This article seeks to provide a better understanding of the dynamics of the nationwide protests that appeared in Russia as a result of the large-scale political campaigns of 2017–18. On the basis of an original database devoted to six protests, organized in this period by different anti-systemic opposition leaders and organizations, the study explores the turnout and geographic scope of these events and the repertoire of frames that were used to mobilize the protesters. The analysis contrasts three types of frames (an anti-corruption protest frame, election campaign event frame, and anti-systemic protest frame) and demonstrates that appropriate framing was a necessary condition of successful protest mobilization. In combination with other factors, such as the quality of protest organization and the impact of repressive actions of the authorities, the changes of protest frames contributed to the protests’ turnout dynamics. Alexei Navalny, the most popular anti-systemic leader, succeeded in organizing the initial mobilization by framing it as an anti-corruption protest, but then, under increasing repression, the opposition failed to convert this dissent into a longer-term campaign with broader electoral or anti-systemic frames.

<p>Celem artykułu jest określenie, w jakim stopniu protesty antyreżimowe w Rosji pomagają opozycji antysystemowej budować swój kapitał polityczny. Autorytarny system rosyjski ogranicza udział w życiu politycznym rzeczywistym oponentom Kremla, dlatego jednym ze sposobów przedstawienia swoich zarzutów wobec rządzących jest organizacja protestów i próba zmobilizowania wokół haseł opozycyjnych jak największej liczby obywateli. Analiza koncentruje się na protestach zorganizowanych przez Aleksieja Nawalnego i jego współpracowników w marcu, czerwcu i październiku 2017 r., przy czym dwa pierwsze to protesty przeciw korupcji, natomiast protest październikowy dotyczy poparcia dla Aleksieja Nawalnego jako kandydata na prezydenta. To zróżnicowanie tematyki protestów pozwala określić to, na ile hasła przewodnie protestów zainicjowane przez tego samego organizatora determinują społeczne poparcie dla akcji ulicznej i wpływają na kapitał polityczny lidera protestów. Należy pamiętać, że ze względu na trudności w precyzyjnym określeniu stopnia politycznego kapitału określonego polityka istotne wydaje się uchwycenie samej tendencji jego zmiany, tzn. czy dana decyzja, działanie polityka wpłynęło na zwiększenie czy zmniejszenie jego politycznego kapitału. Ewaluacja kapitału politycznego Aleksieja Nawalnego została dokonana na podstawie takich parametrów, jak wiedza, umiejętności, postawa, bliskość władzy i zasoby.</p>

The aim of this article is to present the reactions of the Polish and German press to the death of Pope John Paul II, compare and analyze them. This approach allows to understand the differences between Polish and German perception of religion, particularly Christianity and the Catholic Church. Poland and Germany have different religious traditions, a different relationship to the church and to church dogma, rituals and piety. This may be observed as the different ways of looking at the death of Pope John Paul II in Polish and German newspapers.Probably these perceptual differences ensued from the paternal figure of the John Paul II and special emotional Polish attitude to the deceased Polish Pope.