The purpose of this study was to assess the oncology patients' spiritual needs and activities. Besides, the study was to provide clinical evaluation of the feasibility and usefulness of the Patients Spiritual Needs Assessment Scale. This descriptive and cross-sectional study was performed by using a demographic and spiritual practices questionnaire, the Turkish version of the Patients Spiritual Needs Assessment Scale. The results of our study demonstrated that the most common spiritual needs of patients with cancer were "to address issues before death and dying" (100%), "feel a sense of peace and contentment" (94.8%), and "for companionship" (93.5%). Spiritually assessing a patient with cancer requires knowledge of how spiritual needs may manifest and how to talk with a client about his or her spiritual needs. These findings can help nurses to begin this process of providing spiritual care for patients with cancer.

Objective: The purpose of this study was to assess anxiety, depression, loneliness, and stigmatization in patients with pulmonary tuberculosis. Methods: A descriptive and cross sectional study was conducted with 208 out-patients in a state hospital due to PT. A patient identification form, Tuberculosis Patients Stigma Scale (TPSS), Hospital Anxiety and Depression Scale (HAD) and University California of Los Angeles (UCLA) Loneliness Scale were used as data gathering forms. Arithmetic averages, standart deviation (SD), pergentage, and correlation were used in statistical analysis. Results: The prevalence of anxiety (26.0%), depression (60.5%), and loneliness (49.0%) was observed to be among patients with PT. It was found that patients with PT suffered from stigmatization (47.6%). Conclusion: In conclusion, patients with PT experience high level of depression, moderate-high level of loneliness, mild level of anxiety, and moderate level of stigmatization.

Bu çalışmada amaç, kanserli hastalara bakım veren aile üyelerinin bakım yükü ve yaşam kalitelerini değerlendirmektir. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki araştırma, Manisa ilinde bir devlet hastanesinin Hematoloji-Onkoloji Servisi'nde ayaktan ve yatarak sağlık bakım hizmeti alan kanserli hastalara bakım veren 200 aile üyesi ile yürütüldü. Araştırma verileri gündüz mesai saatleri içerisinde aile üyeleri ile yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak "Hastaya Bakım Verenin Tanıtım Formu", "Bakım Verenin Stres Ölçeği" ve "Aile Bireyinize Yardımcı Olmaya Gösterdiğiniz Tepkiler Ölçeği" "Kanserli Hastalarda Yaşam Kalitesi Ölçeği Aile Versiyonu" ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde, ortalama ± standart sapma (Ort±SS) yüzde dağılımları ve korelasyon analizleri kullanıldı. Bulgular: Araştırmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 45.7±14.9 (18-82) yıl olup %58.0'ı kadın, büyük çoğunluğu (%85.5) evliydi. Bakım Verenin Stres Ölçeği'nden almış oldukları puan ortalamaları 7.2±3.3 (0-13), Aile Bireyinize Yardımcı Olmaya Gösterdiğiniz Tepkiler Ölçeği'nden aldıkları puan ortalamaları 47.8±11.6 (14.0-74.0), Kanserli Hastalarda Yaşam Kalitesi Ölçeği Aile Versiyonu'ndan almış oldukları puan ortalamaları ise 149.5±37.3 (56.0-243.0) olarak bulundu. Aile üyelerinin Kanserli Hastalarda Yaşam Kalitesi Ölçeği Aile Versiyonu almış oldukları puan ortalamaları ile Bakım Verenin Stresi İndeksi ve Aile Bireyinize Yardımcı Olmaya Gösterdiğiniz Tepkiler Ölçeği'nden almış oldukları puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak negatif yönde anlamlı ilişki bulundu. Sonuç: Çalışma sonuçları, aile üyelerinin yüksek düzeyde stres algıladıkları, hastalarına bakım sunarken yaşamlarının olumsuz yönde etkilendiği ve yaşam kalitelerinin de düşük düzeyde olduğunu gösterdi.