Özet1990'lardan beri yaşadığımız teknolojik gelişmeler, önemli değişikliklere yol açmıştır. Teknolojik devrim de denilen, yaşanan bu gelişmelerle birlikte e-ticaret", "e-devlet" gibi kavramlar hayatımıza girmiştir. Teknolojik devrimle birlikte üretilen mal ve hizmetler işletmelerin satış ve pazarlama anlayışında değişme yaratırken, tüketicilerin ise istek ve ihtiyaçlarını satın alma alışkanlıklarını ve tercihlerini etkileyen faktörlerde değişim sağlamıştır. Türkiye'de e-ticaret kullanımı son yıllarda yaygınlaşırken, e-ticaret yoluyla alışverişlerin de arttığı gözlemlenmiştir. Küresel sınır ötesi e-ticaret de ülkeler arasında yaygınlaşmaktadır. Covid-19 Pandemisi de dijital teknolojileri, internet üzerinden alışverişin önemini daha da ortaya koymuştur. İnsanlar artık zamandan da tasarruf etmek amacıyla, sosyal mesafe ve hijyen nedeniyle internetten alışverişe yönelmişlerdir.Bu çalışmada Türkiye'de e-ticaret ve ihracat verileri incelenmiş, Covid-19 Pandemi döneminde de Türkiye'deki elektronik ticaretin seyri ele alınmıştır. En çok e-ihracatı yapılan ürün kategorisi ise hazır giyim olarak tespit edilmiştir. Seyahat ve turizm, salgın öncesi dönemde e-ticarette en çok tercih edilen ürün kategorisi içindeyken; salgın döneminde ise en çok azalış gösteren sektör olmuştur.

The developments of agricultural support policies in Turkey and in the European Union are different from each other. When the EU was applying protectionist policies, Turkey was on the way of liberalising its economy in 1980s. After Uruguay Round (1995), developed countries took steps for reducing protectionist policies in agriculture for the first time. As Turkey and European Union were signatories of the Uruguay Round Agreement on Agriculture, they reduced their support levels. Despite the successful reforms and WTO (World Trade Organization) commitments, support level in the European Union remained high. Only in the last years, producer support estimate had a decreasing trend. Instead, Turkey increased the support policy that requires production and so producer support estimate increased after 2000. While the support level is not as high as in the EU, producer support estimate is at EU and OECD levels in the last years. This paper, so as to contribute to the literature, examines the agricultural support policies and levels in Turkey and in the European Union for better understanding the differences between them. In this regard, the aim of the paper is to develop an approach to comment on the differences in agricultural policies by comparing them and on the protection levels between Turkey and European Union by using Producer Support Estimate of OECD.

Öz 2008 Küresel Krizi sonrası ortaya atılan "mavi ekonomi" kavramı okyanus tabanlı büyüme stratejisi olarak görülen; sürdürülebilir deniz ve okyanus kaynaklarının sağlanmasını amaçlayan bir konsepttir. Mavi ekonomi, balıkçılıktan deniz ticaretine, kıyı gelişiminden turizme, gemi yapımından, yenilenebilir kaynakların üretilmesine kadar, deniz ve okyanuslar içindeki tüm üretim ve pazarlama faaliyetlerini kapsamaktadır. Bu çalışmada mavi ekonomi bileşenlerinden biri olan balıkçılık üzerinde durulmuş ve Türkiye açısından mavi ekonomi kavramı, balıkçılık faaliyeti çerçevesinde değerlendirilmiştir. Sürdürülebilir deniz kaynakları için balıkçılık faaliyetlerinin balık türlerinin tüketilmesine yol açmadan, aşırı avlanmayı önleyecek şekilde yapılması gerekmektedir. Aşırı avlanma nedeniyle balık stoklarında azalma Türkiye'de de önemli bir sorundur. Balıkçılık destekleri ve tekne sayısındaki artış aşırı avlanmanın nedenleri olarak gösterilmektedir. Bu çalışmada Türkiye'de toplam balıkçılık desteklerinin (özellikle yakıt desteklerinin) ve tekne sayısının balık üretimi (avlanma) üzerindeki etkileri Python programında analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucu, toplam desteklerin avlanmayı arttırdığı sonucuna varılmıştır. Tekne sayısının ve yakıt desteklerinin tek başına avlanmaya etkisinin ise az olduğu tespit edilmiştir. Mavi ekonomi ve balıkçılık desteklerinin avlanma üzerindeki etkisi Türkiye'de daha önce fazla çalışılmamış bir konu olduğu için, araştırma literatüre katkı sağlayabilir ve farkındalık yaratabilir.

This study reviews the Brexit period and the free trade agreements of the United Kingdom. The main aim is to examine the trade relations and the trade agreement between Turkey and the United Kingdom in order to comment on further trade relations by analysing the free trade agreement signed on December 2020. According to the agreement, it can be revealed that there is limited free trade in agricultural goods. Some goods benefit from the preferential tariffs applied by the UK, but some Turkish export goods have limited preferential tariffs and will enter the UK’s market within the quota limits. The United Kingdom also has limited preference in the Turkish market. It can be concluded that this free trade agreement may not foster the trade relations between the countries as expected.

Bu çalışma ekonomik entegrasyon modelinin ülkeler arasındaki yakınsama için uyarıcılık konusunu araştırmaktadır. Örnek olarak başarılı bir ekonomik entegrasyon modeli olan Avrupa Birliği ele alınmıştır. Avrupa Birliği’nin son genişleme dalgasyla birlikte 2000 yılından sonra Birliğe katılan 13 ülkenin yakınsamaları analiz edilmiştir. Log regresyon modelleri kullanılarak reel entegrasyon analiz edilmiş, yakınsama raporları incelenerek de nominal yakınsama araştırılmıştır. Sonuçlara göre, ekonomik entegrasyona katılım ve ticari açıklığın üyeler arasında GSYİH büyümesi açısından yakınsamaya katkıda bulunduğunu göstermektedir. Ticari dışa açıklığın, kriz ve toparlanma yılları (2008-2013) dışında eski üyelerde ve yeni üyelerde de GSYİH büyümesinde yakınsama için bir uyarıcı olduğunu özetlemektedir. Birliğe üye olan son ülkelerde 2008 kriz yılı ve sonrasındaki yıllarda (2014 yılına kadar) ekonomik entegrasyona dahil olmanın ticari dışa açıklık, GSYH büyümesi ve kişi başına GSYH üzerinde olumlu etkisi olduğu söylenebilir. 2008-2013 döneminde ise uzaksama gözlenmiştir. Kriz yıllarında yaşanan uzaksama, harmonize büyümeyi sağlamak ve krizlerin üstesinden gelmek için nominal yakınsamanın yeterli olmadığını göstermiştir. Avrupa Birliği’nde, reel yakınsama da dikkate alınırsa, daha harmonize bir büyüme sağlanabilir.