Foreign direct investment (FDI) increased globally in the 1980s, parallel to the increasing liberalization of financial markets, the reduction of exchange rate controls, increased capital mobilization, and accelerated technological developments. FDIs offer versatile macro and micro scale positive effects to the host economies. In this context, FDIs have been the focus of academicians and policymakers for reasons such as filling the domestic savings gap, providing financial stability, achieving economic growth targets, and increasing social welfare, which is needed for developing and developed countries. Therefore, governments tend to build attractive investment zones for FDIs by providing tax cuts/advantages and bureaucratic conveniences in financial legislation. In this study, using system-GMM estimator, the effect of FDIs on corporate tax revenues for 35 OECD member countries in the 2005-2020 period was examined and it was understood that the said effect was limited but negative.

Yeni dönemin önde gelen ekonomik sorunlarından biri olan enflasyon gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde ekonomi yönetimleri ile para ve maliye politikalarının da en öncelikli başlığı durumuna gelmiştir. Özellikle gıda ve enerji arz ve tedarikinde görülen aksamaların ve daralmaların yön verdiği konjonktürel dalgalanmalar enflasyon üzerinde baskılar yaratırken yeterli mali derinliğe sahip olmayan gelişmekte olan ülkelerde söz konusu baskılar faiz ve kur üzerinden büyük sorunlara yol açacak etkiler yaratabilmektedir. Gelişmekte olan ekonomiler açısından önemli bir sorun olan yüksek enflasyonun birçok belirleyicisinden söz etmek mümkündür. Yüksek enflasyonun ekonomilere doğrudan ve dolaylı etkilerinin ortadan kaldırılması ekonomi yönetimlerinin temel amaçları arasında yer almaktadır. Çalışmada faiz, döviz kuru ile enflasyon arasındaki ilişki BRICS ülkeleri ( Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin, Güney Afrika ) ve Türkiye özelinde değerlendirilmiştir. 1996M10-2021M12 dönemlerine ait tüketici fiyat endeksi ve faiz oranı verileri kullanılarak yapılan panel veri testleri yardımıyla faiz ve döviz kuru ile enflasyon arasındaki ilişkinin niteliği tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma bulgularına göre dolar kuru değişkeni yerel para birimleri (Rusya yerel parası Ruble hariç) karşısında değer kazandıkça ülkelerin tüketici fiyatları seviyesi yükselmektedir. Bu durum ortak Panel için de geçerlidir. Yine ülke bazlı olarak faiz oranları değişkeninin tüketici fiyatlar seviyesine etkisine bakıldığında Brezilya, Çin ve Güney Afrika’da negatif yönlü Rusya ve Türkiye’de ise pozitif yönlü bulunduğu görülmektedir.

Bu çalışmanın amacı Türkiye'de 2004Türkiye'de -2019 yıllarını kapsayan dönemler için İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırması (IBBS 2) Düzey 2'ye göre vergi esnekliğini incelemektir. Bu amaçla İkinci Nesil Birim Kök Testleri, Westernlund Eşbütünleşme ve Dumitrescu Hurlin Panel Nedensellik Testleri kullanılmıştır. Analiz sonuçları ekonomik büyüme ve vergi gelirleri değişkenlerinin uzun dönemde eşbütünleşme ilişkisine sahip olduğunu göstermektedir. Panel DOLSMG test sonucuna göre ise Panel genelinde vergi gelirleri için esneklik katsayısı 0.17 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuca göre ülke geneli 26 bölge için, ekonomik büyümedeki %1'lik artış vergi gelirlerinde uzun dönemde %0.17' lik bir artış meydana getirmektedir. Bu esneklik değeri oldukça düşük bir niteliktedir ve vergilemenin gelir sağlayıcı özelliğini yerine getirememektedir. Vergi esnekliğini İBBS-Düzey 2' ye göre incelediğimizde ise 26 bölge içinden; TRA2, TRC1, TRC3, TR22, TR32, TR41, TR63 ve TR82 bölgelerine ait katsayı sonuçları 1'in üzerinde, pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı çıkmıştır. Dumitrescu Hurlin panel nedensellik analizinde panel geneli için ekonomik büyümeden vergi gelirlerine doğru nedensellik ilişkisi olduğu ve yine vergi gelirlerinden ekonomik büyümeye doğru nedensellik ilişki olduğu görülmüştür. Yani değişkenler arasında çift yönlü bir nedensellik ilişkisi olduğunu ifade etmek mümkündür.