Sosyal görünüş kaygısı en genel tanımıyla kişinin dış görünüşünün başkası tarafından olumsuz değerlendirileceğine yönelik inançtır. İletişim sürecinde birey etkili konuşmasıyla, davranışıyla ve dış görünüşüyle insanları etkilemeye çalışmaktadır. Bu esnada bireyin insanlar üzerinde nasıl bir algı bıraktığını düşünerek kaygı yaşaması sonucunda çekingen davranışlar göstermesi etkili iletişim sürecini engellemektedir. Dolayısıyla bu çalışmada ergenlerin bireysel performansını ve düşüncelerini etkileyen sosyal görünüş kaygısının, insanlarla daha sağlıklı ilişkiler kurmayı sağlayan iletişim becerisi ile olan ilişkisinin incelenmesi, varsa iletişim becerilerini etkilemede sosyal görünüş kaygısının rolünün araştırılması ve ilgili literatüre katkı sağlanması amaçlanmıştır. Çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmış olup örneklemi 2021-2022 eğitim öğretim yılında İstanbul ve Niğde illerinde öğrenim gören 585 lise öğrencisi oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, sosyal görünüş kaygısı ölçeği ve iletişim becerileri envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimleyici istatistiksel analizler, t-testi ve tek yönlü ANOVA kullanılmıştır. Sonuç olarak ergenlerde iletişim becerilerinin ve sosyal görünüş kaygısının öğrenim görülen okul türüne, sınıfa, ailenin sosyoekonomik düzeyine ve ebeveynlerin eğitim durumlarına göre anlamlı bir farklılık göstermediği görülürken kız öğrencilerin sosyal görünüş kaygı düzeylerinin (X=41.54) erkek öğrencilerin sosyal görünüş kaygı düzeylerinden (X=35.33) daha yüksek olduğu görülmüştür. İletişim becerilerinin ise genel olarak düşük düzeyde olduğu görülmüş ve öğrencilerin sosyal görünüş kaygı durumları ile iletişim becerileri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Literatüre bakıldığında sosyal görünüş kaygısı ile iletişim becerisi konularını ele alıp bunların birbiriyle ilişkisini inceleyen oldukça sınırlı sayıda çalışma olduğu görülmektedir. Bu nedenle yeni çalışmalar yapılması bu alana ışık tutmak bakımından önem arz edebilir.