Background Youth with type 1 diabetes (T1D) (16–18 y.o.) present worst disease control of all age groups and need structured interventions. Those should be based on unbiased, national‐scale outcomes, which have not yet been successfully assessed in Poland. Objective To evaluate the glycemic control in young patients with T1D in Poland. Method All pediatric diabetes care centers and the nine largest centers for adults with T1D were invited to this cross‐sectional study, conducted in March 2018. Eligibility was defined as age ≤ 30 years and diabetes duration ≥1 year. Blinded samples of capillary blood and clinical questionnaires were sent to coordinating center, where HbA1c was measured by high‐pressure liquid chromatography. Results Nine adult and 25/28 pediatric centers participated, providing data for 1255 patients (50.8% males), mean age 12.3 years (95%CI:12.1–12.6) for children and 23.2 years (22.9–23.6) for adults; mean diabetes duration 7.1 years (6.8–7.3). This covered ~8% of pediatric population and 2% of 18–30‐years‐olds with T1D. Mean HbA1c was comparable between children and adults (57 mmol/mol [7.4%], 95%CI:56‐57 mmol/mol [7.3–7.4%] vs. 57 mmol/mol [7.4%], 95%CI:56–60 mmol/mol [7.3–7.6%], p = 0.1870). Overall, 45.2% of patients achieved ISPAD target (<53 mmol/mol [<7.0%]). During the month preceding the study, 0.9% of patients experienced severe hypoglycemia and 0.4% suffered ketoacidosis. HbA1c was related to the method of insulin therapy, continuous glucose monitoring use and body weight (p < 0.0001). Conclusions In Polish children and young adults with T1D glycemic control expressed as HbA1c is promising in the light of ISPAD guidelines. Our results confirm the known associations between better glycemic control and the use of new technologies and maintaining optimal body weight.

WstępStyl życia jest szerokim pojęciem i ma duży wpływ na zdrowie. Zmienia się na przestrzeni czasu pod wpływem doniesień naukowych, trendów społecznych i indywidualnych uwarunkowań. Celem pracy było międzypokoleniowe porównanie stylu życia studentów Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach (SUM).Materiał i metodyBadanie przekrojowe przeprowadzono z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza. W badaniu uczestniczyły dwie grupy liczące po 221 osób, studenci kierunków medycznych w latach 2003–2005 i w roku 2020. Do oceny stylu życia użyto rekomendacji Światowej Organizacji Zdrowia, a zmienne zaklasyfikowano jako ,,zdrowy nawyk” lub ,,niezdrowy nawyk”.WynikiStudenci w roku 2020 wykazywali ,,zdrowsze” zachowania w porównaniu ze studentami z lat 2003–2005, jeśli chodzi o regularność spożywania posiłków (p = 0,02), rzadsze spożycie posiłków z dużą zawartością soli kuchennej (p = 0,03), częstsze spożycie warzyw i owoców (p < 0,01) oraz dłuższy sen (p < 0,01); zwiększyły się natomiast używanie kofeiny (p = 0,02), częstość spożywania napojów alkoholowych (p = 0,04) oraz liczba osób odczuwających stres (p < 0,01), który dla większości był destabilizujący (p < 0,01).WnioskiStyl życia studentów kierunków medycznych na przestrzeni 15 lat poprawił się w zakresie nawyków żywieniowych. Zmiany niekorzystne dotyczą spożycia alkoholu i odczuwania stresu.

WstępStyl życia jest głównym determinantem zdrowia, może jednak zmieniać się z biegiem lat. Studentów cechują zwykle „gorsze” zachowania zdrowotne niż te u osób dorosłych. To ciekawe zjawisko nie było badane w środowisku lekarskim. Celem pracy była ocena stylu życia lekarzy w porównaniu z ich zachowaniami z lat studenckich.Materiał i metodyBadanie przekrojowe przeprowadzono w 2020 r. z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza oceniającego różne elementy stylu życia, które klasyfikowano jako „zdrowe” lub „niezdrowe” na podstawie rekomendacji Światowej Organizacji Zdrowia. W badaniu uczestniczyło 112 lekarzy (64,3% mężczyzn i 35,7% kobiet); mediana wieku wynosiła 37 lat (IQR 36–38). Wyniki porównano z danymi otrzymanymi w tej grupie na podstawie tego samego kwestionariusza dystrybuowanego w latach 2003–2005, tj. gdy badani byli studentami medycyny.WynikiZaobserwowano istotne, korzystne zmiany dotyczące rzadszego spożycia posiłków z dużą zawartością soli kuchennej (p < 0,01) oraz częstszego spożycia warzyw i owoców (p < 0,01). Zaobserwowano zwiększenie częstości picia kawy (p < 0,01). W pozostałym zakresie nawyki żywieniowe i stosowanie używek pozostawały niezmienne. Nie stwierdzono różnic dotyczących aktywności fizycznej, występowania stresu oraz jego charakteru (mobilizujący/destabilizujący).WnioskiStyl życia lekarzy nie zmienia się znacząco w porównaniu z latami studenckimi, co można wiązać z przyzwyczajeniami z lat młodości.