No abstract

Osmanlı coğrafyasında varlığını yüzyıllarca sürdüren Mevlevilik, bünyesinde çok sayıda sanatkâr yetiştirmiştir.Bu sanatçı grubunun önemli bir kısmını ise şairler oluşturur. Tarikat içerisinden yetişerek klasik Türk şiiri sahasında eser vermiş olan hatırı sayılır miktarda şairden biri de Keçecizâde İzzet Molla'dır. Aileden Mevlevi olan İzzet Molla Mevlana'ya ve Mevleviliğe olan sevgisini manzum eserlerinin pek çoğuna da değişen ölçülerde yansıtmıştır. Bu sevginin en çok yansıdığı eseri ise Bahâr-ı Efkâr adlı divanıdır. Divanda yer alan hemen her gazelinin sonuna Mevlana ya da Mevlevilikle ilgili bir beyit ekleyen şair Mevlevi muhitlerindeki bazı gelişmeler ile Mevlevi mekânlarında gerçekleştirilen yapım onarım faaliyetlerini yazdığı tarihlerle kayıt altına almıştır. Bunların dışında Mevlana, Mevlevi büyükleri ve Mevlevilikle ilgili pek çok manzume de kaleme alan şair tarikat mensuplarını konu alan bir manzumeye de yer vermiştir. On sekiz beyit olmasıyla da dikkat çeken bahse konu manzume genel itibarıyla Mevleviliğin ve Mevlana'nın övgüsü olarak kabul edilebilir. Mevlevilerin istiğnâ, fakr gibi özellikleri; tabiatlarına dair bazı hususlar, kıyafetleri, aşk ve akıl konularındaki kabiliyetleriyle söz konusu edildiği manzume tarikata yönelik bazı eleştirilere işaret etmesi bakımından da dikkat çekicidir. Yazımızda tarikat içinden bir şairin hisleri ve gözlemlerinin bir yansıması olarak şiirine aktardığı bu hususların izahına çalışılacaktır.

SEYYÎD VEHBÎ DİVANI'NA GÖRE PADİŞAH ÇADIRLARI (OTAĞ-I HÜMAYUN) OTTOMAN IMPERIAL TENT COMPLEX (OTAĞ-I HÜMAYUN) IN SEYYÎD VEHBÎ'S DİVAN Özlem DÜZLÜ * Öz Klasik Türk şiiri disiplinler arası çalışmalarda göz ardı edilmemesi gereken bir kaynaktır. Şairlerin divanları her şeyden önce bir sanat eseri olmakla beraber ürünü oldukları toplumun kültür ve yaşayışını yansıtması; savaşlar, imar faaliyetleri, atama ve aziller gibi münferit pek çok hadiseyi ihtiva eden manzumeleri barındırması bakımından da dikkate değerdir. Zira bu manzumeler bazen kaynaklarda yer almayan birtakım bilgileri yahut kaynakların boş bıraktığı bazı ayrıntıları içerebilmektedir. Bu açıdan divanların çeşitli disiplinlere ait kaynaklarla bir arada ele alınması hem onların daha iyi anlaşılmasını sağlayacak hem de mevcut bilgi ve uygulamalara yenilerinin eklenmesine imkân verecektir. Bu çalışmada böyle bir yaklaşımla Seyyîd Vehbî Divanı'nda 1. Mahmûd'un çadırları hakkında yazılmış dört manzume ile çeşitli vesilelerle yazılmış kasidelerdeki bazı beyitlerden yola çıkarak o dönemin padişah çadırları incelenmiştir. Padişah çadırlarının divanda ne şekilde ele alındığının da ortaya konmaya çalışıldığı makalede kaynaklardaki bilgilerin Seyyîd Vehbî Divanı'ndaki yansımaları ve padişah çadırları hakkında farklı yahut ek birtakım bilgi ve uygulamalar tespit edilmiştir.

No abstract

No abstract