Objective: This study aimed to analyze differences in temperament, character, personality characteristics and eating attitudes between the patients seeking bariatric surgery for the treatment of obesity and the general population. Method: The candidates for bariatric surgery were assessed pre-operatively using the Temperament-Character Inventory (TCI) and Personality Belief Questionnaire (PBQ) for personality characteristics, and the Eating Attitudes Test (EAT) for their eating behavior. Results: The candidates for bariatric surgery had higher scores on the Impulsivity and Compassionate sub-dimensions of the TCI, whilst the score on the Self sub-dimension was lower than in the controls. No significant differences were found between patients and controls in the subscales of the Personality Belief Questionnaire. The candidates for bariatric surgery were found to have more impaired eating habits. Discussion: This study demonstrates that certain personality characteristics may both cause obesity and may be effective in the treatment method used to treat obesity. Taking into account the personality characteristics of patients and assessing their eating patterns when determining therapeutic approaches to obesity, including bariatric surgery, may be beneficial in achieving effective, long-term results in weight control. In patients scheduled for bariatric surgery for the treatment of obesity, providing individualized psychiatric support to develop their impulsivity-related self-control skills may enhance the success of obesity treatment.

Giriş: Dikkat Eksikliği/Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) günlük yaşamda önemli bozulmalara neden olmaktadır. DEHB'de alkol ve madde kullanım bozukluklarının (AMKB) sıklığı genel toplumdan daha yüksektir. Amaç: AMKB ile ilişkili sorunlar nedeniyle zorunlu tedavi için hastaneye yatırılan hastalarda çocukluk ve erişkinlik döneminde DEHB belirtilerinin yaygınlığını ve DEHB ile ilişkili sorunları araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Örneklem 100 AMKB hastasından oluşmuştur. Sosyodemografik özellikleri, olası DEHB ve alkol-madde ile ilişkili sorunları içeren bir sosyodemografik veri formu kullanılmıştır. DEHB belirtilerini belirlemek için Wender Utah Derecelendirme Ölçeği ve Yetişkin DEB/DEHB Derecelendirme Ölçeği uygulanmıştır. Bulgular: Zorunlu tedavi kararı verilen AMKB hastalarının %38'inin çocukluk döneminde, %20'sinin ise yetişkinlik döneminde DEHB belirtileri gösterdiğini saptadık. Hastaların yarısından fazlası adli sorunlar yaşamıştı ve suç öyküsüne sahipti (sırasıyla %54 ve %55). AMKB'li hastaların çoğunluğu adli, eş, aile veya sağlıkla ilgili birden fazla alanda sorun yaşamıştı (%63). Okul hayatında disiplin cezası almak, zorunlu askerlik hizmetini tamamlamak, askerlikte hava değişimi almak ve adli olaya karışmak DEHB ile ilişkili bulunmuştur. Sonuç: Tanı konmamış ve tedavi edilmemiş DEHB yaşam boyu zorluklara ve AMKB 'ye yol açabilir. DEHB tedavisinde kullanılan ilaçların kötüye kullanım potansiyeli tartışmalı olsa da, DEHB belirtileri kontrol altına alınmadığında, alkol ve/veya madde kullanımının eşlik ettiği potansiyel sorun alanlarında daha ciddi sonuçlar ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma DEHB'ye bağlı olarak yaşam boyu ortaya çıkabilecek sorun alanlarını AMKB çerçevesinde ortaya koymaktadır.