İntihar davranışında bulunan bireyler ve ailelerinin; intihar davranışı öncesinde, kriz anında ve sonrasında kapsamlı sosyal hizmet müdahalelerine ulaşamadığı genel hipotezinden hareketle; bu araştırmanın konusu intihar davranışında bulunan vakaların sosyal hizmet müdahale geçmişi ve mevcut ihtiyaçları olarak belirlenmiştir. Araştırmanın amacı; vakaların sorun geçmişini, başvurulan profesyonel destek kaynaklarının varlığını, iyilik halinin sağlanmasında bu desteklerin etki düzeyini ve mevcut ihtiyaçları belirlemek; bir halk sağlığı sorunu olan intiharın, çözümüne yönelik sosyal hizmet ve sosyal yardım ağının yapısı ve eksikliklerini genelci sosyal hizmet bakış açısı ile tespit etmektir. Nitel yöntem kullanılan bu araştırmada, amaçlı örnekleme tekniği ile belirlenen vakalar ve yakınları ile yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılarak görüşülmüştür. 31 vakaya ulaşılmış; 21’i intihar girişimcisi olmak üzere toplamda 55 kişi ile görüşme gerçekleştirilmiştir. Vaka raporları hazırlanarak içerik analizi yapılmıştır. Veriler değerlendirildiğinde; 29 vakada intihar davranışına neden olan sorunların uzun süreli geçmişe sahip olduğu, vakaların ve ailelerinin karmaşık problemlerinin bulunduğu görülmektedir. Görüşmelerde ilgililerin tamamının herhangi bir sağlık kurumunda sosyal çalışmacı ile temas geçmişinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Kronik hastalık öyküleri, bağımlılık öyküleri, öfke kontrol problemleri, kronikleşmiş ailevi problemleri ve uzun süreli maddi sıkıntıları bulunan bu kişiler; psikolojik destek ve danışma amacıyla dahi sağlık kurumlarında sosyal çalışmacılar ile iletişime geçmemiştir. Bu durum hem vakaların tespiti, hizmet kalitesi ve hizmetlerin kişilere ulaşımı hem de personel sayısı ve yetkinliği konusunda eksikliklerin olduğunu göstermektedir.

Covid-19 pandemi süreci ve intihar ilişkisini konu alan bu makale; salgının yol açtığı biyo-psiko-sosyal süreçlerin intihar davranışının görülme riskini arttırıcı özellikte olduğu hipotezinden yola çıkılarak üretilmiştir. Makalede 1 Ağustos - 31 Ekim 2021 tarihleri arasında intihar davranışı neticesinde Elazığ Fırat Üniversitesi Hastanesine başvuran olgular içerisinde yer alan ve intihar davranışına neden olan problemlerin ilgililer tarafından covid-19 pandemisi ile ilişkilendirildiği 4 intihar girişimi vakasının; salgın süreci ve intihar arasındaki ilişki açısından analiz edilmesi amaçlanmaktadır. Nitel olarak tasarlanan bu araştırmada, amaçlı örnekleme tekniği kullanılmıştır. İlgili vakalar ve yakınları ile yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılarak görüşülmüştür. İncelen 4 vakada, covid-19 pandemisine bağlı olarak yaşanan iş ve gelir kayıplarının, örgün eğitime devam edilmesine engel oluşturan tedbirlerin, hastalıktan korunmak için kitle iletişim araçları ve otoritelerce sıklıkla tavsiye edilen önlemlerin ve son olarak karantina ve izolasyon süreçleri neticesinde azalan sosyal destek kaynaklarının intihar davranışı açısından yordayıcı etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Bu araştırma dönemsel olarak salgın süreçlerinde, intiharın görülme sıklığının artacağının öngörülerek özellikle incinebilir nüfus grupları açısından koruyucu önleyici tedbirlerin alınmasının gerekliliğini ortaya koymaktadır. Türkçe literatürde intihar ve covid-19 pandemisi arasındaki ilişkiyi ele alan çalışmalar sıklıkla derleme şeklinde tasarlandığından; bu çalışma vaka incelemelerine yer vererek pandeminin neden olduğu çok boyutlu sorunlara dikkat çekmesi ve konuyu sosyal hizmet bakış açısı ile ele alması açısından önem arz etmektedir.