Yapısı itibariyle işgücü, finansal gelişim ve performans üzerinde etkili temel faktörlerden birisidir. Bu kapsamda bu çalışmada, kadın işgücü oranı, işgücünün eğitim düzeyi, işgücünün çalışma süresi, kısmi zamanlı çalışan oranı, işgücünün emek ve verimliliği ile işgücünün almış olduğu asgari ücretin finansal gelişim üzerinde ki etkisi ölçülmeye çalışılmıştır. Çalışma, G7 (Almanya, ABD, İngiltere, İtalya, Fransa, Japonya ve Kanada) ve Türkiye’nin 2000-2020 yılları arasındaki 21 yıllık dönemini panel regresyon analizi ile incelemektedir. Analiz sonucunda, “Yüksek Öğrenim Gören İşgücü Oranı (YOGIO)”, “Yıllık Ortalama Çalışma Süresi (YOCS)” ve “Emek Verimliği ve Kullanım Oranı (EVKO)” ile “Finansal Gelişme (FG)” arasında %99 güven aralığında istatistiki olarak pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Anlamlı ilişkiler arasında “Yüksek Öğrenim Gören İşgücü Oranı” finansal gelişimi en çok etkileyen değişken olmuştur. Ayrıca, regresyon sonuçları “Kadın İşgücü Katılım Oranı (KIKO)”, “Kısmi Zamanlı Çalışan Oranı (KZCO)” ve “Yıllık Asgari Ücret (YAU)” ile “Finansal Gelişme (FG)” arasında istatistiki olarak anlamlı bir ilişki bulunmadığını da göstermiştir.

Amaç: Bu çalışma, yenilik yönetiminin en kritik unsurlarından biri olan insan kaynağının “yenilikçi iş davranışı” olgusu üzerine odaklanmakta, bilgi paylaşma, bilgi gizleme, yenilikçi kültür, yenilikçi liderlik, eğitim ve geliştirme ile yenilikçi öz yeterlilik boyutlarının, yenilikçi iş davranışı üzerinde ne derecede etkili olduğunu ortaya koymayı amaçlamaktadır. Yöntem: Araştırmadan anket tekniğinden yararlanılmıştır. Katılımcıların bir kısmına elektronik ortamda anketler uygulanırken bir kısmıyla yüz yüze olacak şekilde uygulama gerçekleştirilmiştir. Anket uygulanmadan önce şirketin insan kaynakları yetkilileri ile görüşülmüştür. Katılımcılara toplam 53 ifade yönetilmiştir. Bulgular: Bulgular, bilgi paylaşma, yenilikçi öz yeterlilik, eğitim ve geliştirme boyutlarının yenilikçi iş davranışı üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkiye sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Buna karşın, bilgi gizleme, yenilikçi kültür ve yenilikçi liderlik boyutlarının yenilikçi iş davranışı üzerinde herhangi bir anlamlı etkiye sahip olmadığı görülmektedir. Özgünlük: Yenilik süreçleri, teknik ve finansal koşullar kadar “insan kaynağının” aktif katılımını gerektirmekte, yenileşim, birey düzeyinde sürdürülebilir davranış biçimlerine dönüşmelidir. Yenilik temelli birey davranışı, büyük ölçüde bilgi paylaşma, bilgi gizleme, yenilikçi kültür, yenilikçi liderlik, eğitim ve geliştirme ile yenilikçi öz yeterlilik öncüllerinin etkisi altında şekillenmektedir. Bu çerçevede, araştırma, yenilikçi çabaların ancak “davranış değişimi” ile mümkün olabileceğini ortaya koymak ve insan kaynakları uygulamalarının inovatif iş süreçlerinin en kritik unsuru olduğunu belirtmek açısından alana katkı sunma potansiyeli taşımaktadır.

Şirketlerin kurumsal yönetimlerinde, etik unsurları benimseyip benimsememesi paydaşları nazarında önemli bir unsur olabilmektedir. İletişim teknolojilerinin de etkisiyle, etik olan veya olmayan davranışlar, kitleler tarafından hızla yayılabilmekte ve çok geniş çevrelerde yankı bulabilmektedir. Bilhassa etik kurallara uygun olmayan davranışlar sergileyen işletmelere; müşterileri, çalışanları, hissedarları ve diğer ilişkili olduğu çevre unsurları kolektif bir şekilde olumsuz geri dönüşlerde bulunabilmektedir. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı, şirketlerin etik olup olmamasının, işletmenin marka değeri ve hisse senedi fiyatı üzerindeki etkisinin tespit edilmesidir. Çalışma kapsamında hazırlanan veri seti 2007-2022 zaman aralığını kapsamaktadır. İlgili veri, panel regresyon analizleri aracılığıyla test edilmiştir. Sonuç olarak, şirketlerin etik olup olmamasının marka değeri üzerinde herhangi bir etkisi saptanamamıştır. Fakat etik ile hisse senedi fiyatları arasında ters yönlü bir ilişkinin varlığı ortaya koyulmuştur.