dönemli bir ilişkinin varlığı iki farklı eşbütünleşme testi ile desteklenmiştir. Ayrıca, BİST 100 Endeksinde kısa dönemde meydana gelen oynaklıklar, 14 aylık periyotla uzun dönem dengesine ulaşmaktadır.

Bankaların özellikle vade uyumsuzluğundan kaynaklanan likidite riskine karşı optimal düzeyde likit varlık tutmaları, piyasa ve müşterilerin güvenini muhafaza edebilmeleri için oldukça önemlidir. Ancak, likit varlık tutmanın kârlılığı da etkileyen fırsat maliyeti söz konusudur. Bu araştırmanın amacı, ticari bankalarda likiditenin kârlılık ile ilişkisini araştırmaktır. Araştırmaya 2002-2020 döneminde Türkiye’de faaliyet gösteren 20 ticari banka dâhil edilmiş, bankalara ilişkin finansal verilerde 2002 yılsonundan 2020 yılsonuna kadar çeyrek dönemler dikkate alınmıştır. Panel veri analiz yöntemi ile yapılan araştırmada dirençli standart hatalar üretebilen tahmincilerden Driscoll- Kraay, Parks-Kmenta ve Beck-Katz metotlarıyla tahminler yapılmıştır. Araştırma sonucunda; likit varlık oranı ve cari oranın aktif kârlılığı oranını pozitif, özkaynak kârlılığı oranı ve net faiz marjını negatif, asit-test oranının aktif kârlılığı oranını negatif, özkaynak kârlılığı oranı ve net faiz marjını pozitif, kredi/mevduat oranının her üç kârlılık rasyosunu da negatif yönde etkilediği, bulguların genel olarak likidite ile kârlılık arasında negatif yönlü bir ilişkiye işaret ettiği anlaşılmıştır.

Bu çalışmanın amacı, Türkiye ile gelişen ve gelişmekte olan ülkeler arasındaki ekonomik etkileşimi incelemektir. Türkiye başta olmak üzere 10 adet gelişmekte olan ülke ve sekiz adet gelişmiş ülke borsası analize dahil edilmiştir. Veri seti Ocak 2010 -Aralık 2017 aylık borsa endeks değerlerinden oluşmaktadır. Sonuç olarak, Türkiye'nin hem gelişmiş hem de gelişmekte olan seçilmiş ülkelerin borsaları ile eşbütünleşik olduğu, bununla birlikte gelişmekte olan seçilmiş ülke grubunun kendi aralarında eşbütünleşik, ancak seçilmiş gelişmiş ülke grubunun kendi aralarında eşbütünleşik olmadığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla, eşbütünleşik yapıları nedeniyle, gelişmekte olan ülke borsalarının modern portföy teorisi çerçevesinde birbirlerinin alternatifi olamayacağı bulgusuna ulaşılmıştır. Bu sonuca göre, uzun vadede gelişmekte olan ülke borsaları arasında risk dağıtımı yapmak mümkün değildir. Gelişmiş ülke borsaları ise, grup içerisinde entegre olmamaları nedeniyle, yatırım alternatifi olarak birbirlerinin ikamesi konumundadır.

No abstract