Background. Lower back pain is one of the most common problems in the human body relat-ed to the disturbances of the motor organ’s structure and function. It challenges contemporary physiotherapy which aim is to reduce or, when possible, eliminate pain, restore fitness for eve-ryday life and prevent recurrences. The aim of the study was to compare two physiotherapy programmes in terms of lowering pain intensity, improvement of lumbar and thoracolumbar spine mobility, as well as functional ability in females with lumbar spine discopathy. Material and methods. The study included 100 women aged 45-50 with lumbar spine disco-pathy being treated in outpatient conditions. The patients were divided into two 50-subject groups depending on the programme used. The physiotherapy programme for group I patients included classic massage, kinesiotherapy and interferential currents, and in group II: classic massage, kinesiotherapy and ultrasound. The research tool was the Numeric Pain Rating Scale (NRS), the Roland Morris Disability Questionnaire (RMDQ) and measurements of lumbar and thoracolumbar spine mobility. The Wilcoxon and Mann-Whitney U tests were used for the analysis. Results. After completion of the physiotherapy programme, the women in group I experi-enced significantly lower pain (p=0.037) and higher functional efficiency (p=0,001). The range of improvement, assessed by the difference in the results of study II and III, was signif-icantly higher for the II group of women (p=0,002). One month after completion of therapeu-tic treatment, there were no statistically significant differences between the groups (p=0,169, p=0,067). Conclusions. The use of interferential currents in the physiotherapy of individuals with lum-bar spine discopathy compared to ultrasound therapy allows for greater improvement in reduc-ing pain intensity, lumbar and thoracolumbar spine mobility, as well as higher functional effi-ciency. The effectiveness of ultrasound had increased over time since the end of therapy and only after one month in the case of both physiotherapy programmes, similar effects could be observed.

A -koncepcja i projekt badania; B -gromadzenie i/lub zestawianie danych; C -analiza i interpretacja danych; D -napisanie artykułu; E -krytyczne zrecenzowanie artykułu; F -zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu StreszczenieWprowadzenie. Współczesne pielęgniarstwo dynamicznie się rozwija. Praca w zawodzie pielęgniarki wiąże się z dużą odpowiedzialnością. Podstawą dobrze wykonywanych zadań jest odpowiednie przygotowanie teoretyczne i praktyczne pielęgniarek oraz współpraca z całym zespołem terapeutycznym. Według Ustawy o zawodach pielę-gniarki i położnej pewne grupy pielęgniarek od stycznia 2016 r. nabędą uprawnienia do przepisywania i ordynowania określonych leków, wyrobów medycznych oraz kierowania na wybrane badania diagnostyczne. Cel pracy. Poznanie opinii pielęgniarek na temat rozszerzenia uprawnień zawodowych związanych z wypisywaniem recept. Materiał i metody. Badaniem objęto 38 studentek studiów magisterskich na kierunku pielęgniarstwo na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym oraz 43 pielęgniarki zatrudnione w podstawowej opiece zdrowotnej. Badanie przeprowadzono z użyciem kwestionariusza ankiety własnego autorstwa. Udział w badaniu był dobrowolny i anonimowy. Wyniki. Osoby zatrudnione w podstawowej opiece zdrowotnej deklarują większe i częstsze zainteresowanie nowelizacją ustawy dotyczącej ordynacji leków oraz przepisywania recept (34,8% "zawsze", 48,8% "często") w porówna-niu ze studentami (2,6% "zawsze", 15,7% "często"). Większość badanych pielęgniarek zatrudnionych w podstawowej opiece zdrowotnej -40 (93%) oraz 31 studentek (81,5%) uważa, że nowelizacja ustawy spowoduje nałożenie dodatkowych obowiązków na pielęgniarki, co nie przełoży się na korzyści dla pacjentów. Tylko 6 (15,7%) studentek i 4 (9,3%) pielęgniarki są zdania, że ta grupa zawodowa jest przygotowana do realizacji nowych przepisów. Na niewystarczające przygotowanie do wykonywania nowych zadań wskazuje 55,8% pielęgniarek pracujących w podstawowej opiece zdrowotnej i 34,2% studentek. Wnioski. Badania należy kontynuować przede wszystkim w tej grupie zawodowej, która będzie realizować zapisane w ustawie przepisy (Piel. Zdr. Publ. 2015, 5, 4, 23-28).Słowa kluczowe: opinie, pielęgniarstwo, kompetencje zawodowe. AbstractBackground. Due to the dynamic progress of modern nursing, nurses' competences have increased. Proper vocational training guarantees that all tasks are carried out well. From January 1, 2016, some nurses will obtain the right to prescribe certain drugs, issue and renew prescriptions, and send patients for specific diagnostic tests. Objectives. The aim of this study was to investigate nurses' opinion on the extension of professional licenses with regard to issuing prescriptions.

