Sendika ve ona bağlı olan hak ve özgürlükler, sermaye sahibi işveren karşısında zayıf bir konumda olan işçi sınıfının haklarını korumak için önemli bir hukuki müessesedir. Sendikanın işçi, işveren ve devlet olarak üç taraflı bir endüstri ilişkisinin oluşumudur. Bu ilişki, her ülkenin kendine özgü kültürel ve geleneksel yapılarına ve bulunduğu dönemin şartlarına bağlı olarak değişimler göstermektedir. Sendikalar, endüstri ilişkilerinin gelişmesiyle beraber hukuk sistemlerinin en önemli sivil toplum örgütleri haline gelmiştir. Sendika, işçi/işveren ve devletle olan ilişkide iş, kazanç ve toplumsal değerler bağlamında çıkarlarını korumak ve geliştirmek gayesiyle bir araya gelen örgütü tanımlamaktadır. Sanayi devrimi ile değişen çalışma şekli ve koşulları yeni düzene uyum sürecinde birtakım çatışmaları beraberinde getirmiştir. Çalışmanın temel amacı 1982 Anayasası’nda öngörülen sendikal hakların hukuki niteliğinin araştırılmasıdır. Bu makale, Türkiye’de sendikal hakların geçmişteki ve günümüzdeki hukuki gelişmelerini AB ülkeleri ile karşılaştırmalı olarak incelemeye alarak konuyla ilgili mevzuat ve mevcut uygulamaları Avrupa standartlarıyla karşılaştırmıştır.