The process of sheep and goat (caprine) domestication began by 9000 to 8000 BCE in Southwest Asia. The early Neolithic site at Aşıklı Höyük in central Turkey preserves early archaeological evidence of this transformation, such as culling by age and sex and use of enclosures inside the settlement. People’s strategies for managing caprines evolved at this site over a period of 1000 years, but changes in the scale of the practices are difficult to measure. Dung and midden layers at Aşıklı Höyük are highly enriched in soluble sodium, chlorine, nitrate, and nitrate-nitrogen isotope values, a pattern we attribute largely to urination by humans and animals onto the site. Here, we present an innovative mass balance approach to interpreting these unusual geochemical patterns that allows us to quantify the increase in caprine management over a ~1000-year period, an approach that should be applicable to other arid land tells.

No abstract

This article illustrates how changes in the sediment source, tempering strategies, and shaping process in early Neolithic earthen architecture in Aşıklı Höyük have a major impact on many aspects of techno-environmental know-how traces. Archaeological micromorphology analyses of sun-dried mudbricks (in Turkey, called a specific term: kerpiç), mortars, daub, and their paleoenvironmental contexts were used to examine the tempo and modes of exploitation of the local environment, and chaîne opératoire of kerpiç and mortar recipes, and the possible reasons behind the relationships among material choices, building forms, and wall construction techniques of the earlier inhabitants in Central Anatolia during the establishment of the early settlement, i.e. 8400-7750 BCE. The nature of and changes in the built environment can be traced especially through the mortar recipes, that provide various insights into the agro-pastoral activities at the site, including middens, open areas, and penning deposits. During the early Neolithic occupation at Aşıklı Höyük, vegetal tempering occurs as a micro-invention was developed in relation with the management of fecal and domestic waste used in construction materials. Furthermore, the variability of tempering strategies can be regarded as a cognitive development that resulted from the long-term learning and experimentation background of the Aşıklı people in kerpiç production. The main motivation behind these changes and testing of the recipes was the need for more durable and long-lasting construction of earthen buildings as used by this early sedentary community in the region.

Hayvan dışkısı hem çevresel koşullar hem de insan topluluklarının yaşamına ve geçmişte insan-hayvan etkileşimine dair bilgi sağlayan disiplinlerarası çalışmaların ilgi odağındaki araştırma alanlarından biridir. Arkeolojik yerleşmelerdeki hayvan dışkısı kalıntılarının makroskopik olarak tespit edilmesi çoğu zaman mümkün değildir. Bu nedenle özellikle son yıllarda dışkının mikro göstergelerine ulaşabilmenin yollarına odaklanan araştırmalar artmış, çeşitlenmiştir. Çalışmamız çok-göstergeli yaklaşım (multi-proxy approach) çerçevesinde yapı malzemelerindeki hayvan dışkısının izlerini belirlemenin analitik yollarına odaklanmaktadır. Bu bağlamda Akeramik Neolitik Dönem yerleşmesi Aşıklı Höyük'teki kerpiç ve harçlar üzerinde ince kesit analizleri, kalsiyum karbonat (CaCO 3 ), karbon (C) ve azot (N) analizleri gerçekleştirilmiştir. Mikromorfoloji/ince kesit analizleri sözü edilen göstergelerden birinin dışkı sferülitleri olduğunu ortaya koymuştur. Hayvan dışkısının göstergelerinden bir diğerinin ise azot olduğu anlaşılmıştır. Böylelikle ulaştığımız sonuçlardan biri iskan boyunca kerpiç yapı geleneğini hiç terk etmemiş bir topluluk olan Aşıklılıların kerpiç ve harçlarında katkı malzemesi olarak hayvan dışkısı kullandığı; diğeri bu kullanımın yerleşik köy yaşamının kurulduğu süreçte hem zamansal değişime, hem de mekansal çeşitliliğe sahne olduğudur. Buradan çıkarımla çalışmamız arkeolojik hayvan dışkısına dair bilgimizin sınırlarını çokgöstergeli yaklaşım ve yöntemlerle genişletebileceğimizi ortaya koymaktadır.