The phytosociology of Greek Quercus coccifera shrublands (pseudomaquis) has not been fully described yet and their syntaxonomy, syndynamics, and ecological interpretation still pose significant problems. Application of the Braun-Blanquet method on 93 relevés made on Mt. Chortiatis resulted in the recognition of seven syntaxa. The plant communities described are assigned to the Ostryo-Carpinion orientalis (Quercus coccifera-Juniperus oxycedrus community, Quercus coccifera-Carpinus orientalis community) and the Quercion confertae (Quercus coccifera-Quercus frainetto community, Quercus petraea ssp. medwediewii-Quercus coccifera community, Quercus frainetto-Carpinus orientalis community). Information on site characteristics, vegetation structure, syntaxonomy, and ecology is given and the present distribution pattern of the Mt. Chortiatis' pseudomaquis vegetation is mapped. Comparative data from other Greek pseudomaquis communities are given, and a general review of all Greek pseudomaquis is presented. Growth-form, lifeform, and chorological spectra are presented for each community. The secondary nature of all distinct units is revealed, as well as their transition during restoration or degradation. The growth-form and life-form spectra reveal the forest character, and the chorological spectra demonstrate the submediterranean character of all communities.

The definition of typical species inventories of the 92/43/EEC Directive habitat types is a valuable information for the optimization of the conservation status assessment. Habitat-specific assessment protocols and predefined local inventories of typical species provide a method for a relatively fast and accurate assessment of the criterion “structures and functions”. Habitat types are often defined and described on the basis of a phytosociological description of vegetation units, mainly at the syntaxonomical level of alliance. Therefore, the definition of typical species inventories can be based on phytosociological approaches. Within this concept we surveyed the vegetation of a NATURA 2000 Special Area of Conservation in northern Greece in order to optimize and downscale the existing region-wide inventories of typical species. In total, we sampled 164 relevés in beech and in thermophilous deciduous broadleaved forests. The relevés were assigned to vegetation units and habitat types using numerical approaches and their differential and constant taxa were defined. We used these taxa to draw up the optimized, site-specific inventories of typical species for seven habitat types of community interest and one habitat type of national interest.

Η γνώση της χλωρίδας και της βλάστησης μιας περιοχής αποτελεί ένα από τα σημαντικότεραεργαλεία ορθολογικής διαχείρισης, παρακολούθησης και προστασίας του φυσικού τηςπεριβάλλοντος. Δεδομένης της απουσίας μιας συστηματικής και ολοκληρωμένης μελέτης καικαταγραφής της χλωρίδας και της βλάστησης του όρους Τζένα (Β. Ελλάδα), η παρούσα διατριβή συμβάλλει στην πληρέστερη γνώση του αντικειμένου.Με βάση τα στοιχεία που συλλέχθηκαν στο πεδίο και τα δεδομένα της βιβλιογραφίαςσυντάχθηκε ο χλωριδικός κατάλογος του όρους που περιλαμβάνει 1266 τραχειόφυτα, από τα οποία τα 904 καταγράφηκαν για πρώτη φορά στην περιοχή. Μεταξύ αυτών 5 taxa δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως στον ελλαδικό χώρο ή η παρουσία τους σε αυτόν θεωρούνταν αμφίβολη, ενώ άλλα 18 taxa δεν είχαν αναφερθεί στη φυτογεωγραφική περιοχή της Βορειοκεντρικής Ελλάδας (ΝC Greece). Στο βιοτικό φάσματος της χλωρίδας κυριαρχούν τα ημικρυπτοφύτα και ακολουθούν τα θερόφυτα και τα γεώφυτα. Η χωρολογική ανάλυση ανέδειξε ως επικρατέστερες τη χωρολογική ομάδα των ευρέως εξαπλωμένων taxa και την κατηγορία των Ευρωπαϊκών-ΝΔ Ασίας taxa, ενώ μεγάλη είναι και η συμμετοχή των βαλκανικών και υπενδημικών taxa. Με κριτήριο τα βαλκανικά ενδημικά και υπενδημικά taxa, διερευνήθηκαν οι φυτογεωγραφικές σχέσεις του όρους με τις χλωριδικές περιοχές της Ελλάδας και των γειτονικών περιοχών της και επαληθεύτηκε η τοποθέτηση του όρους Τζένα στη φυτογεωγραφική περιοχή της Βορειοκεντρικής Ελλάδας, ενώ εκτός ελληνικής επικράτειας ισχυρότερες αποδείχθηκαν οι σχέσεις με την περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας.Η έρευνα της βλάστησης στηρίχθηκε στις αρχές της μεθόδου του Braun-Blanquet. Με τηναριθμητική μέθοδο EuroVeg Checklist Expert System οι 376 φυτοληψίες ταξινομήθηκαν σε 13διαφορετικές φυτοκοινωνιολογικές κλάσεις, ενώ στις δασικές φυτοκοινωνίες των κλάσεωνCarpino-Fagetea sylvaticae και Quercetea pubescentis διακρίθηκαν 5 μονάδες βλάστησης στο επίπεδο της συνένωσης. O βαθμός προτίμησης των ειδών στις διακεκριμένες μονάδες βλάστησης, που καθόρισε τα διαφοροποιά taxa, υπολογίστηκε με την τιμή του συντελεστή phi coefficient τους σε συνδυασμό με τη στατιστική δοκιμασία Fisher’s exact test. Στην ανωδασική περιοχή, η ταξινόμηση των χορτολίβαδων στις κλάσεις Festuco-Brometea, Daphno-Festucetea, Elyno-Seslerietea και Juncetea trifidi αποδείχθηκε προβληματική, εξαιτίας της παρουσίας διαγνωστικών ειδών διαφόρων κλάσεων. Οι αλκαλικοί ανωδασικοί τυρφώνες της κλάσης Scheuchzerio palustris-Caricetea παρουσίασαν επίσης πρόβλημα στην ταξινόμησή τους, γεγονός που αποδόθηκε στη μη καταγραφή των βρυοφύτων στις φυτοληψίες τους. Αντιθέτως, σαφής χλωριδικά και οικολογικά ήταν η διαφοροποίηση των δασικών μονάδων βλάστησης που εντάχθηκαν στις κλάσεις Carpino-Fagetea sylvaticae και Quercetea pubescentis καθώς και στις συνενώσεις τους.Η χαρτογράφηση των φυτοκοινωνιολογικών μονάδων σε επίπεδο κλάσης στηρίχθηκε τόσοστην ανάλυση των στοιχείων που λήφθηκαν από το πεδίο όσο και στην επισκόπησηαεροφωτογραφικού και ορθοφωτογραφικού υλικού. Από τη χαρτογράφηση διαπιστώθηκε ότι οι κλάσεις Carpino-Fagetea sylvaticae, Quercetea pubescentis και Festuco-Brometea καταλαμβάνουν τη μεγαλύτερη έκταση του όρους με ποσοστά 31%, 22% και 24% αντίστοιχα, ενώ στην ανωδασική περιοχή τη μεγαλύτερη έκταση καταλαμβάνουν οι χαμηλοί θαμνώνες του Juniperus communis ssp. nana.