Objective:assess the condition of the uterus and myomatous nodes after EMA in different periods by ultrasound and MRI.Methods. EMA was performed in 632 patients with various forms of uterine fibroids. To achieve this goal, 120 observations with various forms of uterine fibroids were analyzed.Results. Reduction of myomatous nodes according to ultrasound and MRI in 1 month was -18.4-17.3%, after 3 months -40.7-42.9%, after 6 months it was -60.4-61.8% and through 12 months -72.5-74.7% (р˂0.05) respectively. Necrotic isolation of the node, expulsion of myomatous nodes and removal of the partially submucous node giving birth was observed in n-18 (15%) cases. In n-12 (10%) observations, after uterine artery embolization, laparoscopic myomectomy of the subserousmyomatous nodes was performed.Conclusion. our experience shows that EMA is highly effective method for treating uterine fibroids, performed depending on various forms alone or in combination with operational accommodation.Keywords:Embolization of uterine arteries -X-ray endovascular occlusion magnetic resonance imaging-myoma of the uterine myomatous nodes. Мақсаты: УМЗ кейін әртүрлі кезеңдерде жатыр мен миоматозды түйіндердің жағдайын УДЗ мен МРТ арқылы бағалау. Зерттеудің әдістері: EMA әртүрлі жатыр миомасы бар 632 науқаста орындалды. Осы мақсатқа жету үшін ана миомасының түрлі нысан-дары бар 120 байқау талданды. Endovascular occlusion of uterine arteries in the treatment of symptomatic uterine leiomyomaНәтижелері: Миоматозды түйіндерді ультрадыбыстық және ЕРТ бойынша 1 ай ішінде азайту -18,4-17,3%, 3 айдан кейін -40,7-42,9%, 6 айдан кейін -60,4-61,8% 12 ай -тиісінше 72,5-74,7% (р00,05).N-18 (15%) жағдайында түйінді тітіркендіргіш оқшаулау, миоматозды түйіндерді алып тастау және ішінара субмукозды түйінді босату. В-12 (10%) байқауында жатырдың артерия эмболизациясынан кейін миоматозды тораптардың лапароскопиялық миомектомиясы орындал-ды.Қорытынды: біздің тәжірибеміз көрсеткендей, EMA -әртүрлі нысандарға немесе операциялық тұрғыдан үйлесімге байланысты орын-далатын, жатыр миомасын емдеуде органды сақтаушы, жоғары тиімді әдіс.Маңызды сөздер: Жатыр артерияларының эмболизациясы -рентгендік эндоваскулярлы окклюзия-магнитті резонансты бейнелеу -миоматозды түйіндердің миомасы.

Background Assessing thromboembolic risk is important for patients with atrial fibrillation. The use of new scanning techniques in clinical practice has not been sufficiently investigated. This study aimed to determine the efficacy of left lateral decubitus computed tomography for diagnosing left atrial appendage (LAA) thrombus as a screening tool before catheter ablation and to evaluate the risk factors for thrombus formation. Methods This retrospective cohort study included 101 patients. All patients underwent transthoracic echocardiography (TTE) and left lateral decubitus cardiac computed tomography (CT). Transesophageal echocardiography (TEE) was provided only to confirm the LAA thrombus. Patients with allergic reactions to iodide, increased creatinine levels, hyperthyroidism, pregnancy, and age < 18 years were excluded. The CHA2-DS2-VASc and HAS-BLED scores were calculated in each patient. Results All LAA thrombi detected on CT were confirmed on TEE. Higher CHA2-DS2-VASc, HAS-BLED scores, enlarged left atrium, and the anteroposterior dimension of the left atrium were significantly associated with LAA thrombus. An LAA cauliflower shape is a predictor of LAA thrombus. An increase of LAA volume by 1 cm3 increases the chances of LAA thrombus and cerebral infarct by 2%. The growth of the LAA anteroposterior size by 1 cm increases the risk of LAA thrombus by 2.9 times and of cerebral infarct by 78%. An increase in the CHA2DS2-VASc score by 1 point increases the risk of thromboembolism and cerebral infarction by 12%. Conclusion Cardiac CT with the patient positioned on the left side is a good screening tool to determine LAA thrombus and provides highly useful information for predicting thrombosis formation risk in LAA.