A part of this study was previously presented as an oral presentation and published in the book of proceedings as full text at III. International Mediterranean Forest and Environment Symposium in Kahramanmaraş, Turkey in 2019.

No abstract

Özet: Anavatanı Japonya olan Berberis thunbergii 'Atropurpurea Nana', düzgün formu, gösterişli bordo yaprakları ile özellikle gruplar halinde kullanımıyla peyzaj mimarlığı uygulama alanlarında oldukça etkilidir. Görsel özelliklerinin yanında budanabilir olma özellikleri ile geçirimsiz çit formlarında da başarılıdır. Bu çalışmada amacımız, estetik ve fonksiyonel özelliklere sahip olan bu bitkinin çelikle üretim ile çoğaltılarak peyzaj mimarlığı bitkilendirme tasarımlarında kullanımlarının teşvik edilmesidir. Bu amaç doğrultusunda Berberis thunbergii 'Atropurpurea Nana'nın yumuşak çeliklerin köklenme durumlarına farklı hormon uygulamalarının etkisi araştırılmıştır. Çeliklere sera koşulları altında (20±2 ºC hava sıcaklığı, 25±2 ºC köklendirme masası alt sıcaklığı, % 70±2 nem) perlit ortamında, kontrol (hormonsuz) ve IBA (Indol-3-bütrik asit), IAA (Indol-3-asetik asit) ve NAA (Naftalin asetik asit) hormonların farklı dozları (1000, 3000, 5000 ve 8000 ppm) uygulanmıştır. Köklenme yüzdesi, kök uzunlukları ve kök sayıları belirlenmiştir. Çalışma sonunda NAA'in 3000 ppm dozunun uygulandığı çelikler yüksek oranda (%85) köklenme başarısı göstermişlerdir. Çeliklerdeki en iyi kök uzunluğu (7,59 cm) ve kök sayısı (8,28 adet) değerleri de yine NAA 3000 ppm dozunun uygulandığı çeliklerde tespit edilmiştir.

Quercus pontica K.Koch is a relict plant species which is classified as vulnerable (VU) in Turkey. Within the scope of this study it needed to be investigated are there variations in leaf morphological characteristics within and among Q. pontica populations. Variation in leaf traits in relation to seven different natural provinces was identified. In total, 99 individuals were selected, and 30 leaves were collected from each shrub to determine leaf variations in Q. pontica populations. Mean values for petiole length (1.07 cm), leaf length (17.13 cm), lamina length (16.13 cm), leaf width (8.10 cm), leaf area (93.76 cm2), leaf vein angle (54.22 degree), total number of primary veins (38.72), total number of teeth (40.73), petiole ratio (6.34%), relative length of lamina at largest width (50.50%), and percentage of venation (98.65%) were determined in all populations. The results of the analysis of variance showed significant differences (p< 0.01) among individuals within populations for all leaf characteristics. Variations among populations were detected by cluster analysis and principal components analysis. According to the analysis results, the 11 populations were grouped in three categories. Using correlation analysis, statistically significant relationships between leaf traits were determined. In this study, we detected no significant relationship between environmental factors (altitude, aspect, annual temperature and annual precipitation) and leaf traits. Key words: leaf morphology, Quercus pontica, relict, variation

Kentsel yeşil alanların peyzaj, ekoloji ve silvikültürel yönden değerlendirildiği bu çalışmada; Trabzon kent merkezinde bulunan Atatürk Köşkü Ormanı, Lütfi Göktaş Parkı (Ekopark) ve Boztepe Ormanı olmak üzere üç adet kentsel yeşil alan değerlendirilmiştir. Bu alanların meşcere karakteristikleri ile ekolojik ve peyzaj özellikleri incelenmiştir. Araştırma alanlarını temsil edecek örnek alanlar seçilmiş ve bu alanlarda toplamda 10 adet toprak çukuru (46 adet toprak örneği) ve 9 adet meşcere profili alınmıştır. Elde edilen verilere göre, yeşil alanların kullanım biçimleri, işlevselliği, yeterliliği gibi özellikler değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda; her üç alanın toprak bakımından kil oranının yüksek olduğu görülmüştür. Atatürk Köşkü ve Boztepe Ormanın bitki türü bakımından sınırlı sayıda iken Lütfi Göktaş Parkında ise daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Üç alanda da tesis aşamasında ağaç türü seçiminde yetişme ortamı özelliklerine tam olarak uyulmadığı, bunun sonucu olarak kurumaların meydana geldiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle de çalışmanın yapıldığı tarihten (2014)(2015) sonra yeşil alanlarda iyileştirme çalışmaları yapılmıştır. Zira mevcut haliyle yeşil alanların bakımsız ve giderek artan ihtiyaçlara cevap veremeyecek durumda olduğu ortaya çıkmıştır. Bu noktadan hareketle mevcut yeşil alanların tekrar gözden geçirilerek işlevsel açıdan kullanım olanaklarının artırılması, bitkisel tasarım ve ekolojik (özellikle toprak) özellikleri açısından irdelenip iyileştirilmesi, kent halkına etkili bir kullanım sunmak üzere neler yapılabileceği konusunda öneriler getirilmiştir.