Pandemi dünyada ve Türkiye’de hemşirelik eğitimi için benzeri görülmemiş zorluklar yarattı. Uzaktan eğitime geçiş yapıldı, klinik ve uygulama dersleri etkilendi. Bu durumda akademisyenler eğitim yöntemlerinde değişiklikler yaptılar. İlk kez hemşirelik uygulamalarıyla karşılaşan öğrencilere beceri kazandırmayı uzaktan eğitim ile sürdürmek durumunda kaldılar. Araştırma, pandemi sürecinde hemşirelik esasları ders uygulamalarının uzaktan eğitim ile yürütülmesi konusunda dersi yürüten akademisyenlerin deneyimlerinin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki çalışma, online veri formu kullanılarak dersi yürüten akademisyenler ile yürütüldü. Verilerin analizi, bilgisayar destekli bir istatistik programında tanımlayıcı istatistikler (frekans, yüzde, ortalama vb) ve bağımsız gruplarda t-testi kullanılarak yapıldı. Çalışma sonucunda hemşirelik esasları derslerinin %45,8’inin asenkron olarak yapıldığı, %91’inin beceri gelişimi açısından yetersiz olduğu belirtildi. Bunun nedeni olarak öğrenci ile etkileşim olmadığı, pratik eksikliği ve öğrenci katılımı olmayışı gibi durumları sıraladılar. Akademisyenler dersin değerlendirilmesini %38,3’u eş zamanlı sınavlar ile gerçekleştirdiler. Akademisyenlerinin çoğunun bu sürecin gelecekte hemşirelik mesleğini olumsuz etkileyeceğini belirtildi. Pandemi ile birlikte üniversitelerde farklı uygulamalarla eğitim sürdürülmeye çalışıldı. Bu süreçte akademisyenler farklı deneyimler yaşadılar. Gerek teorik gerek beceri eğitimlerinin yürütülmesine yönelik yöntemlerin literatürde paylaşımının arttırılması, öğrencilerin eksik olduğu düşünülen beceri eğitimlerinin ilerleyen dönemlerde tamamlanması, hemşirelik müfredatının uzaktan eğitimi de içine alacak şekilde planlanması ve benzer durumlarla daha etkin olabilmek için eğitim stratejilerinin belirlenmesi önerilmektedir.

: Hemşirelik eğitimi; teorik bilgi ile uygulama becerisini birleştirebilen, eleştirel düşünebilen, problem çözme becerisi kazanmış, bilgi ve becerilerini çalışma alanında etkin kullanabilecek hemşireler yetiştirmeye yöneliktir. Pandemi sürecinde uzaktan eğitim ile yürütülen ruh sağlığı ve hastalıkları hemşireliği dersine yönelik öğrencilerin görüşleri, deneyimleri ve beceri kazanımlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki çalışma, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği dersine kayıtlı ve çalışmaya gönüllü olarak katılan öğrenciler ile yürütülmüştür. Veriler, dönem sonunda çevrimiçi form ile toplanmıştır. Verilerin analizi, bilgisayar destekli bir programda tanımlayıcı istatistikler kullanılarak yapılmıştır. Çalışma sonucunda öğrenciler uzaktan eğitimde teorik dersin işlenişini “yeterli”, uygulamayı ise “çok iyi” olduğunu ifade etmiştir. Dersin, uzaktan eğitimde uygulama becerilerinin kazandırılması için farklı yöntemler ile yürütülmesi sonucunda öğrencilerin büyük çoğunluğu film izleme ve yorumlama yöntemini “mükemmel” olarak ifade etmiş; dersin uzaktan eğitim ile yürütülmesini ise "verimli" olarak belirtmişlerdir. Öğrencilerin ders ve uygulamanın uzaktan eğitim ile yürütülmesini yeterli ve çok iyi olarak değerlendirmiştir. Bu bağlamda, ruh sağlığı ve hastalıkları hemşireliği dersinde öğrencilerin klinik saha eğitimlerinin yanında özellikle vaka sunumları ve konuyla ilgili film izleme gibi yöntemlerin sınıf ortamındaki eğitimlerde de kullanılması, derse yönelik ilginin artmasını, bakış açısı kazanımını, farkındalık oluşumunu ve beceri kazanımını destekleyeceği düşünülmektedir.