The recent advancement of digital technologies has triggered a prominent shift within the field of language education. Considering the teachers' vital roles in adopting modern instructional technologies, this study investigates in-service EFL teachers' TPACK self-efficacy levels, explores the relationship between their TPACK self-efficacy levels and their demographic features and perceptions towards Web 2.0 technologies. Employing a mixed method design, the study collected quantitative and qualitative data in two phases. The quantitative data was collected through an online survey with 227 EFL teachers from various schools. Following the first phase, seven voluntary teachers were interviewed. The findings suggested that participants had a high level of content knowledge, pedagogical content knowledge and pedagogical knowledge, but they reported a relatively low level of self-esteem when the knowledge of technology was included. Furthermore, statistically significant differences were found between the teachers' TPACK self-efficacy levels and their educational level, school type, perceived digital literacy levels and previous INSET experience on Web 2.0 technologies. A positive and high level of correlation between TPACK self-efficacy of EFL teachers and their Web 2.0 selfperceptions was also reported. Semi-structured interviews demonstrated that despite their favorable perceptions towards Web 2.0 technologies, EFL teachers do not amply utilize Web 2.0 tools in teaching mainly due to their inadequate technological and technological pedagogical knowledge.

Son yıllarda, internet teknolojisi kullanımında yaşanan dönüşüm, Web 2.0 araçlarının ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Bu teknolojiler, öğrencileri aktif ve işbirliğine dayalı bir eğitim ortamına dâhil ederek öğrenci merkezli ve teknoloji odaklı öğrenmeyi geliştirme potansiyelleri nedeniyle eğitimcilerin dikkatini çekmiştir. Açıkça ifade etmek gerekirse bu araçlar, tüm dünyada uzaktan eğitime zorunlu bir geçişe yol açan Covid-19 salgınının, aniden patlak vermesi nedeniyle son zamanlarda ön plana çıkmıştır. Buna göre, bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin Web 2.0 araçlarını kullanmaya yönelik algılarını incelemektir. Bu çalışmada, öğretmenlerin Web 2.0 teknolojilerine yönelik algılarını araştırmak için nicel tanımlayıcı anket araştırma deseni kullanılmıştır. Veriler, 22 maddeden oluşan beşli Likert tipi bir ölçek aracılığıyla toplanmıştır. Katılımcılar, Isparta ve Afyonkarahisar illerinde devlet okullarında görev yapan 285 öğretmendir. Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarına yönelik genel algılarının yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgular, öğretmenlerin web 2.0 teknolojilerine karşı algılarının cinsiyet, branş ve deneyim yönünden bir değişiklik göstermediğini ortaya koyarken, okul seviyesi, dijital okuryazarlık düzeyi ve uzaktan eğitim deneyimi söz konusu olduğunda önemli farklar gözlemlenmiştir.