PurposeThe purpose of this study was to evaluate the efficacy of intra‐operative co‐administration of tranexamic acid (TA) and platelet rich fibrin (PRF) using a proprietary co‐delivery system on the amount of blood loss, early functional outcomes and wound complications after primary total knee arthroplasty (TKA). The intervention was compared to the standard of care (combined intravenous & topical TA) in a prospective, randomized, blinded setting. Methods80 patients undergoing primary cemented TKA without tourniquet were prospectively randomized into control (combined intravenous and topical TA) and PRF (intra‐venous TA and co‐delivery of topical PRF and TA) groups after informed consent. Total blood loss, drainage blood loss, knee range of motion, VAS pain scores, length of stay and wound complications were analysed. Data collection was performed in a double blind manner on days 1, 3 and 21. ResultsThere was no statistically significant difference in drainage blood loss (550 ml vs. 525 ml, p = 0.643), calculated total blood loss on day 1 (401 ml vs. 407 ml, p = 0.722), day 3 (467 ml vs 471 ml, p = 0.471) and day 21 (265 ml vs. 219 ml, p = 0.082) between the PRF and control groups respectively. The PRF group had a small but statistically significant increase in median knee extension in the early post‐operative period, however this difference evened out at 3 weeks. No significant difference could be demonstrated between the PRF and control groups in length of stay, VAS pain scores, narcotic usage, wound complications and knee flexion at all time points. ConclusionsThe topical co‐delivery of PRF and TA does not significantly decrease blood loss in primary TKA compared to the standard of care. Slightly better active knee extension in the first 3 postoperative days can be achieved, however this benefit is not clinically relevant. Level of evidenceI, Therapeutic study.

The purpose of this study was to evaluate factors that affect initiation of early postoperative range of motion (ROM) rehabilitation and to investigate whether the postoperative ROM and clinical outcomes were affected by initiation of early ROM, immobilization and other factors. We conducted a retrospective analysis of tibial plateau fractures treated using stable internal fixation between December 2003 and June 2007. The resulting degree of flexion and Rasmussen Clinical and Radiographic Scores were evaluated. Thirty-nine patients were included, and 23 patients underwent a lateral submeniscal arthrotomy for evaluation of joint surface reduction, with 6 lateral meniscus lesions identified via arthrotomy. Three lateral collateral ligament lesions, 3 medial collateral ligament lesions and 1 anterior cruciate ligament lesion were found. Meniscus and ligament lesions significantly and negatively affected the initiation of knee joint ROM. Early ROM was achieved in 26 cases and 13 patients underwent immobilization for 4 weeks. At the final evaluation, the early ROM group had 130.42˚ ± 5.50˚ of flexion, compared with 122.92˚ ± 5.28˚ in the immobilization group. Moreover, the final Rasmussen score was 25.69 ± 2.92 in the early motion group, compared with 22.61 ± 3.5 in the immobilization group. There was no difference between radiographic scores of the groups. Although the initiation of early ROM improved the clinical results, soft tissue lesions influenced initiation of early knee joint motion. Therefore, meniscus and ligament injuries should be considered as prognostic factors in similar cases.

Bu çalışmanın amacı; spor bilimleri fakültesi öğrencilerinde 4 hafta yüz yüze uygulama eğitiminin biyokimyasal ve hematolojik parametrelere etkisini incelemektir. Bu çalışmada 2020-2021 öğretim yılında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi öğrencisi olan 14 çalışma ve 14 kontrol grubu olmak üzere 28 erkek katılımcı yer almıştır. Çalışma grubunun yaş ortalaması 19,50±1,31 yıl ve kontrol grubunun yaş ortalaması 21,28±1,60 yıl olarak bulunmuştur. Çalışma grubu 4 hafta boyunca haftada 5 gün spor bilimlerinde her ders için 60 dakika olmak üzere zorunlu ders olarak uygulanan basketbol, atletizm ve jimnastik derslerine katılmıştır. Kontrol grubu ise herhangi bir uygulamalı derse katılmamıştır. Her iki grupta çalışma öncesi ve sonrası vücut analizi yapılmış ayrıca tüm gönüllülerin hematolojik ve biyokimyasal parametreler için 8 saat açlıktan sonra bazal kan numuneleri alınarak ölçülmüştür. Veriler normal dağılım gösterdiği için iki grup arasında ön ve son test karşılaştırması için bağımlı t testi ve bağımsız t testi kullanılmıştır. Çalışma grubuna uygulanan 4 haftalık eğitim sonucunda parametreleri ön test ile karşılaştırdığında albümin, Alkalen Fosfataz, Aspartat Aminotransferaz, Kreatin Kinaz, insülin, sedimantasyon ve sodyum ortalamalarında anlamlı fark saptanmıştır (p<0,05). Diğer parametrelerde anlamlı fark ortaya çıkmamıştır (p>0,05). Çalışma sonucunda 4 haftalık uygulama eğitiminin katılımcıların Albumin, Alkalen Fosfataz, Aspartat Aminotransferaz, Kreatin Kinaz, insülin, sedimantasyon ve sodyum parametrelerine etki ettiği söylenebilir. Kan lipit değerlerinde anlamlı farklılık olmasa da uygulama eğitiminin katılımcıların parametrelerine olumlu yönde etkisinin olduğu ifade edilebilir. Elde edilen bu bulgular 4 haftalık uygulama eğitiminin sağlıklı yaşam için önemli bir etken olduğuna işaret edebilir.

No abstract

No abstract