Küresel ekonominin ulus-devletlerin bölgesel sınırlarını aşarak derinleşmesi, küresel kentler olarak adlandırılan bazı büyük şehirlerin bu sistemin organizasyonunda önemli işlevler üstelenerek giderek daha fazla önem kazanmasına neden olmaktadır. Bu kentlerin küresel ve bölgesel işlevleri, ulus-ötesi bağlantıları ve geçirdikleri ekonomik, politik ve sosyal dönüşümler üzerine inşa edilmiş geniş bir literatür bulunmaktadır. Bu literatürdeki temel yaklaşımlardan bir tanesi küresel şehirlerin üretim yapılarının sanayiden ileri hizmetler sektörüne doğru keskin bir geçiş gösterdiğidir. Zaman içinde hem küresel kentler olarak tanımlanan şehirlerin sayısındaki artışa hem de sanayisizleşme çalışmalarında önemli gelişimler gerçekleşmiştir. Bu gelişmelere rağmen küresel kentlerin sanayisizleşmiş şehirler olduğu tezinin yeteri kadar ampirik sorgulamaya tabi tutulmadığı gözlemlenmektedir. Bu noktadan hareketle, bu çalışma küresel kentlerin aynı zamanda post-endüstriyel bir karakter taşıdığı tezini İstanbul örneği üzerinde sorgulamaktadır. Bu amaçla, makale İstanbul'un bir küresel kent olarak ortaya çıktığı 2000'li yıllardan itibaren şehrin ekonomik yapısındaki değişimleri ekonomik üretimin, istihdamın ve mekânsal göstergeler yoluyla inceleyerek şehirde bir sanayisizleşme sürecinin yaşanıp yaşanmadığını incelemektedir. Bulgular, literatürde varsayılanın aksine, şehirde bu tarz bir dönüşüm yaşanmadığını, ancak küreselleşmenin sanayi üretiminin niteliğinde ve kent içindeki yerleşiminde birtakım değişikliklere yol açtığını göstermektedir. Bulgular ayrıca sanayisizleşmenin temelde bir kısım yerel ve ulusal faktörlerden kaynaklandığını, küreselleşmenin de bu sanayinin kentte kalmasına katkı sağladığını göstermektedir.

Bu makalede, 1967 Altı Gün Savaşı'nın ardından, İsrail tarafından işgal edilmeye başlanan Batı Şeria ve Gazze'deki değişen mülkiyet ve üretim yapısı ile birlikte Filistin vatandaşlarının İsrail emek piyasasındaki istihdam koşulları tartışılmaktadır. Bu bağlamda, İsrail Devleti'nin söz konusu değişmelere yol açan faaliyetlerinin altında yatan ekonomik kaygılar, mevcut sınırlı tartışmalarda vurgulanan emperyalizm yahut alt-emperyalizm gibi kavramlardan ziyade, iç-kolonyalizm kavramıyla açıklanacaktır. Bunun iki temel sebebi, İsrail ile işgal edilen topraklardaki ilişkinin etnik karakter taşıması ve aynı zamanda ileri seviyede kapitalist bir toplumsal yapının oluşmadığı İsrail Devleti'nin tam anlamıyla emperyalist olarak tanımlanamayacak olmasıdır.