No abstract

Amaç Ülkemizde Suriyeli mülteci sayısı ve doğum oranları giderek artmaktadır. Çalışmamızda, hastanemizde mülteci annelerden doğan bebeklerin doğum özelliklerini inceleyip, perinatal bakımın önemini vurgulamayı amaçladık. Gereçler ve Yöntem Ekim - Aralık 2018 tarihleri arasında hastanemizde doğum yapan, gestasyon yaşı ≥37 hafta olan Suriyeli ve Türk anne - bebek dosyaları retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri kaydedildi. Hastalar gestasyon haftasına göre erken term (37 0/7- 38 6/7 hafta), term ve geç term (39 0/7 – 41 6/7 hafta) olarak gruplandırıldı. Bulgular Çalışmaya 96 Suriyeli ve 129 Türk olmak üzere toplam 225 hasta dahil edildi. Yapılan istatistiksel değerlendirmede Suriyeli bebeklerin gestasyon haftası Türklere göre anlamlı olarak daha küçük bulundu (38.2±1.1 vs 39.1±1.4 hafta; p< 0.001). Suriyeli bebeklerin %70’i erken term dönemde doğarken, Türk bebeklerin %57’sinin erken term dönemde doğduğu gözlendi (p<0.001 ). Gebelik süresince Suriyeli annelerin daha az kilo aldığı saptandı (10±4 kg vs 12±5 kg; p= 0.001). Anne yaşı, annelerin vücut kitle indeksi, doğum şekli ve doğum ağırlıkları her iki grupta benzerdi. Sonuç Suriyeli annelerde kısıtlı sosyoekonomik imkanlar ve mülteci olmanın getirdiği stres, erken doğum için risk oluşturabilir. Uygun obstetrik takibe ulaşabilmeleri halinde erken term doğumlar ve buna bağlı morbidite ve mortalite oranı azalabilir.

Objectives Phototherapy is demonstrated to cause hypocalcemia by decreasing melatonin levels and increasing cortisol levels. However, the relationship between parathyroid hormone (PTH) level and calcium has not been previously evaluated in patients receiving phototherapy. Our study aimed to evaluate the effect of phototherapy on ionized calcium (iCa), total calcium (tCa), corrected calcium (cCa), magnesium (Mg), phosphorus (P), 25-hydroxyvitamin D (25(OH)D), and PTH levels. Methods Infants who were born at term and received inpatient phototherapy for indirect hyperbilirubinemia were included in our study. The patients’ gestational age, birth weight, and phototherapy durations were recorded. Total bilirubin, albumin, iCa, tCa, cCa, Mg, 25(OH)D, and PTH levels before and after phototherapy were compared. Laboratory results were also compared between patients who received phototherapy for ≤24 h, 25–47 h, and ≥48 h. Results A total of 166 term infants were included in the study. The mean duration of phototherapy was 31.9 ± 9.2 h. Albumin levels before and after phototherapy were similar (p=0.246). However, there were significant decreases in iCa, tCa, cCa, Mg, 25(OH)D, and PTH levels after phototherapy (p<0.001), while P level was significantly increased after phototherapy (p<0.001). In addition, P levels increased with >24 h of phototherapy, while iCa, tCa, cCa, Mg, 25(OH)D, and PTH levels decreased significantly with ≥48 h of phototherapy (p=0.002, p=0.008, p=0.001, p=0.012, and p<0.001, respectively). Conclusions This study demonstrates that PTH suppression is one of the causes of phototherapy-induced hypocalcemia.

Tam enteral beslenmeye erken geçiş protein katabolizmasını önleyerek bebeklerin büyüme ve gelişimine olumlu katkı sağlar. Bu çalışmada çok düşük doğum ağırlıklı preterm bebeklerde tam enteral beslenmeye geçiş süresine etki eden faktörlerin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Doğum ağırlığı ≤1500 gr ve gestasyon yaşı ≤32 hafta olan preterm bebeklerin demografik verileri, tam enteral beslenmeye geçiş süreleri, hastanede yatış süreleri, taburculuktaki vücut ağırlıkları ve baş çevreleri, günlük kilo alımları, bronkopulmoner displazi (BPD), nekrotizan enterokolit (NEK), intraventriküler kanama (IVK), respiratuar distres sendromu (RDS), geç neonatal sepsis (GNS) ve mortalite oranları kaydedildi. Veriler tam enteral beslenmeye geçiş zamanına göre ilk 10 günde geçenler erken, 10 günden uzun sürede geçenler ise geç şeklinde gruplandırılarak karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya 474 bebek dahil edildi. Bebeklerin 91'i, ilk 10 günde, 383'ü ise 10 günden sonra tam enteral beslenmeye geçen bebeklerdi. Ortanca (IQR) gestasyon haftası sırasıyla 29 (28-30) ve 28 (27-29) hafta, doğum ağırlığı 1240 (1080-1350) gr ve 1030 (850-1190) gr'dı. Tam enteral beslenmeye erken geçen bebeklerde hastanede yatış süresi daha kısa olarak saptandı (p<0.01). GNS ve BPD oranları enteral beslenmeye geç ulaşanlarda anlamlı olarak daha yüksekti (p<0.01). NEK, Grade 3-4 IVK ve mortalite oranları gruplar arasında benzerdi. Doğum ağırlığının düşük olması, RDS varlığı ve annede preeklampsi varlığı, tam enteral beslenmeye geçiş zamanının gecikmesi açısından risk faktörleri olarak bulundu. Sonuç: Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde izlenen preterm bebeklerin tam enteral beslenmeye erken başlaması morbiditeler üzerine fayda sağlar. Bu durum bebeklerde hastane yatış sürelerini azaltarak büyümelerine katkı sağlayabilir. Preterm doğumların önlenmesi, RDS ve preeklampsinin engellenmesi, tam enteral beslenmeye geçişi kolaylaştırmaktadır.