Bu çalışmada, kronik silostazol tedavisinin sağlam endotelin vasküler reaktifliği üzerindeki etkileri araştırıldı. Ça lış ma pla nı: Otuz adet erişkin erkek Wistar Albino cinsi sıçan, kontrol grubu (n=10), dimetilsülfoksid (DMSO) grubu (n=10) ve silostazol (CIL) grubu (n=10) şeklinde üç gruba ayrıldı. Kontrol grubundaki sıçanlara herhangi bir tedavi verilmedi. Silostazol grubunda altı hafta boyunca günde iki kez olmak üzere DMSO içinde çözünmüş haldeki silostazol 10 mg/kg dozunda intraperitoneal (İP) yoldan verildi. Dimetilsülfoksid grubunda bulunan sıçanlara, CIL grubundaki sıçanlara uygulanan silostazolün içinde çözündüğü hacme eşdeğer DMSO, aynı süre boyunca günde iki kez olacak şekilde İP olarak enjekte edildi. Altı haftalık tedavi sonrasında izole sıçan aort halkaları hazırlanarak organ banyosunda asetil kolin (ACh) aracılı (endotel bağımlı) gevşeme yanıtları incelendi. Bul gu lar: Kontrol ve DMSO gruplarındaki aort halkalarının gevşeme yüzdeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmedi. Silostazol grubunda 3x10-9 Mol ve bunun üzerindeki ACh konsantrasyonlarına karşı elde edilen gevşeme yanıtları, diğer iki gruba kıyasla, anlamlı olarak daha yüksekti (p<0.05). Silostazol tedavisinin vasküler tonusta bazal tonusun bile altına inen gevşeme ile sonuçlandığı gözlemlendi. Bu fenomenin yüksek ACh konsantrasyonlarında daha belirgin hale geldiği ve CIL grubundaki vazodilatasyonda konsantrasyon bağımlı bir artış olduğu görüldü. So nuç: Bu çalışmada silostazol tedavisi uygulanan sıçanlarda endotelin asetilkolin aracılı vazodilatasyona duyarlılığı arttı. Silostazol ile ortaya çıkan sağlam endotelin gevşeme yanıtındaki artışın muhtemel mekanizmasının nitrik oksit (NO) ve prostasiklin (PGI2) salınımı olduğu düşünülmektedir. Anah tar söz cük ler: Silostazol; endotel; organ banyosu; vazodilatasyon.

No abstract

No abstract

No abstract

Karotis arterinin aterosklerozu, inmenin temelindeki asıl fizyopatolojik mekanizmayı oluşturduğundan tedavi stratejisi karotis atardamar darlığını gidermeye odaklanmıştır. Günümüzde karotis endarterektomi ve karotis atardamar stentlemesi, karotis atardamar hastalıklarında tedavi seçenekleri olarak uygulanmaktadır. İki hafta önce geçici iskemik atak geçiren ve her iki iç karotis atardamarında %90'nın üzerinde darlık saptanan 61 yaşındaki erkek hastaya Kalp Damar Cerrahisi, Kardiyoloji ve Nöroloji ortak konseyi sonucu iki aşamalı revaskülarizasyon işlemi uygulanmasına karar verildi. Karotis endarterektomiye bağlı mortalite riskinin yüksek olarak değerlendirilmesi üzerine öncelikli olarak semptomatik sol iç karotis atardamarına karotis atardamar stentlemesi uygulandı. Emboli koruma cihazı olarak proksimal blokaj sistemi (Mo.Ma ®) tercih edildi. Sol iç karotis atardamarına stent yerleştirilmesinden 4 hafta sonra sağ iç karotis atardamarına ultrason eşliğinde derin ve yüzeyel servikal ağ blokajı uygulanarak karotis endarterektomi operasyonu yapıldı. Her iki işlem esnasında kalıcı nörolojik hasar oluşmadı. Operasyon sonrası 1. ve 6. ay kontrollerinde de hastada yeni nörolojik hasar izlenmedi. Biz operasyon riski yüksek iki taraflı ciddi iç karotis atardamar darlığı olan olgumuzda iki aşamalı revaskülarizasyon tedavisi uygulayarak etkin ve güvenli bir şekilde iki taraflı iç karotis atardamar darlıklarının tedavisini gerçekleştirdik. Anahtar Kelimeler: İç karotid arter darlığı; karotid dolaşımı geçici iskemik atak; karotid endarterektomi; stentler Since carotid artery atherosclerosis is the main physiopathological mechanism underlying stroke; treatment strategy is focused on resolving carotid artery stenosis. Today, carotid artery endarterectomy and carotid artery stenting are applied as treatment options in carotid artery diseases. With the decision of Cardiovascular Surgery, Cardiology and Neurology joint council, two-stage revascularization procedure was decided to be performed in a 61-year-old male patient who had transient ischemic attack two weeks ago and had stenosis over 90% in both two internal carotid arteries. Because of high mortality risk due to carotid artery endarterectomy, carotid artery stenting was primarily performed in symptomatic left internal carotid artery. Mo.Ma ® was preferred as the embolic protection device. Four weeks after stent implantation to left internal carotid artery, carotid endarterectomy was performed in right internal carotid artery by applying ultrasound-guided deep and superficial cervical plexus blockade. No permanent neurological damage was occurred during both two procedures. No new neurologic deficit was observed in postoperative 1 st and 6 th month controls. We treated bilateral internal carotid artery stenosis effectively and safely by performing two-stage revascularization treatment in our high operative risk case that had bilateral severe internal carotid artery stenosis.