Fotoğraf, anı zamanda dondurarak kayıt altına alabilmesiyle gerçekliğin güvenilir bir temsili kabul edilmektedir. Bu bağlamda fotoğraf; belgesel, haber, reklam gibi pek çok farklı alanda kullanılmaktadır. Bu yaygın kullanım alanlarının yanı sıra fotoğraftan terapötik bir araç olarak da faydalanılmaktadır. Fotoğrafın terapötik bir araç olarak kullanımının, psikolojik iyi oluşa katkı sağlama, öz-farkındalık kazandırma, öz-bilgiyi artırma, içgörü geliştirme vb. işlevleri vardır. En az diğer kullanım alanları kadar önemli olan fotoğrafın terapötik bir araç olarak kullanımı, bu çalışmanın odağına alınmıştır. Fotoğrafın terapötik bir araç olarak kullanım alanlarından birini fototerapi uygulamaları oluşturmaktadır. Fototerapi; fotoğrafın, ruh sağlığı uzmanları tarafından danışanlara yardım etmek amacıyla terapötik bir araç olarak kullanılmasıdır. Fotoğrafın terapötik bir araç olarak kullanımına ve fototerapi uygulamalarına ilişkin zengin bir uluslararası literatür olmasına karşın fototerapötik uygulamalar, ülkemizde yeterince yaygın değildir. Uluslararası düzeyde geniş bir eğitim ve uygulama ağına sahip olan fototerapi uygulamalarının ülkemiz açısından da önemli bir potansiyele sahip olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, fotoğrafın terapötik bir araç olarak kullanımını ve fototerapi tekniklerini; kuramsal görüşler, araştırmalar ve vaka çalışmaları çerçevesinde açıklayarak fototerapötik uygulamaların gelişimine katkı sağlamaktır.

Fotoğraf; benliğe ilişkin bilgi edinme, öz-saygıyı artırma, öznel iyilik halini geliştirme, özfarkındalık kazandırma gibi amaçlarla terapötik bir araç olarak kullanılabilmektedir. Fotoğrafın terapötik bir araç olarak kullanıldığı tekniklerden biri "terapötik fotoğrafçılık"tır. Fotoğrafın terapötik bir araç olarak gücünün sınanmasını amaçlayan bu araştırma, alanı tartışmaya açarak terapötik fotoğrafçılığın benlik kavramıyla ilişkisi bağlamında detaylı bir inceleme girişiminde bulunmaktadır. Araştırma, literatüre, terapötik fotoğrafçılık uygulamalarında kullanılacak farklı yönergeleri içeren yeni bir yöntem kazandırması ve fotoğrafçılığı, iletişim ve psikoloji disiplinleri çerçevesinde ele alarak disiplinlerarası bir yaklaşım ortaya koyması bakımından önem taşımaktadır.