Günümüz dünyasında ve ülkelerin artan rekabet koşullarında turizme yönelik olarak daha fazla pay almak istemeleri turizm ürününün çeşitlendirilmesine yönelik önemli bir strateji haline gelmiştir. Bireyler, zaman kısıtı, maddi gerekçeler, uzman sağlık hizmeti vb. arayışlarla da turizmin ayrı bir branşı olan sağlık turizmi hareketine yönelmektedirler. Bu hususta başta Hindistan, Tayland, Singapur vb. Orta Asya ülkeleri olmak üzere dünyanın birçok bölgesinde ülkeler bu yeni sektörden pay alabilmek amacıyla yarış halindedir. Ülkelerin konforlu, ekonomik ve uzman sağlık hizmeti sunumu sektörde sağlık turistlerince tercih edilebilir olmasını sağlayan önemli kriterlerdendir. Türkiye’de birçok diğer ülke gibi sektörde kendini göstermeye çalışan bir ülkedir. Kaliteli sağlık tesisi altyapısı, uzman sağlık personeli ve ekonomik sağlık hizmeti sunumu bu alanda ülkemizin önemli avantajları olarak görülse de sağlık turizmi yalnızca bu kıstaslardan ibaret değildir. Sağlık turistlerinin bir aracı kuruluş ile ülkeye giriş yaptığı ve hastane dışında da termal tesisler, konaklama tesisleri, rekreasyon alanları gibi birçok alanda hizmet aldığı düşünüldüğünde seyahatin başından sonuna kadar personelden memnun kalma hususu önem arz etmektedir. Sağlık turistinin her alanda profesyonel hizmet alabilmesi için sağlık turizmi bilgisine ve yetkinliğine sahip nitelikli personel yetiştirilmesi oldukça önemlidir. Bu çalışmanın amacı sağlık turizmi sektörüne yönelik insangücü yetiştiren ve ülkemizde 9 üniversitede aktif eğitim veren Sağlık Turizmi İşletmeciliği Ön Lisans Programlarının müfredatlarının incelenerek çağın gereksinimlerine uygun bir eğitim almalarını sağlayacak ortak bir müfredat önerisi vermek ve eğitimde bütünlük hedeflenmiştir. Çalışma verileri nitel araştırma yöntemi ve doküman analizi tekniğiyle analiz edilmiştir. Sağlık turizmi sektörünün hizmet sunumu ihtiyacına yönelik nitelikli insangücünün yetiştirilmesine katkı sağlanmasına yönelik öneriler sunulmuştur.

Amaç: Bu araştırma, Türkiye’nin Orta Karadeniz Bölgesi’nde bulunan bir üniversitenin Sağlık Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin uzaktan eğitim süreci ile ilgili görüşlerinin betimlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırma, bir üniversitenin Sağlık Bilimleri Fakültesi öğrencileri ile 15 Ocak- 15 Şubat 2021 tarihleri arasında yapılmıştır. Çalışma örneklemini 868 lisans öğrencisi oluşturmuştur. Veriler literatür doğrultusunda araştırmacılar tarafından hazırlanan, öğrencilerin sosyodemografik özellikleri ve uzaktan eğitim süreçlerinin değerlendirmesini içeren anket formu kullanılarak, çevrimiçi ortamda toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 20 paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 20.6±2.32, bölümlere göre çalışmaya katılım oranı; Ebelik %20.4, Beslenme ve Diyetetik %18.9, Hemşirelik %17.2, Sağlık Yönetimi %14.2, Sosyal Hizmet %12.7, Dil ve Konuşma Terapisi %9.0, Ortez ve Protez %5.0, Odyoloji %2.8’dir.Öğrencilerin 57.9’unun uzaktan eğitime cep telefonu ile bağlandığı, %66.4’ünün günde en fazla ders katılımı için zaman ayırdığı, %77.2’sinin uzaktan eğitim sürecine yönelik sorun yaşadığı, %54.4’ünün uzaktan eğitimde yapılan sınavlarda sorun yaşamadığı saptanmıştır. Öğrencilerin %49.9’unun uzaktan eğitim sürecine kısa sürede uyum, %72.8’inin ise derslerine düzenli katılım sağladığı görülmüştür. Öğrencilerin %67.7’si uzaktan eğitimin örgün eğitim kadar etkili olmadığını, %59.7’si bireysel çalışmaya yönlendirerek takım çalışmasını azalttığını düşünmektedir. Öğrencilerin %53’ü uzaktan eğitimin örgün eğitime alternatif bir çözüm olabileceğini, %20.3’ü uzaktan eğitim sürecinde laboratuvar ve klinik uygulamaların yapılamamasının beceri gelişimini olumsuz etkilediğini ve bu konuda mesleki kaygı duyduklarını ifade etmişlerdir. Öğrencilerin uzaktan eğitimde yaşanan sorunları %59’u teknik alt yapı, %23’ü fırsat eşitsizliği olarak belirtmişlerdir. Sonuçlar ve Öneriler: Uzaktan eğitimin örgün eğitim kadar yeterli ve etkili bir öğrenme modeli olmadığı ancak günümüzde eğitimin vazgeçilmezi haline geldiği ve örgün eğitime alternatif bir çözüm olabileceği düşünülmektedir.