Wstęp: Badania przesiewowe słuchu u małych dzieci są bardzo ważne, ponieważ pozwalają na wczesne wykrycie zaburzeń słuchu oraz wdrożenie odpowiedniej terapii umożliwiającej prawidłowy rozwój dziecka. Powinny obejmować nie tylko noworodki, lecz także dzieci w wieku przedszkolnym oraz szkolnym. Znana jest wartość audiometrycznych badań przesiewowych u dzieci w wieku szkolnym, natomiast niewiele jest doniesień na temat zastosowania audiometrii w badaniach przesiewowych u dzieci młodszych -w wieku 4-5 lat. Przed zastosowaniem audiometrii progowej w badaniach przesiewowych słuchu u małych dzieci, należy sprawdzić, jaka jest powtarzalność tych pomiarów, aby uzyskać odpowiedź na pytanie, czy w badaniach przesiewowych słuchu można oprzeć się na jednokrotnym pomiarze, czy też procedura badania wymaga wykonania 2-3-krotnych pomiarów.Cel: Ocena powtarzalności audiometrycznych badań przesiewowych u dzieci w wieku przedszkolnym Materiał i metody: Badaniami objęto grupę 20 dzieci w wieku 4-5 lat, uczęszczających do przedszkola. U wszystkich osób wykonano trzykrotny pomiar progu słyszenia, w losowo wybranym uchu. Badania wykonywano w odstępach dwudniowych, o tej samej porze dnia, w tym samym pomieszczeniu. Pomiary prowadzono procedurą góra-dół dla przewodnictwa powietrznego dla częstotliwości 500, 1000, 2000, 4000 i 8000 Hz.Wyniki: W obu grupach dzieci średnie wartości progu słyszenia dla poszczególnych częstotliwości, wyznaczone podczas trzeciego badania, były nieznacznie niższe niż w badaniu pierwszym i drugim. W obu grupach wiekowych ponad 95% różnic pomiędzy pomiarami nie przekraczało 10 dB, co świadczy o dużej powtarzalności badania audiometrycznego. W kolejnych badaniach skracał się czas pomiarów.Wnioski: Przeprowadzone badania wykazały, że zarówno u dzieci w wieku 5 lat, jak i 4 lat możliwe jest wykonanie wiarygodnego badania audiometrycznego.

Nie występujePraca wpłynęła do Redakcji: 8.08.2017 r. Po recenzji: 6.09.2017 r. Zaakceptowano do druku: 2.11.2017 r.Opublikowano online 8.08.2018 r. StreszczenieWprowadzenie. Aktywność fizyczna jest jednym z najważniejszych zachowań zdrowotnych. Studenci kierunków medycznych w szczególności powinni mieć świadomość pozytywnych efektów regularnie uprawianego sportu.Cel pracy. Celem niniejszego opracowania była ocena poziomu aktywności fizycznej wśród studentów fizjoterapii Wyższej Szkoły Rehabilitacji w Warszawie.Materiał i metody. Badaniem objęto 100 studentów studiów stacjonarnych i niestacjonarnych Wyższej Szkoły Rehabilitacji w Warszawie. Przeprowadzono je za pomocą sondażu diagnostycznego. Zastosowaną techniką badawczą był autorski kwestionariusz ankiety. Analizę wyników wykonano, porównując grupy studentów w zależności od trybu studiów (dzienne i zaoczne).Wyniki. Regularną aktywność fizyczną uprawiało 64% badanych, 36% osób było nieaktywnych fizycznie. Wyższy odsetek aktywnych był wśród studentów studiów dziennych (76,4%), zaś wśród studentów studiów zaocznych wynosił on 51%. Częstość aktywności ruchowej była istotnie wyższa w grupie studentów studiów dziennych niż w grupie studentów studiów zaocznych. Wyższy odsetek studentów uczących się w trybie dziennym uprawiał aktywność fizyczną 4-5 razy w tygodniu (27,5%) oraz 3 razy w tygodniu (35,3%), natomiast sporadycznie sport uprawiało 15,7% badanych z tej grupy, podczas gdy studenci studiów zaocznych w większości ćwiczyli sporadycznie (44,9%).Wnioski. Studenci fizjoterapii wykazują się niewystarczającym poziomem aktywności fizycznej, zważywszy na specyfikę kierunku studiów, jaki wybrali, co wskazuje na konieczność podjęcia działań kształtujących zachowania zdrowotne. Studenci trybu dziennego byli w większym stopniu aktywni, co może wynikać z większej ilości wolnego czasu (studenci zaoczni jako przyczynę niewystarczającej aktywności fizycznej podają brak czasu spowodowany pracą bądź opieką nad dziećmi).A -koncepcja i projekt badania, B -gromadzenie i/lub zestawianie danych, C -analiza i interpretacja danych, D -napisanie artykułu, E -krytyczne zrecenzowanie artykułu, F -zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu Abstract Background. Physical activity is one of the most important aspects of health behavior. Medical students in particular should be aware of the positive effects of regular physical activity.Objectives. The purpose of this study was to assess the level of physical activity among physiotherapy students.Material and methods. The study covered 100 full-time and part-time students of the College of Rehabilitation in Warsaw, Poland. The study was conducted by means of a diagnostic survey. The technique used was a survey questionnaire. Analysis of the results was made by comparing groups of students depending on the course of studies, i.e., full-time and part-time.Results. Regular physical activity was practiced by 64% of the subjects, while 36% were physically inactive. The percentage of active students was higher in fulltime students (76.4%), while the pe...