Özet: Bu çalışmada; bir sorun yumağı haline gelmiş Türkiye ve Ermenistan arasındaki siyasi ve tarihi gerginlikler İran penceresinden analiz edilmiş; birbirlerine sınırdaş olan ve uluslararası sistemi etkileme kapasitesine sahip bu ülkeler arasındaki ilişkiler tespit edilerek geleceğe dönük yumuşak güç temelli bir çözüm önerisi ortaya konulmuştur. Çalışma, neo-fonksiyonalizm teorisinin yayılma etkisi (spillover effect) fenomeni ile Türkiye-Ermenistan arasındaki ilişkilerin uluslararası bağımlılık çerçevesinde iyileştirilebileceği varsayımı üzerine bina edilmiştir. Bu hedefe ulaşabilmek için çalışmada İran'da yüksek eğitim seviyesine sahip örneklemin Ermenistan ve Türkiye'ye olan güven dereceleri karşılaştırılmıştır. Elde edilen bulgulara göre İran'da rejim yanlıları ve dolayısıyla yönetici elitler Türkiye'ye Ermenistan'a göre daha fazla güvenmektedirler. Bu veriden hareketle çalışmada Türkiye'nin, İran ile Ermenistan arasındaki siyasi denge ve ittifak politikalarına rağmen, ekonomik olarak hem Ermenistan hem de İran ile yumuşak güç temelli ilişkiler kurması önerilmektedir. Kazanca" başlıklı bildiride kullanılan paradigmanın devamı ve ilerisi niteliğinde, ilgili konu çerçevesinde yeni ve dikkate değer görüş ve veriler ortaya konulmuş ve tartışılmıştır.Abstract: In this study, the political and historic tensions between Turkey and Armenia, which have become a pile of troubles, have been analysed from the perspective of Iran, and the relations between these bordering countries with a capacity of effecting the international system have been defined to set forth a soft power based solution proposal towards the future. The study has been constructed on the spill-over effect phenomenon of neo-functionalism theory, as well as on the assumption that the relations between Turkey and Armenia can be improved within the frame of international dependency. In order to achieve this target, the trust levels towards Armenia and Turkey, of the sample with a high level education in Iran, have been compared. According to the findings of the study, the pro-regime people in Iran, hence the governing elite trust Turkey more than they do to Armenia. Taking this data as a starting point, the study suggests that Turkey establishes soft power based relations with both Armenia and Iran in economic terms, despite the political balance and alliance policies between Iran and Armenia.

Bu çalışmada; Ahmed Yesevi ve temsilcilerini, günümüzün sosyal ve siyasi ihtiyaçları çerçevesinde, uluslararası ilişkiler perspektifiyle yorumlamak ve Türk dünyasında giderek belirginleşen ötekilik ve çatışma/terörizm sorunlarını çözmek için yeni bir model ortaya koymak amaçlanmıştır. Çalışmanın hipotezi, elde edilen bulgular eşliğinde, Türk dünyasında mevcut çatışmaların çözümü için yeni bir otantik modele ihtiyaç olduğu varsayımı üzerine bina edilecektir. Bu bağlamda çalışmada Türk dünyası genelinde ortaya çıkan çatışmaların motivasyon kaynakları ve bu kaynakların din/İslam, demokrasi ve özgürlük kavramlarıyla olan etkileşimleri irdelenmiş, Türk eksenindeki belirli ülkelerin (Türkiye, İran, Azerbaycan, Kazakistan, Türkmenistan, Özbekistan, Kırgızistan gibi) Türkeli'nin sorunlarına karşı ortaya koymaya çalıştıkları çözüm çabaları, bu ülkeler arasındaki ilişkilerin sebep ve sonuçları ile yeni dünya düzeninde Türk dünyasının üstlenmesi gereken misyonları tartışılmıştır. Çalışmada sonuç olarak Türk dünyasının içinde bulunduğu demokrasi, refah ve güvenlik eksikliklerinin çözümü maksadıyla Türk dünyası çatısı altında bir Dervişler Heyeti'nin kurulması gerektiği tartışılmıştır.

ÖZ: Bu çalışmanın amacı İran İslam Cumhuriyeti'nin mevcut ekopolitik sisteminin ve bu sistemin performansının Orta Doğu özelinde ve Avrasya genelindeki mevcut çatışmalara olan etki ve muhtemel sonuçlarını incelemektir. Bu bağlamda çalışmada İran'da yapılmış alan araştırmasının verileri ile İran'ın uluslararası ticaretteki verileri kullanılmıştır. Çalışmanın temel hipotezi İran'ın iç ekonomide Rejimi koruyup kollayıcı tedbirleri öteki halklara rağmen aldığı, uluslararası ilişkilerde ise reel politik endişelerle hareket ettiği varsayımı üzerine şekillenmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda günümüz İran ekopolitik resmi gözler önüne serilmeye çalışılmış ve Avrasya coğrafyasındaki hem cari hem de muhtemel çatışmaların önlenebilmesi için-Türkiye için de önemli olan-öneriler yordanmıştır.

Bu makalenin tüm hakları Uluslararası İlişkiler Konseyi Derneği'ne aittir. Önceden yazılı izin alınmadan hiç bir iletişim, kopyalama ya da yayın sistemi kullanılarak yeniden yayımlanamaz, çoğaltılamaz, dağıtılamaz, satılamaz veya herhangi bir şekilde kamunun ücretli/ücretsiz kullanımına sunulamaz. Akademik ve haber amaçlı kısa alıntılar bu kuralın dışındadır. Aksi belirtilmediği sürece Uluslararası İlişkiler'de yayınlanan yazılarda belirtilen fikirler yalnızca yazarına/yazarlarına aittir. UİK Derneğini, editörleri ve diğer yazarları bağlamaz.

GirişKadın hakları fenomeni, özellikle yirmi birinci yüzyılın en önemli fırsatlarından birisidir. Zira kadınların karar alma mekanizmalarındaki etki ve görünürlüğü arttıkça ülkenin politika ve kamu hayatında kadın-erkek eşitliği de belirginleşecek ve bu belirginlik, iktidarların temel hak ve özgürlükleri korumadaki hassasiyetini artıracaktır (UNICEF 1979, md. 7). Bu bağlamda yirminci yüzyılın başından itibaren -siyasi haklar çerçevesinde-Yeni