The results of this study demonstrated that topical HP oil treatment did not provide an additional benefit to its base, olive oil, in the early phase of secondary wound healing.

Bu çalışma, tavşanlarda tedavi öncesi (t) topikal Hypericum perforatum (HP) yağı uygulamasının antioksidan ve yumuşak doku yara iyileştirici özelliklerini belirlemek amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Otuz altı Yeni Zelanda albino tavşanı, rastgele olarak t-HP yağı (test, n = 18) ve t-zeytin yağı (kontrol, n = 18) gruplarına ayrıldı. Test ve kontrol gruplarındaki tavşanların her biri cerrahi öncesi topikal olarak HP veya zeytinyağı ile ön işleme tabi tutuldu. Alınan dişeti biyopsileri, re-epitelizasyon (RE) ve granülasyon dokusu olgunlaşması (GTM) açısından analiz edildi. Genel yara görünümü, eritem ve epitelyal birleşme skorlaması yapılarak klinik görünüm değerlendirildi. VEGF ve FGF-2 düzeyleri immünohistokimyasal olarak analiz edildi. Doku katalaz (CAT) ve malondialdehid (MDA) seviyeleri ELISA yöntemi ile belirlendi. Tüm değerlendirmeler cerrahi sonrası 3., 7. ve 14. günlerde gerçekleştirildi. Bulgular: t-HP yağı uygulaması yapılan grupta, t-zeytinyağı uygulaması yapılan gruba göre daha yüksek epitelyal birleşme (7. günde) ve genel yara görünüm skorları (7. ve 14. günlerde) tespit edildi (p <0.05). Diğer taraftan, RE skorları gruplar arasında farklı değildi (p>0.05). Pozitif olarak boyanmış FGF-2 hücrelerinin sayısı, test grubunda kontrol grubundan daha yüksekti (p <0.05), ancak gruplar arasında pozitif boyanmış VEGF damar sayısı açısından anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). t-HP yağı uygulaması, t-zeytinyağı uygulamasına göre doku CAT seviyelerini arttırırken, doku MDA seviyelerini düşürdü (p <0.05). Sonuç: Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar, topikal HP yağının tedavi öncesi uygulanmasının antioksidan etkilere sahip olduğunu, taşıyıcısı olan zeytinyağı ile karşılaştırıldığında sekonder yara iyileşmesini hızlandırmak amacıyla kullanılabileceğini göstermiştir.